En xeometría, un eneágonu o nonágonu ye un polígonu de nueve llaos y nueve vértices. El nome provién del griegu enneagonon, (εννεα, nueve + γωνον, esquina), metantu que nonágonu provién del llatín (nonus, nueve + gonon). Eneágonu ye'l nome más usáu por coherencia con, por exemplu, hexágonu.

Eneágonu
polígonu y enneatope (en) Traducir
octógonu Eneágonu decágonu
Cambiar los datos en Wikidata

Un eneágonu regular tien un ángulu internu de 140°. L'área d'un eneágonu regular de llau "a" vien dau por:

Nun ye dable construyir un eneágonu regular con regla y compás, pero hai una mena aproximao de facelo.[1]

Ver tamién editar

Referencies editar

Enllaces esternos editar


Polígonos
TriánguluCuadriláteruPentágonuHexágonuHeptágonuOctógonuEneágonuDecágonuEndecágonuDodecágonuTridecágonuTetradecágonuPentadecágonuHexadecágonuHeptadecágonuOctodecágonuEneadecágonuIsodecágonuTriacontágonuTetracontágonuPentacontágonuHexacontágonuHeptacontágonuOctocontágonuEneacontágonuHectágonuChiliágonuMiriágonuMegágonuGoogólgonu