Diferencies ente revisiones de «Condáu de Zollern»

Según el cronista medieval [[Berthold de Reichenau]], el noble [[Burkhard I]], Conde de Zollern (''de Zolorin''), nació antes de 1025 y morrió en 1061. Pol so nome, ye posible una afiliación cola dinastía [[pueblu alamán|alamánica]] de los [[Hunfridings|Burchardings]] anque nun ta probáu.<ref name="NDB"/> Los Zollerns recibieron el títulu [[Graf|condal]] del emperador [[Enrique V del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu|Enrique V]] en 1111. Como contribuyentes lleales de la dinastía suaba de [[Casa de Hohenstaufen|Hohenstaufen]], pudieron engrandar significativamente el so territoriu.<ref name="ADB"/> El Conde [[Federico I de Núremberg|Federico III]] (c. 1139 - c. 1200) acompañó al emperador [[Federico I Barbarroja]] contra [[Enrique'l Llión]] en 1180,<ref name="GM FIII"/> y por matrimoniu foi-y concedíu'l [[Burgrave|Burgraviato]] de [[Núremberg]] pol emperador [[Enrique VI del Sacru Imperiu Romanu Xermánicu|Enrique VI]] en 1191.<ref name="ADB"/> En 1218 el burgraviato pasó al fíu menor de Federico, [[Conrado I de Núremberg|Conrado I]], y d'esta miente convirtióse nel ancestru de la caña [[Franconia|francona]] de los Hohenzollern, qu'adquirieron el [[Margraviato de Brandeburgo|Electoráu de BrandeburgoBrandeburgu]] en 1415.

Afectaos por problemes económicos y disputes internes, los condes de Hohenzollern dende'l sieglu XIV d'equí p'arriba viéronse primíos polos sos poderosos vecinos, los Condes de [[Württemberg]] y les ciudaes de la [[Lliga Suaba]], que les sos tropes asediaron y finalmente destruyeron el [[Castillo de Hohenzollern]] en 1423. Sicasí, los Hohenzollerns retuvieron los sos estaos, sofitaos polos sos primos de Brandeburgo y l'Imperial [[Casa de HabsburgoHabsburgu]]. En 1534, el Conde [[Carlos II de Hohenzollern]] (1512-1576) recibió los condaos de [[El Condao de Sigmaringen|Sigmaringen]] y [[El Condao de Veringen|Veringen]] como feudos imperiales.