Diego de Estella

Diego Ballestero de San Cristóbal y Cruzat (13 d'abril de 1524, Estella-Lizarra – 1578 ^(greg.), Salamanca), tamién conocíu como frai Diego de Estella y Didacus Stellae, foi un relixosu franciscanu, teólogu, humanista y escritor ascéticu español.

Diego de Estella
Vida
Nacimientu	Estella-Lizarra, 13 d'abril de 1524
Nacionalidá	España
Muerte	Salamanca, 1578 (greg.) (53/54 años)
Estudios
Estudios	Universidá de Toulouse Universidá de Salamanca
Llingües falaes	castellanu llatín
Oficiu	teólogu, monxu
Seudónimos	Didacus Stellae
Creencies
Relixón	Ilesia Católica
Orde relixosa	Orde de Flaires Menores

Biografía

Sobrino de San Franciscu Xavier, estudió en Toulouse y na Universidá de Salamanca, llegando a apoderar el griegu y l'hebréu; ingresó na orde franciscana nel conventu del so Orde en Salamanca, en 1541. A principios de 1552 foi a Portugal na comitiva de la infanta doña Juana, como predicador, y tornó a España dos años dempués. Felipe II nomó-y el so consultor, predicador y teólogu. Foi gran amigu y conseyeru del célebre Ruy Gómez de Silva, príncipe de Éboli, y moró enforma tiempu en Portugal. Al tornar a España ordenóse-y retirase a Salamanca y permanecer confináu en Toro, paez que poles sos diferencies nel senu de la orde col padre Fresneda, obispu de Cuenca y confesor del rei; sicasí, comprobada la so inocencia, volvió a Salamanca en 1573, y entós tuvo un tropiezu cola Inquisición poles sos Enarrationes sobre l'Evanxeliu de San Lucas (Salamanca 1574-75); dempués quíxose-y faer provincial del so Orde, a lo que se negó en redondu.

Como escritor ascéticu compunxo obres bien influyentes, como'l Tratáu de la vanidá del mundu estremáu en tres llibros, traducíu a dellos idiomes, o les Cien meditaciones devotísimas del amor de Dios (Salamanca, 1576), que la so buelga ye bien perceptible en Fenelon y nel Tratáu del Amor de Dios de San Francisco de Sales; foi una de les obres predilectes de Blas Pascal.

Llibros

• Tratáu de la vida, loores y excelencies del gloriosu apóstol y bonaventuráu evanxelista san Juan (Lisboa 1554).
• Tratáu de la vanidá del mundu estremáu en tres llibros (Toledo, 1562; segunda edición ampliada en Salamanca, 1574). Hai edición moderna: La Vanidá del mundu (Madrid: Diputación de Navarra, 1980)
• Cien meditaciones devotísimas del amor de Dios (Salamanca, 1576)
• Modus concionandi (Salamanca, 1576; 1570 y Madrid 1951), con unes Explanatio in Ps 136. Hai edición moderna, Manera de predicar y modus condicionandi (Madrid: Conseyu Cimeru d'Investigaciones Científiques, 1951, 2 vols.)

Fuentes

• Bujando, Jésus M. de: Diego de Estella. Roma: Ilesia Nat. Esp., 1971
• Sagües Azcona, Pío: Fray Diego de Estella. Madrid: Inst. F. Suárez, 1980

Enllaces esternos

• Biografía en llinia na Gran Enciclopedia Rialp

• Datos: Q325647
• Multimedia: Diego de Estella