Daniel Fignolé
Daniel Fignolé (11 de payares de 1913, Pestel (es) 
– 27 d'agostu de 1986, Puertu Príncipe) foi un políticu haitianu qu'ocupó les funciones de Presidente de la República, provisionalmente, en 1957.
Daniel Fignolé | |||
|---|---|---|---|
 | |||
25 mayu 1957 - 14 xunu 1957 ← Franck Sylvain - Antonio Thrasybule Kébreau → | |||
| Vida | |||
| Nacimientu |
Pestel (es) , 11 de payares de 1913 | ||
| Nacionalidá |
 Haití | ||
| Muerte | Puertu Príncipe, 27 d'agostu de 1986 (72 años) | ||
| Causa de la muerte | cáncanu de próstata | ||
| Familia | |||
| Casáu con |
Carmen Jean-François (es) | ||
| Oficiu | Profesor | ||
| Creencies | |||
| Partíu políticu |
Movimiento de Organización del País (es) | ||
 | |||
Biografía
editarProfesor de Matemátiques nel Lycée Alexandre-Pétion de Puertu Príncipe, xunir al movimientu sindical y en 1946 fundó'l Movimientu Obreru Llabrador xunto con François Duvalier y Clément Jumelle. Los sos bederres discursos valiéron-y una reputación como defensor de les persones de los barrios de clase trabayadora. Nomáu ministru nel gobiernu de Dumarsais Envalore, enfrentar a la hostilidá de Paul E. Magloire que, convertíu en presidente, facer encarcelar. Favorable a l'acción política sobre'l terrén, Fignole se jacta de ser capaz de llanzar a los so siguidores negros a les cais.
En mayu de 1957, poques selmanes dempués del derrocamientu del presidente interín Franck Sylvain por una coalición militar, una guerra civil taba estrozando al país. El "Conseyu Executivu de Gobiernu" decidió confiar la presidencia provisional a Daniel Fignole, quien asumió'l cargu'l 26 de mayu de 1957.
Apenes designáu, Fignole retarda les eleiciones presidenciales programaes pal mes siguiente y decidió exercer el poder mientres seis años. Impunxo una purga nel exércitu pa esaniciar a los oficiales que se-y oponíen y esixó puestos pa los sos militantes. Estes disposiciones ofendieron al Xefe d'Estáu Mayor que'l mesmu Fignole escoyera, el Xeneral Antonio Thrasybule Kébreau. El 14 de xunu de 1957, el Xeneral tomó'l palaciu presidencial colos sos soldaos y obligó a Fignole a roblar una carta d'arrenunciu, y depués espulsar a Miami a bordu d'un avión del exércitu. A otru día, Kébreau anunció na radio qu'un "Conseyu Militar del Gobiernu", formáu por él mesmu y dos acólitos, aseguraría la transición hasta la celebración d'eleiciones llibres.
Dos díes depués, el rumor del asesinatu de Fignole provocó una reacción violenta per parte de los sos partidarios, quien prendieron fueu a edificios y escalaron un edificiu alministrativu. Kébreau reprimió severamente los disturbios y munchos manifestantes fueron baleados o arrestaos.[1]
Cuando Jean-Claude Duvalier cayó en 1986, Fignolé tornó a Haití dempués de 29 años d'exiliu.[2] Cinco meses dempués, morrió de cáncer de próstata nel hospital Canapé Vert de Puertu Príncipe.
Referencies
editar
| Predecesor: Franck Sylvain |
Presidentes d'Haití 1957 |
Socesor: Antonio Thrasybule Kébreau |
Datos: Q888818
Multimedia: Daniel Fignolé
