Eladio Victoria
Eladio Victoria y Victoria (30 de xunetu de 1864 - 27 de xunetu de 1939) foi presidente provisional de la República Dominicana en 1911 y depués presidente constitucional en 1912.
Eladio Victoria | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Vida | |||
| Nacimientu | Baní, 30 de xunetu de 1864 | ||
| Muerte | Santiago de los Caballeros, 27 de xunetu de 1939 (74 años) | ||
| Oficiu | políticu | ||
| Creencies | |||
| Relixón | catolicismu | ||
 | |||
Vida familiar y política
editarEladio Victoria foi fíu d'Alejandro Victoria y de Josefa Victoria. Recibió'l llamatu de "Quiquí". Nel so gobiernu los Victoria aportaron a una de les families más poderoses del país, casu similar al de los Trujillo.
Victoria ocupó posiciones d'importancia dientro del gobiernu dominicanu xunto al so acompañante Jose Gabriel , ente les cualos cítense: Secretariu d'Estáu de Fomentu y Obres Públiques, Ministru d'Instrucción Pública, Ministru de Facienda y Comerciu, según otros cargos. Tamién ocupó'l cargu de Senador.
El so gobiernu namái duró once meses y foi obligáu a arrenunciar pol Plan Wilson.
Presidencia constitucional
editarDepués del asesinatu del presidente Ramón Cáceres el 19 de payares de 1911, el Congresu escoyó a Eladio Victoria como Presidente provisional por dos meses con encargu de convocar a nueves eleiciones, de les cualos el mesmu resultó electu como presidente constitucional, juramentándose nel cargu'l 27 de febreru de 1912.
Eladio Victoria cuntó primeramente col respaldu del gobiernu estauxunidense y de los siguidores del ex-presidente Juan Isidro Jimenes, anque se-y oponíen los siguidores del tamién ex-presidente Horacio Vásquez. Los postreros aliar a les fuercies de Desiderio Arias, desaguando esto nun conflictu bélicu de valumbu nacional que recibió'l nome de la "Guerra de los Quiquises", por cuenta de que yera una guerra llibrada contra'l presidente y el so sobrín. Metanes la fonda crisis, n'ochobre de 1912, el presidente Victoria anunció que gobernaría'l país solamente hasta xunetu de 1914, fecha en que tenía de concluyir el mandatu constitucional del asesináu presidente Cáceres.
Pa caltenese nel poder, Victoria gastó grandes sumes de dineru, anque dicha aición nun frenó'l so escalabru. Por ello los Estaos Xuníos, ante la medrana de perder los sos beneficios nel país, realizaron una intervención político y militar na República Dominicana. Esto terminó col arrenunciu del presidente Victoria'l 26 de payares de 1912. Nel so llugar foi escoyíu presidente l'arzobispu Adolfo Alejandro Nouel, cuñáu de la so hermana Luisa Hortensia Victoria y Victoria, asumiendo'l 1 d'avientu de 1912. Foi maríu de Pamela Medina Sueru.
Referencies
editar- Eladio Victoria y Victoria. Archiváu 2008-04-15 en Wayback Machine El Caribe, Santu Domingu de Guzmán, 10 de febreru de 2004.
- Presidentes y Mandatarios de la República Dominicana. Cultural Hispanoamericana, Santu Domingu de Guzmán, 2003.
Datos: Q887835
