Diego de Estella
Diego Ballestero de San Cristóbal y Cruzat (13 d'abril de 1524, Estella-Lizarra – 1578 (greg.), Salamanca), tamién conocíu como frai Diego de Estella y Didacus Stellae, foi un relixosu franciscanu, teólogu, humanista y escritor ascéticu español.
Diego de Estella | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Estella-Lizarra, 13 d'abril de 1524[1] |
| Nacionalidá |
 España |
| Muerte | Salamanca, 1578 (greg.)[1] (53/54 años) |
| Estudios | |
| Estudios |
Universidá de Toulouse Universidá de Salamanca |
| Llingües falaes |
castellanu[1] llatín |
| Oficiu | teólogu |
| Seudónimos | Didacus Stellae |
| Creencies | |
| Relixón | Ilesia Católica |
| Orde relixosa | Orde de Flaires Menores |
 | |
 | |
Biografía
editarSobrino de San Franciscu Xavier, estudió en Toulouse y na Universidá de Salamanca, llegando a apoderar el griegu y l'hebréu; ingresó na orde franciscana nel conventu del so Orde en Salamanca, en 1541. A principios de 1552 foi a Portugal na comitiva de la infanta doña Juana, como predicador, y tornó a España dos años dempués. Felipe II nomó-y el so consultor, predicador y teólogu. Foi gran amigu y conseyeru del célebre Ruy Gómez de Silva, príncipe de Éboli, y moró enforma tiempu en Portugal. Al tornar a España ordenóse-y retirase a Salamanca y permanecer confináu en Toro, paez que poles sos diferencies nel senu de la orde col padre Fresneda, obispu de Cuenca y confesor del rei; sicasí, comprobada la so inocencia, volvió a Salamanca en 1573, y entós tuvo un tropiezu cola Inquisición poles sos Enarrationes sobre l'Evanxeliu de San Lucas (Salamanca 1574-75); dempués quíxose-y faer provincial del so Orde, a lo que se negó en redondu.
Como escritor ascéticu compunxo obres bien influyentes, como'l Tratáu de la vanidá del mundu estremáu en tres llibros, traducíu a dellos idiomes, o les Cien meditaciones devotísimas del amor de Dios (Salamanca, 1576), que la so buelga ye bien perceptible en Fenelon y nel Tratáu del Amor de Dios de San Francisco de Sales; foi una de les obres predilectes de Blas Pascal.
Llibros
editar- Tratáu de la vida, loores y excelencies del gloriosu apóstol y bonaventuráu evanxelista san Juan (Lisboa 1554).
- Tratáu de la vanidá del mundu estremáu en tres llibros (Toledo, 1562; segunda edición ampliada en Salamanca, 1574). Hai edición moderna: La Vanidá del mundu (Madrid: Diputación de Navarra, 1980)
- Cien meditaciones devotísimas del amor de Dios (Salamanca, 1576)
- Modus concionandi (Salamanca, 1576; 1570 y Madrid 1951), con unes Explanatio in Ps 136. Hai edición moderna, Manera de predicar y modus condicionandi (Madrid: Conseyu Cimeru d'Investigaciones Científiques, 1951, 2 vols.)
Fuentes
editar- Bujando, Jésus M. de: Diego de Estella. Roma: Ilesia Nat. Esp., 1971
- Sagües Azcona, Pío: Fray Diego de Estella. Madrid: Inst. F. Suárez, 1980
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 13484684d. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
Enllaces esternos
editar
Datos: Q325647
Multimedia: Diego de Estella
