Diferencies ente revisiones de «Partición de la India»

Los refuxaos fueron agospiaos en diversos llugares históricos y militares, como'l [[Fuerte de Rohtas|Purana Qila]], el [[Fuerte colloráu de Delhi|Fuerte Colloráu]], y los cuarteles militares de Kingsway Camp (alredor del actual Universidá de Delhi). Esti postreru convertir nel sitiu d'unu de los mayores campos de refuxaos nel norte de la India, nun momentu dáu allugó a más de 35&nbsp;000 refuxaos, amás del campamentu de Kurukshetra cerca de Panipat. Los campos convirtiéronse más tarde en viviendes permanentes al traviés d'estensos proyeutos de construcción llevaos a cabu pol Gobiernu de la India a partir de 1948. Un númberu considerable de colonies de viviendes en Delhi apaecieron alredor d'esti periodu como Lajpat Nagar, Rajinder Nagar, Nizamuddin Oriente, Punyabi Bagh, Rehgar Pura, Jangpura y Kingsway Camp. Buscábase aprovir un númberu d'esquemes tales como la provisión d'educación, oportunidaes d'emplegu, y préstamos fáciles pa empecipiar negocios, coles mires d'ayudar a los refuxaos tou la India.<ref>{{cite book |title=Since 1947: Partition Narratives among Punjabi Migrants of Delhi |last=Kaur |first=Ravinder |year=2007 |publisher=[[Oxford University Press]] |isbn=978-0-19-568377-6}}</ref>

 

 

Sindis hindús estableciéronse principalmente en Gujarat, Maharastra y Rajasthan. Sicasí, dalgunos estableciéronse más llueñe en Madhya Pradesh. Un nuevu conceyu establecer pa los refuxaos hindús sindhi en Maharastra. El gobernador xeneral de la India, Sir Rajagopalachari sentó les bases d'esti conceyu y llamar Ulhasnagar (llamada, ciudá de l'allegría). Munchos refuxaos sindhis superaron la probeza, a pesar de que la perda d'una patria tuvo un efeutu fondo y duradero na so cultura sindhi.