Conveniu sobre la Patente Europea

El Conveniu sobre la Patente Europea (CPE) o Conveniu de Múnich foi robláu'l 5 d'ochobre de 1973, establez un procedimientu únicu de concesión de patentes ente los países miembros de dichu conveniu (32 países en marzu de 2007), la mayoría miembros de la Xunión Europea (XE). Por esti tratáu, una persona de cualquier país puede solicitar una patente que tenga validez nos países que designe, incluyíos dellos países d'estensión.

Infotaula documentConveniu sobre la Patente Europea
Tipu tratáu
Llocalización Munich
Creación 5 ochobre 1973
Cambiar los datos en Wikidata

Una vegada que la Oficina Europea de Patentes decide la concesión de la patente, el solicitante hai de presentar una solicitú de validación en cada unu de los países designaos nel plazu de 3 ó 6 meses. En casu de nun faelo, pierde'l derechu a la patente.

El Conveniu sobre la Patente Europea surdió d'un proyeutu de la Comunidá Económica Europea d'unificar el procedimientu de concesión de patentes na CEE, y entró a valir en paralelu col Tratáu de cooperación en materia de patentes Tratáu de Cooperación en Materia de Patentes (PCT).

Inclúi 178 artículos, un Reglamentu y 4 Protocolos.

Una revisión d'esti Conveniu, robláu en 2000 y por eso llamáu CPE-2000, entró en vixencia a partir del 13 d'avientu de 2007.

Diferencies col sistema n'Estaos Xuníos

editar

A diferencia col sistema d'Estaos Xuníos, el sistema Européu basar nel solicitante de la patente más que nel inventor, esto ye'l posesor de la patente ye aquel que la solicita primeru y non necesariamente quién foi'l creador o inventor.

Otra diferencies ye que'l sistema norteamericanu dexa patentar cuasi cualquier cosa, ente que n'Europa hai restricciones. Por casu, nun pueden patentase idees, métodos, modelos de negocios, teorias nin descubrimientos.

Ver tamién

editar

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar