Ríu Esla
L'Esla ye un ríu que naz nel Cordal Cantábricu y tien una llonxitú de 285 km, percuerre Lleón de norte a sur, en pasando Riañu penetra na Meseta. Los sos afluentes principales son el Porma, Bernesga, Cea, Órbigu y Tera. Muerre en Ricobayo, xuniéndose al Duero pasada Zamora, equí aporta más caudal al Dueru que'l propiu ríu principal.
| Esla | |
|---|---|
 | |
| Situación | |
.png) | |
| País |  España |
| Autonomía |  Castiella y Lleón |
| Provincia |  provincia de Zamora |
| Tipu | ríu |
| Coordenaes | 41°28′31″N 6°03′36″W / 41.475289°N 6.059914°O |
  Ríu Esla Ríu Esla (España) | |
| Datos | |
| Conca hidrográfica | conca hidrográfica del Duero |
| Superficie de la conca | 16 163 km² |
| Llonxitú | 285 km |
| Caudal | 135 m³/s |
| Desembocadura | Ríu Duero |
| Afluentes |
ver
|
 | |
Historia
editarLa importancia d'esti ríu nun naz namái pola hidrografía sinón inda más pola so venceya histórica al País Lleonés y a Asturies, quien indireutamente recibe'l nome por esti gran ríu lleonés. Los ástures recibieron el so nome por vivir nes orielles d'esti ríu, como yá indicaba Isidoru de Sevilla. Tanto ye asina que la diferencia ente'l nome d'anguaño del ríu y l'antiguu d'Astura ta esplicáu por dellos estudios filolóxicos. La derivación del vocablu Astura n'Esla produzse nel asturlleonés medieval. La importancia d'esti exe fluvial lleonés ye vital pal desendolcu de la historia lleonesa, asturiana o portuguesa, yá que foi campu de batalles ente Castiella y Lleón conformando en parte la España actual. Asina, entiéndese que na lliteratura lleonesa se llame a esti ríu "el Pá Esla".
El nome
editarComo yá diximos, el nome procede de los romanos que lu llamaron Astura, d'ehí'l xenoxentiliciu romanu de los habitantes de Lleón -Legionem- y Asturies -deriváu del nome del Esla-. Esti nomatu romanu paez proceder del nome que los ástures daben a esti ríu rellacionáu direutamente col antiguu vascu "astur", que significaría "piedra pela que xurde l'agua", descripción que concuerda cola nacencia del Esla. La derivación del nome paez ser la viniente: Astura > Astula > Astola > Estola > Estla > Esla y finalmente Esla. Tola derivación concuerda col procesu fonéticu del asturlleonés centro-oriental medieval, esti topónimu como munchos otros -exemplu Lleón (Legionem)- namái son entendíos dende la fonética asturlleonesa.
Referencies
editarEnllaces esternos
editar
Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Ríu Esla.
Datos: Q14764- Multimedia: Esla River
