Estatutu d'Autonomía de Ceuta
El Estatutu d'Autonomía de Ceuta ye la norma institucional básica de la ciudá autónoma de Ceuta. Foi aprobáu poles Cortes Xenerales por aciu la Llei orgánica 1/1995 de 13 de marzu, publicada nel BOE a otru día. Coles mesmes aprobábase igualmente'l Estatutu d'Autonomía de Melilla.
| Tipu | estatutu d'autonomía |
|---|---|
| Estáu | España |
 | |
Procesu
editarLa Constitución Española de 1978 establez na so disposición transitoria quinta:
Les ciudaes de Ceuta y Melilla van poder constituyise en Comunidaes autónomes si asina lu deciden los sos respeutivos Conceyos por aciu alcuerdu adoptáu pola mayoría absoluta de los sos miembros y asina lo autoricen les Cortes Xenerales, por aciu una llei orgánica, nos términos previstos nel artículu 144.
De la mesma, l'artículu 144 establez:
LesCortes Xenerales, por aciu Llei Orgánica, van poder, por motivos d'interés nacional:
- 1. Autorizar la constitución d'una Comunidá Autónoma cuando'l so ámbitu territorial nun supere'l d'una provincia y nun axunte les condiciones del apartáu 1 del artículu 143.
- 2. Autorizar o alcordar, nel so casu, un Estatutu d'autonomía pa territorios que nun tean integraos na organización provincial.
- 3. Sustituyir la iniciativa de les Corporaciones locales a que se refier l'apartáu 2 del artículu 143.
Dende 1981, la reconocencia de l'autonomía buscárase enantes en diverses ocasiones ensin llegar a producise un consensu de les diverses fuercies polítiques na so formulación,[1] lo qu'anició na ciudá l'apaición de diverses plataformes reivindicatives qu'apremiaben a la clase política pal so tratamientu,[1] el cual finalmente llevar a cabu nel marcu de los Alcuerdos Autonómicos ente PP y PSOE de 1992. El principal puntu de disensión aniciar nel tratamientu del réxime políticu, pol qu'una de les partes deseyaba dotala d'un status similar al d'una autonomía pero non igualitariu, mientres la otra deseyaba que, como parte integrante de la Nación española y según la mentada disposición transitoria quinta, otorgárase la plena autonomía.[1] Finalmente, el consensu llegó al traviés de la figura de Ciudá Autónoma.
Reacción en Marruecos
editarEl gobiernu de Marruecos considera que Ceuta y Melilla, según les places de soberanía asitiaes na mariña norteafricana, son territoriu ocupáu que tien de ser reintegrado. L'estatutu d'Autonomía de Ceuta establez nel so Títulu preliminar que Ceuta se trata d'una parte integrante y indisoluble de la Nación española, lo cual torna cualquier considerancia de les reivindicaciones marroquines.
Tantu nel marcu del so proyeutu como nel de la so aprobación, produciéronse diverses protestes per parte del executivu marroquín, lo mesmo que de otros líderes políticos del país,[2] que se fueron aselando a finales de 1995.[2]
Posteriores reformes
editarDende 2005 esiste'l proyeutu de reforma del estatutu, qu'ente los sos principales oxetivos tien el de denominase finalmente comunidá autónoma y adquirir mayores competencies, llindaes nel so réxime por cuenta del so calter especial.[3]
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 Requejo Rodríguez, Paloma. Universidá d'Uviéu (ed.): «Ceuta y Melilla: Ciudaes con Estatutu d'Autonomía o Comunidaes autónomes con Estatutu de Heteroorganización». Archiváu dende l'orixinal, el 2019-04-24. Consultáu'l 21 d'agostu de 2010.
- ↑ 2,0 2,1 (1996) La política esterior y de cooperación d'España escontra'l Magreb (1982-1995). Madrid: Institutu Universitariu de Desarrollu y Cooperación. ISBN 84-8198-182-6.
- ↑ Cháves, Iván. «¿Qué pasó cola reforma del Estatutu d'Autonomía?». Ceuta: El Faru de Ceuta. Archiváu dende l'orixinal, el 2010-07-06. Consultáu'l 21 d'agostu de 2010.
Enllaces esternos
editarYe obligatoriu indicar l'idioma de Wikisource.
- Llei Orgánica 1/1995, de 13 de marzu, Estatutu d'Autonomía de Ceuta.
- Observatoriu de les Reformes de los Estatutos d'Autonomía: Reformes del Estatutu de Ceuta. (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
- Estatutu d'Autonomía de Ceuta y posteriores disposiciones.
Datos: Q5848957
