Diferencies ente revisiones de «Alfonso Daniel Rodríguez Castelao»

'''Afonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao''' ([[RianjoRianxo]], [[1886]] — [[BonosBuenos Aires]], [[1950]]) foi un de los fundadores del [[nacionalismu gallegu]], [[intelectual]] comprometíu cola tierra [[Galicia|gallega]] y col so país. Estudió [[MelicinaMedicina]], pero decía: "Fícime mélicumédicu por amor ala mio padre; nun exerzo la profesión por amor a la humanidá".

Fíu de Manuel Rodríguez Dios, marineru, y de Joaquina Castelao Genme. Castelao emigró paa l'[[Arxentina]] a los tres meses del nacimientu de Daniel, nel pasu [[1895]] emigró colacon so madre pa dir ver ala so padre en [[Bernasconi]], na [[Pampa]], allí residió hasta [[1900]] y, según el mesmu cuntaba, descubrió'l valor de la caricatura lliendolleendo ''Caras y Caretas''. Durante los años que estudiaba MelicinaMedicina na [[Universidá de Santiago de Compostela]] tamién afonda'l so interés pol diseñu y la pintura, n'especial pola caricatura. En 1908 expónespón los sos diseños en [[Madrid]] y entama a collaborar cola revista ''[[Vida Galega]]''. Ente 1909 y 1910 fae un cursu de doctoráu en Madrid y participa na III Exposición Nacional d'Humoristes, collabora como illustrador en ''El Cuento Semanal''. En 1910 especialízase n'obstreticia y, al acabar, instálase en RianjoRianxo,, tiempu nel que collaboró na fundación del hebdomadariu ''[[El Barbero Municipal]]'' ([[1910]]-[[1914]]), nel qu'escribi atacando'l rexime [[caciquismu|caciquil]] gallegu, participa de la política local dientro del Partido Conservador local nuna llinia maurista. ImpartiImparte la so primera conferencia en marzo de 1911, en Vigo, falando de la caricatura. Nos dos años siguientes fae exposiciones de les sos caricatures en delles ciudades de Galicia. En 1912 participa del movimientu [[Acción Galega]] uy casa nesti mesmu añu con Virgínia Pereira. Durante esti tiempu collabora con ''[[El Liberal]]'', ''[[El Gran Bufón]]'', ''[[La Ilustración Gallega y Asturiana]]'', ''[[Mi Tierra]]'' , ''[[Suévia]]'', ''[[La Voz de Galicia, Bonos Aires|La Voz de Galiza]]'' de BonosBuenos Aires, qu'ayudaron a popularizar les sos caricatures. Un desprendimientu de [[retina]] déxalu ciegu en 1914, vuelve a recuperar la vista depués d'una operación. En 1915 participa na Exposición de Belles Artes de Madrid, na qu'algama unes crítiques mui favorecedores. En 1916 saca por oposición una plaza na delegación de Ponte VedraPontevedra del Institutu Xeográficu Estadísticu, y nesi añu ye un de los fundadores de l'agrupación local de les [[Irmandades da Fala]]. Xunto con [[Vicente Risco]], [[Otero Pedraio]] y otros fundó la revista ''[[Revista Nós|Nós]]'', que foi'l pegollu de la vida política y cultural de Galicia ente [[1920]] y [[1936]]. En [[1926]] foi nomáunomáronlu académicu de númberu de la [[Real Academia Galega]]. En [[1931]] foi escoyíusalió diputáu pola [[Organización Republicana Galega Autónoma]] ([[ORGA]]) nes cortes constituyentes de la [[Segunda República]], participó nel nacimientu del [[Partido Galeguista]]. Foi desterráuDesteráronlu a [[BadaxozBadajoz]] en [[1934]], nel tiempu que tuvo n'[[Extremadura]] escribió p'[[A Nossa Terra, 1916|A Nossa Terra]] dellos artículos col subtítulu de ''Verbas de chumbo'' que tiempu depués s'integraríen en Sempre en Galicia. En [[1936]] salió nuevamente escoyíu diputáu del [[Frente Popular]]. Protagonizando la campaña pol sí al [[Estatutu d'Autonomía de Galicia]], aprobáu en consulta popular `pola sociedá gallega en [[1936]]. Nel momentu del "[[Alzamiento Nacional]]" taba en Madrid. Exiliándose en [[México]], [[Nueva York]] y, finalmente, [[Buenos Aires]]. Participó deñnel gobiernu republicanu nel exiliu presidíu por Giral ([[1946]]).