Revisión a fecha de 16:38 4 may 2019 editar YoaR (alderique \| contribuciones) Burócrates, Alministradores de la interfaz, Alministradores 327 414 ediciones mSin resumen de edición ← Edición más antigua		Revisión a fecha de 16:39 4 may 2019 editar desfacer YoaR (alderique \| contribuciones) Burócrates, Alministradores de la interfaz, Alministradores 327 414 ediciones m →‎Exemplos Edición más nueva →
Llinia 2: {{otros usos\|Alófonu (Quebec)}} En [[fonética]], llámase '''alófonu''' (del [[griegu]] ἄλλος, ''allos-'', otru, y φωνή, ''-foné'', soníu, voz) a cada unu de los [[fono]]s o soníos que nun idioma dáu reconozse como un determináu [[fonema]],<ref name="ref00qacid">{{Citation \|títulu=Structure of Language and Its Mathematical Aspects: Proceedings of symposia in applied mathematics \| author=R. Jakobson \|publicación=AMS Bookstore, 1980 \| isbn=978-0-8218-1312-6 \| url=https://books.google.com/books?id=ou_zOzU9wEwC \| quote=''... An allophone is the set of phones contained in the intersection of a maximal set of phonetically similar phones and a primary phonetically related set of phones ...''}}</ref> ensin que les variaciones ente ellos tengan valor diferenciativu; cada ''fonu'' correspuende a una determinada forma [[acústica]], pero nes regles de la llingua considérase-yos como teniendo'l mesmu valor. ~~== Exemplos ==~~ ~~=== Alofonía n'español ===~~ Un exemplu típicu d'alofonía en [[idioma español\|español]] ye'l qu'esiste ente los dos pronunciaciones del fonema /D/ o /d/ na pallabra ''dado'' {{AFI\|[ˈdað̞o]}} (ver [[fonoloxía del español]]). Magar reconózse-yos de normal como "idéntiques", y la [[ortografía]] identifícales col mesmu calter, presenten una diferencia fonética apreciable; nel [[manera d'articulación]], nel primer casu [d] ye una [[consonante oclusiva\|oclusiva]] torgando la salida del aire; ente que nel segundu casu [ð̞] ye una [[aproximante]] que dexa la espulsión d'aire poles bandes de la [[boca]] con poca resfregón oyible. Ésti ye un casu particular de l'alofonía de les oclusives sonores ([b], [d] y [g]) coles fricatives ([β], [ð] y [γ]) en castellán, en que les variaciones nel soníu —anque sían tan grandes como les qu'esisten ente otros fonos que sí s'oponen [[fonoloxía\|fonolóxicamente]]— nun alterien el significáu de la pallabra nes que tán enxertes; de la mesma, les [[vocal]]es puédense [[nasalización\|nasalizar]] —esto ye, pronunciar espulsando l'aire simultáneamente per boca y ñariz en llugar de namái pela boca— ensin que por ello representen un fonema distintu. ~~=== Alofonía n'otres llingües ===~~ N'otros idiomes, otra manera, estes diferencies sí pueden tar reconocíes fonolóxicamente (como la qu'hai ente vocales orales y nasales en [[idioma francés\|francés]] o [[idioma guaraní\|guaraní]]; o l'[[idioma inglés\|inglés]] qu'estrema [d] y [ð] en ''day'' [deɪ] y ''they'' [ðyɪ], por casu). Ente que oposiciones esistentes en castellán pueden resalvase; en [[chinu mandarín]], por casu, la [b] y la [p] son alófonos, sicasí, [p] y [p<sup>h</sup>] oponer en chinu mandarín pero son percibíos como alófonos n'español. == Referencies ==

Diferencies ente revisiones de «Alófonu»