Fuerte coloráu de Delhi
El fuerte de Delhi, allugáu na ciudá india de Delhi, ye conocíu tamién como Fuerte coloráu o Lal Qila (en hindi) pol color de la piedra arenisca cola que se construyó. Nun tien de confundir se col Fuerte d'Agra al que se llama de la mesma.
| Patrimoniu de la Humanidá — UNESCO | |
|---|---|
 Fuerte de Delhi. | |
| Llugar |
 India |
| Criterios | Cultural: ii, iii, vi |
| Referencia | 231rev |
| Inscripción | 2007 (XXXI Sesión) |
| Área | Asia y Oceanía |
 | |
Foi declaráu Patrimoniu de la Humanidá pola Unesco nel añu 2007, tomando una superficie protexida de 49.18 ha.
El fuerte coloráu foi un palaciu na nueva capital de Shah Jahan, Shahjahanabad, séptima ciudá musulmana que s'alzó na zona qu'ocupa l'actual Delhi. Shah Jahan treslladó la capital dende Agra nun intentu de dotar de más prestíu al so reinu y pa consiguir un llugar nel que desenvolver los sos ambiciosos esquemes de construcción.
El fuerte coloráu empezar a construyir en 1638 y nun tuvo completáu hasta diez años más tarde. Ta asitiáu nel estremu este de Shahjahanabad y toma el so nome de los impresionantes murios, construyíos n'arenisca colorada, que definen los sos cuatro costaos. La muralla mide 6,5 quilómetros de llargu y el so altor varia ente los 16 metros na vera del ríu a los 33 metros na zona cercana a la ciudá.
El fuerte estender a lo llargo del cursu del ríu Yamuna (de magar, el cursu de ríu modificóse). El muriu asitiáu na esquina nordeste ta xunto a un antiguu fuerte, el Salimgarh, un edificiu de defensa construyíu por Shah Sur en 1546.
El fuerte coloráu foi concebíu como una unidá polo que nun tuvo demasiaes reformes tocantes a la so estructura orixinal. Sicasí, nel sieglu XVIII, delles seiciones resultaron estropiaes. En 1857 tres la revuelta de los cipayos, l'exércitu británicu ocupar y destruyó gran parte de los sos pabellones y xardinos. Un programa de restauración del fuerte empecipiar en 1903. Los murios tán selemente decoraos, con dellos detalles más pesaos na zona cimera.
Tien dos puertes principales: la puerta de Delhi y la de Lahore. La de Lahore ye la entrada principal; conduz hasta una cai que sirve de bazar, el Chatta Chowk. Esti bazar conduz a un espaciu abiertu que sirvía como división ente la zona utilizada polos militares y los palacios.
Edificios interiores
editar
La puerta principal d'entrada al palaciu conozse como Naqqar Khana ("casa del tambor") que recibe'l so nome pola galería destinada a los músicos que s'atopa na parte cimera. Dempués de cruciar esta puerta apaez otru espaciu abiertu que sirvía como patiu del Diwan-i-Am, pabellón destináu a les audiencies públiques. Esti pabellón tuvo nel so día decoráu con piedres precioses; estes piedres sumieron probablemente mientres la revuelta de los cipayos. Nel centru del Diwan atópase un tronu especialmente decoráu, concebíu como una copia del tronu de Salomón.
Los apartamentos imperiales privaos atópense detrás del tronu. Estos apartamentos consisten nuna fila de pabellones que s'estienden sobre una plataforma elevada que mira al Yamuna. Los pabellones tán coneutaos por una serie de canales d'agua, conocíos como Nahr-i-Behist o "regueros del paraísu", que cuerren hasta'l centru de cada pabellón. Nuna torre de forma octogonal y de un altor de tres pisos, conocida como Shah Burj, asitiábense los despachos privaos de Shah Jahan.
El palaciu diseñóse como un retruque del paraísu descritu nel Corán; nuna frase escrita de forma repetitiva nes parés del palaciu puede lleese: "Si esiste un paraísu na tierra, ta equí, ta equí". Los planos del palaciu tán basaos en prototipos islámicos pero cada pabellón revela na so arquiteutura dellos elementos d'influencia hindú típica nos edificios mogoles. El complexu del palaciu del fuerte coloráu ye unu de los exemplos más claros del estilu arquiteutónicu mogol.
Los dos pabellones asitiaos más al sur taben destinaos a les dependencies de les muyeres: el Mumtaz Majal y el Rang Majal. El tercer pabellón, el Khas Majal, contién los aposentos imperiales. Inclúi cuartos, sales d'oración y la Mussaman Burj, una torre na que l'emperador apaecía nos díes de ceremonies. El siguiente pabellón ye'l Diwan-i-Khas, la sala d'audiencies privaes na que s'atopaba'l tronu del pavu real. Esti tronu foi sustraíu por tropes perses y convirtióse nel tronu del Xa del Irán hasta la revolución de Khomeini.
Otru pabellón contién el hammam, o los baños, nun estilu turcu y con ornamentaciones n'estilu mogol, realizaes en mármol y piedres de colores. Al oeste de los baños atopa la Moti Masjid o "mezquita de la perlla". Esta mezquita foi construyida en 1659 como mezquita privada para Aurangzev, socesor de Shah Jahan. Trátase d'una pequeña mezquita realizada en mármol blanco con tres cúpules na parte cimera.
Nel norte del fuerte atopa'l xardín conocíu como Hayat Bakhsh Bagh' o "xardín de la concesión de la vida", travesáu por dos canales d'agua. Otru pabellón, construyíu en 1842 pol últimu emperador Bahadur Shah Safar asitiar nel centru de la piscina na que s'atopen estos dos canales.
Referencies
editarEnllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Fuerte coloráu de Delhi.
