Ríu Nilu
El ríu Nilu[1][2] (النيل n'árabe) ta allugáu nel nordeste d'África, naz en Burundi, nel ríu Kagera y dende la so principal fonte, el llagu Victoria n'África central, flui a traviés d'Uganda, Sudán y Exiptu, desembocando nel mar Mediterraneu ensamando un delta enanchu. El Nilu toma la so actual forma no cabero de la Era Terciaria, xunto cola formación del Mediterraneu. Ye'l segundu ríu más llargu del mundu, namái superáu pol ríu Amazones
Ríu Nilu | |
---|---|
Situación | |
Tipu | ríu |
Coordenaes | 15°38′25″N 32°30′20″E / 15.64014°N 32.5055°E |
Datos | |
Altitú media | 2700 m y 0 m |
Conca hidrográfica | Cuenca del Nilo (es) |
Superficie de la conca | 3 400 000 km² |
Llonxitú | 6650 km, 6690 km y 2850 km |
Caudal | 2830 m³/s |
Nacimientu |
Nilu Blancu Nilu Azul |
Desembocadura | mar Mediterraneu |
Afluentes |
ver
|
Etimoloxía de la pallabra Nilu
editarLa pallabra Nilu (del árabe 'nīl) remanez de la pallabra griega Neilos (Νειλος), que significa «Valle del ríu». Na antigua llingua exipcia, el ríu yera nomáu Iteru, que significa «Gran ríu». En coptu, la pallabra piaro (Sahídicu) o phiaro (Boháiricu) significa «El ríu» (lliteralmente «La gran canal»), que vien del mesmu nome antiguu.
Historia
editarEl Nilu foi un elementu fundamental pal xorrecimientu de la civilización del Antiguu Exiptu. La mayor parte de la población y ciudaes alcontrábense nel valle del Nilu y el Delta. El Nilu foi vital pa la cultura exipciana dende la Edá de Piedra. El cambéu del clima, y la desertización, ensugaron les tierres de caza y pastoríu d'Exiptu pa ensamar el desiertu d'El Sáḥara, alrodiu del añu 8000 e.C.; entos, los habitantes asentáronse xunto al ríu Nilu, au desendolcaren una economía agrícola y una sociedá centralizada.
Referencies
editar- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: nilóticu, -a, -o
- ↑ Esti topónimu apaez na traducción al asturianu de los Mapes de l'Associació Bíblica de Catalunya
Esta fonte emplégase como referencia dende'l puntu de vista llingüísticu.