Dorsal del Pacíficu Oriental
La dosal del Pacíficu Oriental, del Pacíficu Esti, Gran Dosal Pacíficu-Antárctica, denomada tamién cordal Albatros o cordal Islla de Pascua,[1] ye una dorsal oceánica o cordal submarín que s'estiende en sentíu sur-norte pol fondu oriental del océanu Pacíficu, dende la redoma de L'Antártida, nel mar de Ross, hasta internase nel golfu de California, calteniendo una continuidá xeolóxica que remata nel llagu saláu conocíu como mar de Salton, nel desiertu de Colorado. El llargor de la dorsal ye d'aproximao 8.000-9.000 km. El puntu más altu, que yá apruz sobre'l nivel del mar, allugar en Islla de Pascua (539 m.s.n.m.). La fondura de la base de la dorsal ye de 3.500 a 4.000 m. El so perfil tresversal carauterizar pola presencia d'una exa d'anchu, sobre'l cual preséntase una estrecha área de cresta elevada.[2]
Dorsal del Pacíficu Oriental | |
---|---|
Situación | |
Tipu | cordal |
Asitiáu en | Océanu Pacíficu |
Coordenaes | 20°00′S 114°30′W / 20°S 114.5°O |
Datos | |
Xeoloxía
editarComo esta dorsal ye un cantu diverxente de la corteza terrestre, constitúi la llende ente varies plaques tectóniques; como la placa Antártica, la placa de Naza, la placa del Pacíficu, la placa de Cocos y la placa Norteamericana.
De la dorsal esprender dellos ramales secundarios, como la Dorsal de Chile, el Gordón Naza y la Dorsal de Galápagos amás de colindar les microplacas de Juan Fernández y Pascua, la primera allugada a partir del sitiu onde s'esprende la dorsal de Chile y la segunda mui cerca de la Islla de Pascua.
Nesta dorsal fueron bien estudiaes les llamaes fumarolas negres, qu'abonden nel so llechu.[3] Esta actividá volcánica nel área de la dorsal dio orixe a una serie d'islles como Pascua, Sala y Gómez y Pitcairn.
Referencies
editar- ↑ Errázuris Körner, Ana María. Manual de Xeografía de Chile. Reseñes Andres Bello, 1998, p.118.
- ↑ Dorsal del Pacíficu Oriental. Artículu de la Gran Enciclopedia Soviética (en rusu).
- ↑ «Black Smokers». American Museum of Natural History. Consultáu'l 9 d'avientu de 2008.