Estandarte'l Cuervu

L'estandarte'l cuervu (en nórdicu antiguu, Hrafnsmerki) yera una bandera, posiblemente de ñatura totémica, portada por dellos cabezaleros viquingos y otros líderes per toa Escandinavia nos sieglos IX, X y XI. L'estandarte, tal y como apaicía na artesanía nordieca yera triangular, con un borde esterior arrondiáu del cualu colingaben una triba bandes. Asemeyaba en dalgo a una de les veletes tallaes nos barcos viquingos.

Ficha d'escuduEstandarte'l Cuervu
Datos
Cambiar los datos en Wikidata

Los estudiosos conxeturen que l'estandarte'l cuervu fuera un símbolu del dios Odín, quien yera representáu na compaña de dos cuervos col nome d'Huginn y Muninn. L'usu del estandarte tendría como xida l'amedranar a los enemigos col poder divín d'Odín.

Simbolismu del cuervu na cultura llariega escandinava

editar
 
Cascu de la dómina Vendel con preteición nasal d'un cuervu nel Muséu Nacional Suecu d'Antigüedaes.
 
Cuervu nun escudu suecu de la dómina Vendel ne Muséu Nacional Suecu d'Antigüedaes.

El cuervu ye una figura icónica mui común na mitoloxía nordica. El dios cimeru, Odín, tenía dos cuervos, Huginn y Muninn ("pensamientu" y "alcordanza" respeutivamente) qu'esnalaben per tol mundu trayéndo-y noticies al so amu. Poro, un de los munchos nomes d'Odín yera'l "dios cuervu" (Hrafnaguð). En Gylfaginning (c. 1220), l'historiador medieval islandés Snorri Sturluson desplica:

Hrafnar tveir sitja á öxlum honum ok segja í eyru honum öll tíðendi, þau er þeir sjá eða heyra. Þeir heita svá, Huginn ok Muninn. Þá sendir hann í dagan at fljúga um heim allan, ok koma þeir aftr at dögurðarmáli. Þar af verðr hann margra tíðenda víss. Því kalla menn hann Hrafnaguð, svá sem sagt er:

Huginn ok Muninn
fljúga hverjan dag
jörmungrund yfir;
óumk ek Hugin,
at hann aftr né komi,
þó sjáumk ek meir of Munin."[1]

Dos cuervos sienten nos costazos d'Odín y averen a los sos oyíos tolo que sienten y ven. Los sos nomes son Huginn y Muninn. Al riscar l'alba unvíalos a esnalar per tol mundu y tornen a la hora l'almuerzu. Asina algama información de munches coses y por eso lu nomen Rafnagud (dios-cuervu). Como se diz equí:

Huginn y Muninn
Esnalen cada día
Alrodiu la gran tierra.
Tarrezo por Huginn
Que nun retorne,
Pero inda más por Munin.[2]


Odín taba mui lligáu a los cuervos porque na mitoloxía nordica elli recibía a los guerreros cayíos en Valhalla, y los cuervos tan lligaos a la muerte y la guerra pol so gustu pola carroña. Ye probable que fueren vistos como representaciones de les valquiries, dioses qu'escoyíen a los muertos valiente pa servir militarmente en Valhalla.[3] Otra conexón más ente cuervos y valquiries yera'l fechu qu'estes caberes teníen l'habilidá de camudar de forma y tresformase en páxaros.[4]

El cuervu apaez en cuasi tolos poemes escáldicos que describen la guerra.[5] Facer la guerra yera dar de comer y satisfacer al cuervu (hrafna seðja, hrafna gleðja).[5] Un exemplu d'esto alcuéntrase en Norna-Gests þáttr, ú Regin recita un poema depués de Sigurd matar a los fíos d'Hunding:

Nú er blóðugr örn
breiðum hjörvi
bana Sigmundar
á baki ristinn.
Fár var fremri,
sá er fold rýðr,
hilmis nefi,
ok hugin gladdi.[6]
Agora l'aigla de sangre
Cola espada ancha
L'asesín de Sigmund
Talláu nel llombu.
Pocos fueron más valientes
Cuando les tropes se diepresaron
Un xefe del pueblu
Que fizo al cuervu gayasperu.[7]
 
N'escudu de la Islla de Man, reinu qu'antañu taba na órbita nordiega, pue vese un cuervu como sofitu na drecha.

Bibliografía

editar

Referencies

editar
  1. Gylfaginning at «Norrøne Tekster og Kvad», Norway.
  2. «Rasmus B. Anderson's translation at the Northvegr foundation.». Archiváu dende l'orixinal, el 2007-09-30.
  3. Viking Answer Lady Webpage - Valkyries, Wish-Maidens, and Swan-Maids
  4. Exemplos d'esto soceden en Þrymskviða cuando Freya dexá-y el so paxellu de páxaru a Loki; y nel rellatu la valquiria Kára na Hrómundar saga Gripssonar.
  5. 5,0 5,1 Hjelmquist 142.
  6. Norna-Gests þáttr §6
  7. «Hardman § 6.». Archiváu dende l'orixinal, el 2006-05-14.

Enllaces esternos

editar