Pozu perfondu de Kola
El Pozu Superprofundo de Kola (KSDB) o SG-3 ye'l nome que recibe un proyeutu de prospección científica de la XRSS p'afondar na corteza terrestre.
| Pozu perfondu de Kola | |
|---|---|
sondeo geotécnico (es)  | |
 | |
| Llocalización | |
| País |  Rusia |
| Óblasts | Óblast de Múrmansk |
| Distrito municipal (es) | Raión de Péchenga (es) |
| Llugar físicu | península de Kola |
| Coordenaes | 69°23′47″N 30°36′36″E / 69.3965°N 30.6099°E |
  Pozu perfondu de Kola Pozu perfondu de Kola (Rusia) | |
 | |
Ta asitiáu nel óblast de Múrmansk, a 10 quilómetros al oeste de la ciudá de Zapoliarni, nel territoriu del Escudu Bálticu. La so fondura ye de 12 262 m. A diferencia d'otros pozos fondos que se fixeron pa buscar petroleu o por esploración, la finalidá del SG-3 foi namái la investigación de la litosfera nel llugar onde la discontinuidá de Mohorovičić averar a la superficie de la Tierra. Esti pozu taba ente la corteza (basaltu) y el mantu cimeru o sial (silicatu d'aluminiu) falando d'un modelu estáticu o xeoquímicu del interior terrestre
La perforación empezó'l 24 de mayu de 1970, na península de Kola, usando furadores Uralmash-4Y y, darréu, Uralmash-15000. Abriéronse dellos pozos partiendo de la caña central. El más fondu, el SG-3, completar en 1989, creando un pozu de 12 262 m de fondura,[1] el más fondu de los furaos hasta agora.
La escavación
editarEl proyeutu foi propuestu en 1962 y asignáu al Conseyu Científicu Interdepartamental pal estudiu de la Tierra (Межведомственный научный совет по проблемам изучения недр Земли и сверхглубокого бурения). El llugar de perforación foi escoyíu en 1965 nel noroeste de la Xunión Soviética con coordenaes 69°23′46.39″N 30°36′31.20″E / 69.3962194°N 30.6086667°E, a 10 km al oeste de la ciudá de Zapoliarni. L'oxetivu inicial foi afitáu nos 15 000 metros. El 6 de xunu de 1979 batióse'l récor de fondura del mundu, el del Pozu Bertha Rogers nel condáu de Washita, Oklahoma (9583 m).[2] El nivel de 12 000 metros pasar en 1983, y detuviéronse los trabayos alredor d'un añu. Esti periodu de marcha lenta dio llugar a un accidente decepcionante el 27 de setiembre de 1984: dempués d'algamar los 12 066 m, hubo un esbarrumbamientu que cubrió de tierra unos 5000 m. Hubo que furar otra vegada a partir del nivel de 7 000 m,[3] algamando 12 262 m en 1989. Nesi añu esperábase que la fondura del pozu algamara 13 500 m a finales de 1990 y 15 000 m en 1993,[4] pero resultó ser inalcanzable afondar a un nivel mayor de 12 262 m, y detuviéronse los trabayos en 1992. El motivu foi que se fixo imposible, téunicamente, l'afondar más na corteza pos la temperatura d'unos 180 °C (cuando calcularen casi la metá a eses cotes), faíen fluyir de cutio una masa de fango ya hidróxenu. Anguaño los estudios xeolóxicos siguen de la mano de la empresa estatal GNPP Nebra, con un llaboratoriu xeolóxicu a 8578 metros de fondura.
Investigación
editarLa perforación de Kola enfusa al traviés d'un terciu de la corteza continental báltica, que'l so grosez calcular en 35 quilómetros, esponiendo a la lluz roques de 2700 millones d'años d'antigüedá esistentes no fondero. El proyeutu foi llugar d'estensos estudios xeofísicos.
Los campos d'estudiu fueron:
- La estructura fonda de la placa báltica.
- Discontinuidaes sísmiques y el réxime termal na corteza de tierra.
- La composición física y química de la corteza fonda y la transición de la cimera a una corteza más baxa.
- Xeofísica de la litosfera.
- Métodos pa crear y desenvolver les teunoloxíes pal estudiu xeofísicu fondu.
Pa los científicos, unu de los resultaos más fascinantes que remaneció d'estos trabayos foi'l fechu de nun atopar cambéu de velocidaes sísmiques na hipotética transición de la llende de Jeffrey del granitu al basaltu que ta no fondero de la capa de roca metamórfica que s'estiende cerca de 5 a 10 km so la superficie. Sorprendentemente, ellí la roca ta quebrada y enchida d'agua. Agua que, a diferencia de la superficial, debe de venir de los minerales de la corteza fonda, y nun pudo algamar la superficie por cuenta de la capa de roca impermeable.
Otru descubrimientu inesperáu foi la gran cantidá d'hidróxenu, entemecíu col fango que fluyía del furacu, descritu como «ferviendo con hidróxenu».[5]
Estáu actual
editarEl pozu foi controláu pola empresa científica estatal GNPP Nedra, con un llaboratoriu xeolóxicu nel so interior. El nivel más fondu activu foi'l SG-5, qu'algamó los 8 578 m de fondura y tien 214 m de diámetru.
Anguaño, por cuenta de llimitaciones financieres y a la falta de sofitu, alcordóse'l zarru definitivu del proyeutu.[6]
Otros proyeutos
editarLos Estaos Xuníos entamaron un proyeutu similar en 1957, el proyeutu Mohole, que la so finalidá yera enfusar so la corteza del Océanu Pacíficu nes mariñes de Méxicu. Sicasí, dempués d'empecipiar la perforación, el proyeutu foi abandonáu en 1966 por cuenta de la falta de financiamientu. Esta falta afectó a otros proyeutos: Deep Sea Drilling Project, Ocean Drilling Program, y l'actual Integrated Ocean Drilling Program.
Bibliografía
editar- Fuchs, K., Kozlovsky, Y.A., Krivtsov, A.I., y Zoback, M.D. (1990) Super-Deep Continental Drilling and Deep Geophysical Sounding. Ed. Springer Verlag. ISBN 0-387-51609-3
- Kozlovsky, Ye.A. (1987) The Superdeep well of the Kola Peninsula. Ed. Springer Verlag. ISBN 0-387-16416-2
Referencies
editar- ↑ Kola Superdeep Borehole (KSDB) ICDP - Information Network. Información de 14 de xunetu de 2006
- ↑ «The KTB Borehole—Germany’s Superdeep Telescope into the Earth’s Crust». Oilfield Review. Archiváu dende l'orixinal, el 16 de payares de 2015. Consultáu'l 14 de xunetu de 2006.
- ↑ Legendary Kola Superdeep, Nauka i Zhizn, 2002, non. 5
- ↑ Kola Superdeep is in the Guinness Book of World Records, Zemlya i Vselennaya, 1989, nº 3, p.9.
- ↑ G.J. MacDonald, 1988: Major Questions About Deep Continental Structures, Berlín,
- ↑ Lenta.ru: Noticia del 10/04/2008
Enllaces esternos
editar
Datos: Q19572
Multimedia: Kola Superdeep Borehole
