El emela-ntouka (en congolés "matador d'elefantes"), ye un animal míticu na cultura de les tribus pigmees del África Central.

Emela-ntouka
Información
[editar datos en Wikidata]
Impresión artística d'un Emela-ntouka.
les descripciones del emela-ntouka concuerden coles d'un ceratópsido prehistóricu.

Xeneralidaes

editar

Del tamañu d'un elefante y color verde maciu, la so descripción xeneral recuerda superficialmente a la d'un rinoceronte, incluyendo un cuernu (de marfil) d'unos dos metros de llargu. El so enorme cuerpu ta sosteníu por cuatro grueses pates curties y tien una cola similar a la de los cocodrilos. Los sos quexales tán armaes con llongures y afilaos dientes de forma triangular.

El emela-ntouka ye bien tarrecíu polos aboríxenes, quien afirmen que suel cazar y taramiar humanos. Tamién enfrenta elefantes, a quien traviesa col so afiláu cuernu pa depués dexalos sangrase. Esisten elementos de corte anecdóticu que suxeriríen la posibilidá de la esistencia real del animal: Lucien Blancou, xefe inspeutor del África Ecuatorial Francesa nel deceniu de 1950, escribió alrodiu de una feroz criatura, más grande qu'un búfalo, que yera considerada como de gran peligrosidá polos pigmeos locales: "...tamién se sabe de la presencia d'una bestia que dacuando destripa elefantes, pero nun paez prevalecer ellí tanto como nos distritos mentaos. Supónse qu'un espécime foi muertu unos venti años tras en Dongou, pero na (marxe) izquierda del Ubangi y nel Congo Belga." treslladáu por Bernard Heuvelmans, "Na pista d'animales desconocíos", 1959.

Los mitos coinciden n'asitiar al animal nos vastos terrenes banzáusos que conformen la cuenca del Ríu Congo. Ye, poro, de naturaleza anfibia. Les hestories coinciden al afirmar qu'escasamente se lo atopa aconceyáu en grupos: considerar un cazador solitariu.

Posibles esplicaciones

editar

¿Un dinosauriu?

editar

En 1981 el Dr. Roy Mackal viaxó al Congo buscando posibles rastros del Mokèlé-mbèmbé, criatura recurrente del folclor local; nel intre tomó conocencia de la esistencia presunta d'otra bestia distinta. Según Roy Mackal, la descripción dada polos paisanos suxeriría que la bisarma misteriosa ye n'efeutu un ceratópsido sobreviviente a la estinción de fines del Cretácicu. Mackal y otros, quien sostienen esta idea consideren que la cuenca del Congo axunta ciertes carauterístiques úniques que fadríen posible la sobrevivencia d'especies arcaiques. Otres d'estes besties incluyiríen al kongamato, al nandi y al mokèlé-mbèmbé.

Sicasí, esta postura ye refugada de planu pola mayoría de los zoólogos. Inclusive esta postura ye refugada pola mayoría de los criptozoólogos; que postulen qu'estes criatures pueden ser animales desconocíos, pero non emparentaos colos dinosaurios.

¿Tracamundiu con otru animal?

editar

La primer esplicación racional que salta a la vista depués de conocer la descripción física de emela-ntouka ye que se trata d'un rinoceronte. Nel casu del so comportamientu anfibiu, sería productu d'un tracamundiu con un hipopótamu vistu dende lloñe.

¿Un nuevu animal?

editar

Los supuestos testigos coinciden n'afirmar que'l cuernu únicu sería de marfil y non de pelo modificáu como nel casu del xéneru rhinoceros. El comportamientu anfibiu mentáu sería asina mesmu sospechosu, según tamién la presencia del enorme apéndiz caudal. Esto refugaría la posibilidá de dalgún mamíferu o otru animal clasificáu anguaño; ya indicaría la posible esistencia d'un nuevu animal desconocíu, pero lo más facederu y probable, non perteneciente al grupu de los dinosaurios.

¿Un mitu?

editar

Al igual qu'otros animales misteriosos, pola so naturaleza, ye bien probable que seya solo un mitu.

Ver tamién

editar

Referencies

editar

Enllaces esternos

editar