Diferencies ente revisiones de «James Clerk Maxwell»

| lugar_de_nacimiento = [[EdimburgoEdimburgu]], {{UK}}

'''James Clerk Maxwell''' ([[EdimburgoEdimburgu]], [[13 de xunu]] de [[1831]]- Cambridge, [[Reinu Xuníu]], [[5 de payares]] de [[1879]]), [[Física|físicu]] [[Escocia|escocés]] conocíu principalmente por tener desendolcao la [[teoría ellectromagnética]] clásica, sintetizando toles anteriores observaciones, esperimentos y lleis sobre ellectricidá, magnetismu y aun sobre óptica, nuna teoría consistente.<ref>{{cita web | title= Electromagnetism, Maxwell’s Equations, and Microwaves| url = http://www.ieee-virtual-museum.org/exhibit/exhibit.php?id=159265&lid=1&seq=3 |fechaacceso=2008-06-02 |editorial= IEEE Virtual Museum |fecha= 2008}}</ref> Les [[ecuaciones de Maxwell]] amosaron que la ellectricidá, el magnetismu y hasta la lluz, son manifestaciones del mismu fenómeno: el [[campu ellectromagnéticu]]. Dende esi momentu, toles otres lleis y ecuaciones clásiques d'estes disciplines convirtiéronse en casos simplificaos de les ecuaciones de Maxwell. El so llabor sobre ellectromagnetismu foi llamao la "''segunda gran unificación en física''",<ref>Nahin, P.J., Spectrum, IEEE, Volume 29, Issue 3, Mar 1992 Page(s):45</ref> dempués de la primera llevada a cabu por Newton. Amás conózse-y pola [[estadística de Maxwell-Boltzmann]] na [[teoría cinética]] de gases.

Maxwell, que dende un entamu amosó una gran facilidá pa les disciplines científiques, anició los sos estudios universitarios a la edá de 13 años, con 15 años redactó un importante trabayu de mecánica. A los 25 foi nomao caderalgu n'Aberdeen, dempués en LlondresLondres y, en 1871, d'un institutu especialmente construyío pa él en Cambridge. Amás de la so actividá profesional, Maxwell dedicóse a la realización d'estudios de calter priváu nes sos posesiones d'Escocia. Ye'l creyador de la moderna ellectrodinámica y el fundador de la teoría cinética de los gases. Descubrió les ecuaciones llamaes ''ecuaciones de Maxwell'', y que se definen como les rellaciones fundamentales ente les perturbaciones elléctriques y magnétiques, qu'al tiempu permiten describir l'espardimientu de les ondes ellectromagnétiques que, acordies con la so teoría, tienen el mismu calter que les ondes lluminoses. Más sero Heinrich Hertz llograría demostrar esperimentalmente la veracidá de les tesis espuestes por Maxwell. Les sos teoríes constituyeron el primer intentu de mecer dos campos de la física que, enantes de los sos trabayos, considerábanse dafechu xebraos: la ellectricidá y el magnetismu (conocíos como ellectromagnetismu).

Ente los sos primeros trabayos científicos Maxwell trabayó nel desendolcu d'una teoría del color y de la visión y estudió la natura de los [[aniellos de Saturnu]] amosando qu'estos nun podíen tar formaos por un únicu cuerpu sinon que debíen tar formaos por una miríada de cuerpos mucho más pequeños. Tamién foi quien a prebarprobar que la [[teoría nebular]] de la formación del [[Sistema Solar]] vixente na so época yera errónea ganando por estos trabayos el [[Premiu Adams]] de Cambridge en [[1859]]. En 1860, Maxwell amosó que yera posible realizar semeyas en color utilizando una remestura de filtros roxu, verde y azul obteniendo por esti descubrimientu la [[Medalla Rumford]] esi mismu añu.

Dalgo más sero, Maxwell espublizó dos artículos, clásicos dientro del estudiu del [[ellectromagnetismuelectromagnetismu]]. Les rellaciones d'igualdá ente les estremaes derivaes parciales de les funciones correspondientes a los campos elléctricu y magnéticu, ñomáes [[ecuaciones de Maxwell]], tán presentes davezu en cualesquier llibru de testu de la especialidá. Les sos aportaciones a la teoría ellectromagnética asítianlu ente los grandes científicos de la hestoria. Sicasí, Maxwell nun escribió les sos fórmulas en notación diferencial, sinon que plantegó too nun sistema d'ecuaciones en cuaterniones. El so plantegamientu foi esencialmente alxebraicu, como foi'l casu de [[Rogelio José Boscovich]] cola so teoría de los "puncta". Orixinalmente foron vente ecuaciones, que'l mesmu Maxwell amenorgó a trece. Llueu [[Heaviside]] y [[Heinrich Rudolf Hertz|Hertz]] aniciaron les fórmules qu'anguaño remana la ciencia. Anque les fórmules que lograron Heaviside y Hertz son un modelu de compacidá y síntesis, camiéntase que'l tratamientu en cuaterniones ye más intuitivu y permite deducir, "ver" y albidrar más que coles "menos inxeribles" fórmules diferenciales. Los cuaterniones préstanse mui bien pa describir vectores que xiran nel espaciu. Seique [[Nikola Tesla]] y [[Guglielmo Marconi|Marconi]] conocieran y remanaran les espresiones orixinales de Maxwell.