Galo Blanco
Galo Blanco (8 d'ochobre de 1976, Uviéu) ye un tenista profesional asturianu.
Galo Blanco | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Uviéu[1], 8 d'ochobre de 1976 (47 años) |
| Nacionalidá |
 España |
| Residencia | Andorra |
| Estudios | |
| Llingües falaes | castellanu |
| Oficiu | |
| Oficiu | tenista, entrenador de tenis |
|
| |
| Pesu | 68 kg |
| Altor | 173 cm |
 | |
Biografía editar
Empezó de bien neñu nos cursos de tenis del Centru Asturianu d'Uviéu y de la Urbanización la Fresneda. A los dolce años recibe una beca de la Federación Catalana de Tenis y pasa a morar na Blume. Nesti periodu formó parte de los equipos españoles nes categoríes infantil, cedete y xuvenil. A los dieciséis años foi escoyíu pola Federación Española de Tenis pa formar un equipu d'alta competición dirixíu pol asturianu Juan Bautista Avendaño, que depués sería capitán de la copa Davis. Mientres dos años ta nel Centru d'Altu Rendimientu de Sant Cugat, formando equipu con Carlos Moyá, Fernando Vicente, Jacobo Díaz, etc. Con diecisiete años foi campeón d'España xuvenil, venciendo a Carlos Moyá, y semifinalista de la Orange Bowl, en Miami.
La so entrada nel circuitu de l'ATP producióse en 1995. De primeres de la so carrera profesional yera habitual velu en torneos de calificación. Gracies a les sos bones actuaciones nestos torneos empezó a ganase un puestu nos torneos más importantes del circuitu internacional. En 1996 gana'l campeonatu Challenger de Tampere. La so primer intervención nun Grand Slam sería nel Abiertu d'Australia de 1996 onde cayó ganáu en primer ronda.
El so meyor resultáu nun Grand Slam foi nel Roland Garros de 1997. Al añu siguiente esguilaría hasta la so meyor posición na clasificación de l'ATP llegando hasta'l puestu 40.
Nel añu 1999 llograría unu de los sos mayores llogros al ganar el tornéu "International series" ATP de San Marín al imponese na final al español Albert Portes.
La so última apaición nunu de los cuatro grandes foi nel Campeonatu de Wimbledon de 2004 onde cayó en cuarta ronda.
A lo llargo de la so carrera deportiva llogró victories ante xugadores que aportaríen a, o que yá fueren, númberu 1 del mundu, como por casu Marat Safín, Carlos Moyá, Juan Carlos Ferrero, Patrick Rafter y Pete Sampras.
Anunció la so retirada, de manera oficial, a finales d'abril de 2006, en cayendo derrotáu contra Guillermo Coria nel ATP de Barcelona.
Na actualidá ye l'entrenador de Karen Jachánov y foi escoyíu como meyor coach 2011.
Títulos (1; 1+0) editar
Individuales (1) editar
| Lleenda |
| Grand Slam (0) |
| Tennis Masters Cup (0) |
| ATP Masters Series (0) |
| ATP Tour (1) |
| Nᵘ | Fecha | Tornéu | Superficie | Oponente na final | Resultáu |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 15 d'agostu de 1999 |  San Marín
|
Tierra batida | Albert Portes
|
4-6 6-4 6-3 |
Finalista n'individuales (1) editar
- 2001: Acapulco (pierde ante Gustavo Kuerten)
Referencies editar
- ↑ Afirmao en: sitio web de la ATP.
Datos: Q1356375
