Pedro Ponce de León

monxu español (1520–1584)

Pedro Ponce de León (1520 (greg.)Safagún – 1584Oña) foi un monxu benedictín español.

Pedro Ponce de León
Vida
Nacimientu Safagún1520 (greg.)[1]
Nacionalidá España
Muerte Oña1584[1] (63/64 años)
Estudios
Llingües falaes castellanu
Oficiu monxuprofesor
Creencies
Relixón Ilesia Católica
Orde relixosa Orde de San Benitu
Cambiar los datos en Wikidata

Foi responsable de la educación de dellos neños sordos nel monesteriu burgalés de San Salvador de Oña. Anque, xeneralmente, conózse-y como'l primer educador de sordos del mundu esto nun ye del tou correutu, yá que na mesma Castiella antemanóse-y dellos años frai Vicente de Santu Domingu (Domingo de Zaldo), flaire jerónimo del qu'apenes tenemos datos.

El so métodu conocer con certidume solo a partir del afayu, en 1986 y nel Archivu Históricu Nacional de Madrid, d'un manuscritu so onde rellata los rudimentos del mesmu. Antes, tou yeren especulaciones alrodiu de que si'l so métodu yera oral, o si foi plaxáu y publicáu por Juan de Pablo Bonet y Manuel Ramírez de Carrión, teoríes estes acreditaes como falses o improbadas, pos nun consta acreditáu que Ponce de León enseñara a falar: solamente ta documentáu que, de primeres, enseñaba a los sos alumnos a escribir mientres-yos señalaba col furabollos de la mano derecha les lletres figuraes na so manzorga (alfabetu bimanual) y depués los oxetos identificaos o retulaos col so respeutivu nome; dempués, faía-yos repitir manualmente y por escritu, por esti orde, les pallabres que correspondíen a los oxetos. Atribúyese-y la invención d'esta arte, anque hai documentaos antecedentes n'Italia dos sieglos antes, y na mesma Castiella, fray Vicente de Santu Domingu enseñaba l'arte de la pintura a Juan Fernández de Navarrete, el Mudu. Tamién se-y atribúi, tamién ensin pruebes, l'autoría d'un llibru inesistente, Doctrina pa los mudos sordos.

Anguaño esisten munchos colegio ya instituciones rellacionaes cola educación especial, especialmente n'España y Iberoamérica, que reciben el nome d'esti benedictín. En Sahagún, al llau de los restos de l'abadía benedictina, tien dedicáu un monumentu.

Bibliografía

editar
  • Gascón Ricao, A. y J.G. Storch de Gracia y Asensio (2004), Historia de la educación de los sordos n'España y la so influencia n'Europa y América, Madrid, Editorial universitaria Ramón Areces, Coleición "Por más señes".
  • Gascón Ricao, A. y J.G. Storch de Gracia y Asensio (2006), Fray Pedro Ponce de León, el mitu mediáticu. Los mitos antiguos sobre la educación de los sordos, Madrid, Editorial universitaria Ramón Areces, Coleición "Por más señes".

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 Identificador BNE: XX912336. Apaez como: Pedro Ponce de León. Data de consulta: 9 ochobre 2017.

Enllaces esternos

editar