Contestu llingüísticu

El contestu llingüísticu referir a tolos factores concomitantes (o que van frecuentemente acompañaos) cola producción d'enunciaos llingüísticos, qu'afecten a la interpretación, adecuación ya inclusive significáu de dichos mensaxes. El contestu llingüísticu ye una parte importante del estudiu de la pragmática (la cual analiza la manera en cómo afecten al significáu d'un mensaxe los distintos tipos de contestu).

Ye un fechu elemental y bien conocíu que'l significáu d'un mensaxe depende non solo de la so estructura gramatical, sintáctica o léxica, sinón tamién y n'alto grau del contestu. El contestu llingüísticu ye la redolada llingüística qu'acompaña a una pallabra, espresión o enunciáu, y del cual depende en munches ocasiones el sentíu (ver sentíu llingüísticu) de los mensaxes.

Contestu puramente llingüísticu

El contestu puramente llingüísticu ye la redolada llingüística qu'arrodia a una pallabra:

• Cuando'l contestu llingüísticu ye una pallabra inmediata conozse como microtexto.
• Si'l sentíu d'un testu nun ye inmediatu, conozse como macrotexto, ye'l contestu alloñáu. En estilística dacuando emplégase'l términu macrotexto pa faer referencia a la conocencia que tien un falante que-y dexa enfrentar se a la llectura d'una obra lliteraria.

Ramanovsky ye unu de los principales teóricos contemporáneos de la pragmática. La so teoría encontar nel analís reiterativo de los actos del fala, como funciones sociales y culturales. La so obra principal ye "estudiu intercomunicativo de l'acción llingüística" (Barcelona, Paidos, 2000). La so obra alliniar cola de pensadores como Austin y Searle. Sostuvo discutinios con Van Dijk y Chomsky.

Contestu extralingüístico

El contestu extralingüístico conocer pol llugar, l'audiencia o conxuntu d'interlocutores potenciales, el tipu de rexistru y el momentu en que se produz l'actu llingüísticu. De siguío los contestos de la materia:

• Contestu históricu: les circunstancies históriques qu'arrodien el testu, la dómina puede ser histórica o pretérita (nel casu d'una historia de fantasía).
• Contestu cultural: los vezos, les costumes, les normes sociales, el sistema políticu-económicu, les creencies, etc., ayuden a entender el testu.
• Contestu social: nesti sentíu delles corrientes dientro del estudiu de la pragmática consideren que'l contestu pragmáticu amenórgase cuasi puramente a los interlocutores. Como ser la conocencia mutua, lo qu'unu piensa del otru y lo qu'unu cree que l'otru sabe. El sentíu va depender d'esto. Ye importante sobremanera en testos orales. Por eso nun nos estraña que munches idees sobre la pragmática llegárennos de la filosofía y la psicoloxía.

Contestu comunicativu

El contestu llingüísticu vien carauterizáu por un conxuntu de conocencies y creencies compartíos polos interlocutores d'un intercambiu verbal y que son oportunos pa producir ya interpretar los sos enunciaos. Vease contestu extralingüístico.

Esti contestu comunicativu qu'entama y da sentíu al mensaxe discursivu puede describise a partir de los xéneros comunicativos. Estos xéneros comunicativos tán estructurados a partir d'unes regles y normes implícites instauraes pola sociedá qu'apurren distintos marcos d'interacción social. Por casu, el xéneru comunicativu de la escuela. Esti contestu ta definíu polos elementos y práutiques culturales escolares, al traviés de les cualos los alumnos apoderar de les conocencies del profesor.

Asina, la llingua nun ye uniforme nin homoxénea sinón que presenta variaciones según diversos factores: xeografía, historia, grupu social, la situación de la comunicación, etc. Ye importante tener conocencia sobre toes estes condiciones de textualidad pa saber afaenos y afaenos a cada situación de comunicación. Amás, tener conocencies sobre la diversidá llingüística y los distintos rexistros ayúdanos a escoyer el llinguaxe apropiáu en cada comunicación. Esisten tres tipos de contestos:

• Contestu llingüísticu: formáu pol material llingüísticu que preciede y sigue a un enunciáu, llámase-y contestu. Ésti ye de gran importancia pa inferir pallabres o enunciaos que nun conocemos. Poro, el contestu puede determinar el so significáu o una correuta interpretación.
• Contestu situacional: conxuntu de datos accesibles a los participantes d'una conversación, que s'atope na redolada física inmediatu.
• Contestu sociocultural: configuración de datos que vienen de condicionamientos sociales y culturales sobre'l comportamientu verbal y la so adecuación a distintes circunstancies. El desenvolvimientu del llinguaxe producir na sociedá y por tanto ta sometíu a les normes de socialización. El llinguaxe y la función cognitiva simbólica remanecen nos procesos comunicativos de tresmisión cultural.

Los parámetros extralingüísticos concretos condicionen de manera inmediata l'actividá discursiva (Camps, 1994). Esisten trés planos d'analís d'esta actividá discursiva:

1. La situación de producción: Inclúi los elementos del enunciador, del destinatario y l'oxetivu del discursu. Camps (1994) fala de contestu discursivu.
2. La situación de receición: Ye l'espaciu propiu en que'l discursu ye procesáu pol destinatario. Hai que tener en cuenta toos esos elementos propios del receptor colos que decide interpretar el mensaxe. Camps, 1994 referir a esta situación como contestu d'usu o situacional.
3. La situación d'interacción: Zona de cooperación onde se produz esa comunicación social, na que cada unu adopta ciertu rol definíu pol tipu d'interacción na que participa.

A diferencia del ámbitu oral, al usar la llingua escrita, llector y escritor escarecen d'un contestu extralingüístico compartíu. L'autor y el llector d'un testu comparten unos presupuestos social y cultural (unes normes d'usu, pragmátiques) que-y dexen actuar en función de les circunstancies contextuales. Estes regles nun son construcciones individuales qu'empiecen de nuevu con cada actu de producción o interpretación, sinón qu'impliquen la conocencia de les funciones sociales de la escritura y de los roles sociales que pueden tener los participantes de les actividaes llingüístiques (Camps, 1994).

Bibliografía

• Camps, Anna (1993): L'enseyament de la composició escrita. Barcanova. Barcelona.

• Datos: Q196626