Eduardo Peña Triviño

Eduardo Peña Triviño (26 d'agostu de 1936) ye un abogáu, escritor y políticu ecuatorianu, foi miembru del Gobiernu de Sixto Duren Ballén onde foi Ministru d'Educación y ente 1995 y 1996, Vicepresidente de la República del Ecuador.

Eduardo Peña Triviño
Vida
Nacimientu	26 d'agostu de 1936 (88 años)
Nacionalidá	Ecuador
Oficiu	abogáu

Historia

Ye'l quintu fíu del matrimoniu de Asdrúbal Peña Cedeño y Mercedes Triviño Luzarraga, camudar a Guayaquil dende pequeñu, onde estudió la primaria, la secundaria realizar nel colexu Aguirre Abad de dicha ciudá. Ye fluente n'inglés y francés, y d'oficiu ye Abogáu, graduáu na Universidá de Guayaquil, onde foi Vicepresidente de l'Asociación d'Escuela de Derechu.

Foi profesor na Facultá de Filosofía de la Universidá Católica Santiago de Guayaquil na década del 60, en 1970 foi xubíu a Decanu y pa 1972 yera'l Vicerector de la Universidá. Ta casáu con Elena Martha Hurtado Uscocovich con tien cinco fíos: Eduardo Antonio, Carolina de los Ánxeles, Isabel Catalina, Elena Margarita y Teresa de Lourdes Peña Hurtado.

Vida política

Mientres los 70's foi miembru de la comisión civil-militar que redactó'l programa de gobiernu de la dictadura de Guillermo Rodríguez Lara. Tamién foi parte del Conseyu Municipal de Guayaquil y interinamente Alcalde de dicha ciudá.

En 1992, al entamu de l'Alministración del Presidente Sixto Durán Ballén, foi designáu como Ministru d'Educación, empecipiando una gran reforma curricular y enfrentándose al entós poderosu sindicatu de profesores XUNE. Tres un paru nacional entamáu por XUNIR, fixo despidir a 8 profesores públicos que yeren dirixentes del sindicatu. Dexó'l ministeriu dempués de 17 meses de xestión.

En 1995 tres un xuiciu políticu y persecución xudicial l'entós Vicepresidente Alberto Dahik arrenunció al so cargu y fugóse del país. Durán-Ballén unvió una terna al Congresu pa consiguir al so remplazo, esta terna foi encabeza por Peña, tamién constaben el ministru d'Obres Públiques, Pedro López y el vocal de la Xunta Nacional, Monetaria Raúl Gangotena. El Congresu escoyó a Peña con 48 votos de los 77 miembros del Congresu. Como vicepresidente, Peña actuó en total alcuerdu col presidente Durán-Ballén, asesorar nos más importantes asuntos del gobiernu. Na delicada situación del país a raiz del conflictu col Perú, tando les negociaciones enllancaes poles irreductibles posiciones de les partes, Peña suxirió que los garantes pudieren intervenir pa facilitar el diálogu y asina se-y propunxo a la delegación peruana, qu'aceptó'l planteamientu. D'ellí d'equí p'arriba les conversaciones fueron granibles y cerróse la frontera por aciu l'alcuerdu robláu en Brasilia, siendo presidente Mahuad,n'ochobre de 1998. Tres la vicepresidencia, retirar de la vida política, pero siguió trabayando como xerente xeneral de Seguros Sucre,^{[ensin referencies]} hasta'l 2007, y coles sos clases d'Introducción al Humanismu como Profesor Principal de la Universidá Católica Santiago de Guayaquil, hasta'l 2012.^{[ensin referencies]}

Actualidá

Dempués de xubilase dedicóse a escribir. Publicó dellos llibros d'ensayos: "Propuesta d'una Ética Llaica" (2 ediciones), "Polos altores, reflexones sobre la llibertá y el poder", "Humanismu Sieglu XXI", "USA y China,rellumanza y decadencia" y en 2015 una novela: "Noé Club". Enantes, como frutu del so trabayu como reasegurador profesional y asegurador, publicó "Manual de Derechu de Seguros", que lleva cuatro ediciones, y ye l'únicu llibru d'un autor ecuatorianu sobre la ciencia del seguru. Ye llibru de testu pa dellos institutos d'educación cimera. Tamién collabora como columnista del diariu de Guayaquil El Universo^{[ensin referencies]} y sigue siendo asesor de seguros.

Referencies

• Datos: Q16174910