Pete Sampras
Petros "Pete" Sampras (12 d'agostu de 1971, Washington DC) ye un ex-xugador profesional de tenis, retiráu en 2003. Na so carrera ganó catorce torneos Grand Slam de forma individual, igualáu con Rafael Nadal, y atropó 286 selmanes como númberu 1 del ránking ATP, siendo dambes les segundes meyores marques de la era open, namái superaes por Roger Federer. Amás, terminó seis años como númberu 1 del ránking ATP, siendo esti postreru'l récor vixente de la era Open.
Pete Sampras | |
|---|---|
_1,_cropped.jpg) | |
| Vida | |
| Nacimientu | Washington DC[1], 12 d'agostu de 1971[1] (53 años) |
| Nacionalidá |
 Estaos Xuníos |
| Residencia |
Bel-Air (es)  |
| Familia | |
| Casáu con | Bridgette Wilson (2000 – ) |
| Fíos/es | |
| Hermanos/es | Stella Sampras |
| Estudios | |
| Estudios |
Palos Verdes High School (en) |
| Llingües falaes | inglés |
| Oficiu | |
| Oficiu | tenista |
|
| |
|
Participante
| |
| Pesu | 80 kg |
| Altor | 185 cm |
| Premios |
ver
|
| Creencies | |
| Partíu políticu |
Partido Republicano de California (es) |
| IMDb | nm1528441 |
| petesampras.com | |
 | |
Ye unu de los siete xugadores que llograron ganar siete veces un mesmu Grand Slam, llogrando esti récor nel Campeonatu de Wimbledon. Amás, ganó'l Abiertu d'Estaos Xuníos cinco veces y el Abiertu d'Australia dos veces, en cuantes qu'algamó solamente una semifinal nel Tornéu de Roland Garros.
El tenista llogró 11 títulos d'ATP Masters Series, ente ellos trés en Miami y Cincinnati, y algamó 19 finales. Tamién conquistó cinco ediciones del ATP Tour World Championships.
Sampras foi consideráu mientres enforma tiempu'l meyor tenista de tolos tiempos hasta la llegada de Roger Federer. Los sos duelos col so compatriota Andre Agassi ayudaron na so dómina a llevantar l'interés del públicu pol tenis y semaron una apasionante rivalidá.
Biografía
editarPetros Sampras, ye'l tercer fíu de Sammy y George Sampras, dos inmigrantes griegos, que llegaron a Estaos Xuníos polos problemes políticos del so país. Yá dende temprana edá, amosó estraordinaries cualidaes atlétiques. N'afayando una raqueta nel suétanu, pasaba hores cutiendo una pelota contra un frontón. En 1974 los Sampras camudáronse a Palos Verdes, California, onde'l clima más benignu dexába-y xugar una mayor cantidá d'hores al mozu Pete.
La familia inscribir nel Peninsula Racquet Club, onde'l talentu de Pete fíxose evidente. A la edá de 10 años, yá incorporara al so xuegu'l sólidu serviciu, la so garra y les volees que seríen una marca rexistrada a lo llargo de tola so carrera.
Carrera
editarLa carrera de Sampras nel circuitu profesional empezó en 1988. La so primer victoria nun tornéu asocedió en 1990 na moqueta de Filadelfia, ganando na final al ecuatorianu Andrés Gómez, quien esi mesmu añu conquistaría Roland Garros. La so primer victoria nun tornéu de Grand Slam foi nel Abiertu d'EE. UU. de 1990, onde ganó ente otros a Ivan Lendl, John McEnroe y na final a un mozu y prometedor Andre Agassi. Con 19 años y 28 díes, Sampras convertir nel xugador de menor edá en llograr el títulu masculín nel Abiertu de los Estaos Xuníos.
En 1991 Sampras conquistó 5 títulos incluyendo'l so primera ATP Tour World Championships (equivalente al actual ATP World Tour Finals) en Frankfurt. En 1992 algamó la final del Abiertu d'EE. UU., onde perdió col suecu Stefan Edberg. Tamién foi parte del equipu campeón de Copa Davis d'esi añu.
1993 ver algamar el Nᵘ1 del mundu n'abril d'esi añu. Esi mesmu añu conquistó'l primeru de los sos 7 títulos en Wimbledon ganando na final al so compatriota Jim Courier. Ellí empecipiaríase una racha de 7 títulos de Wimbledon en 8 años. Remata la temporada como'l claru Nᵘ 1 del mundu con una plusmarca de más de 1.000 aces nesa temporada.
1994 ver conquistar 10 torneos, incluyendo Wimbledon (ganando na final a Goran Ivanišević) y l'ATP Tour World Championships en Frankfurt.
En 1995 conquista 5 títulos, incluyendo'l so tercer Wimbledon (derrota a Boris Becker), en perdiendo na final del Abiertu d'Australia d'esi añu frente a Andre Agassi. Esi añu convertir nel primer xugador en devasar los 5 millones US$ en premios. Foi la gran figura na so tercera final de Copa Davis, ganando a los favoritos rusos na lenta pista del Estadiu Olímpicu de Moscú. Primero venció nun apasionante partíu a Andréi Chesnokov por 6-4 nel quintu set (n'acoxando mientres parte del partíu, depués del puntu que-y dio'l partíu, Pete cayó nel suelu víctima de fuertes calambres y tuvo de ser ayudáu a salir de la cancha y nunca estrechó manes con Chesnokov). Depués llogró una sorprendente victoria xunto a Todd Martin nel dobles y coronó la serie con una victoria en "singles" sobre Yevgeny Kafelnikov.[2]
En 1996 consiguió llegar hasta les semifinales del Tornéu de Roland Garros, onde cayó ante'l finalmente ganador del tornéu, Yevgeny Kafelnikov, por 7-6 (7-4), 6-0 y 6-2. En cuartos de final ganara al ganador de la edición de 1993, el tamién estauxunidense Jim Courier, por 6-7 (4-7), 4-6, 6-4, 6-4 y 6-4.
1997 vio como llogra'l so cuartu títulu en Wimbledon y tamién el so cuartu troféu nel ATP Tour World Championships en Hannover.
En 1998 convertir nel primer xugador de la historia en terminar l'añu como Nᵘ1 del mundu por 6 años consecutivos (Jimmy Connors lo llograra 5 vegaes siguíes). Llogró 4 títulos, toos en superficies distintes. Ganó al croata Goran Ivanišević na final de Wimbledon, consiguiendo asina la so quinta corona de Wimbledon y la so decimoprimera de Grand Slam.
En 1999 conquistó'l so sestu Wimbledon ante Agassi, amás d'otros 4 títulos. Anguaño marcó los primeros problemes físicos importantes de Sampras que lo obligaron a folgar por 2 meses y cayendo al Nᵘ 3 del ranking. Llogró'l so 5º tornéu del ATP Tour World Championships ante Agassi, quien lo ganara primeramente na fase de round robin.
En 2000, nuna temporada de mancadures y males resultancies, trunfó nuevamente en Wimbledon, venciendo na final a Patrick Rafter en 4 sets, llogrando asina la so séptima corona de Wimbledon y superando el récor de más títulos de Grand Slam de Roy Emerson con 13. Perdió'l Abiertu d'EE. UU. ante la nueva promesa rusa Marat Safin y terminó dientro del top 3 per novenu añu consecutivu.
En 2002 algamó la gloria ganando la so 14º títulu de Grand Slam y convirtiéndose nel líder de tolos tiempos al ganar el so 5º Abiertu de los Estaos Xuníos. El siguiente añu anunció la so retirada mientres la celebración del Abiertu de los Estaos Xuníos.
Nel 2005 la revista Tennis Magacín escoyer como'l meyor tenista de tolos tiempos.
Sampras xugó'l so primer partíu dempués del retiru nuna exhibición ante Robby Ginepri en Houston nel 2006, enantes de desenvolvese'l tornéu ATP d'esa ciudá. Al rematar la temporada de tenis 2007, Sampras embarcar nuna xira d'exhibiciones per Asia onde xugó 3 partíos contra l'entós Nᵘ 1 del mundu, Roger Federer, nes ciudaes de Seúl, Kuala Lumpur y Macáu. En perdiendo en Seúl y Kuala Lumpur (nesta postrera por un doble 7-6), Sampras, con 5 años d'inactividá como profesional, sorprendió a toos al superar a Federer en Macáu por 7-6(8), 6-4, dexando una escelente imaxe na xira. Federer dixo en conferencia de prensa que si Sampras siguiera xugando profesionalmente, atopar ente los 5 meyores del mundu.
En 2008, xugó una gran exhibición ante l'alemán Tommy Haas (26º del mundu) previu al Tornéu de San José y ganar con un cómodu 6-4 6-2. El 10 de marzu tuvo una nueva exhibición ante Federer, esta vegada nel míticu Madison Square Garden de Nueva York, siendo derrotáu pol tenista suizu nesta ocasión.
Estilu de xuegu
editarPosiblemente pa los amantes del tenis clásicu, lo más sorprendente ye que Sampras foi un xugador "moldiáu" al tipu de tenis que yera xugáu predominantemente nos años sesenta y setenta, reivindicando esti estilu de xuegu en plenos años noventa.
El so golpe planu de derecha o "forehand" yera realizáu dende'l fondu de la pista con una empuñadura zarrada tradicional conocida como "eastern" y gracies al mesmu consiguía puntos ganadores de "groundstrokes" y de "passing shots" bien fondos y potentísimos. D'ellí salió'l llamatu de "Pistol Pete", cuando executando'l so "running forehand" paecía que desenfundaba una pistola nun duelu al estilu d'un "cowboy" del alloñáu oeste americanu cuando lo preparar enantes de la so execución. Nesti golpe Sampras - a diferencia de los golpes actuales - imprimía l'efeutu de "top spin" a la fin o nel "follow trought", bien paecíu a los "drives" de xugadores clásicos como Jimmy Connors y Chris Evert. El tenis actual utiliza mayoritariamente empuñadures ente los estilos "semi-western" y "western" que nel casu d'esta postrera aplicar cola muñeca dafechu abierta ya invertida pa imprimir un extra efeutu de rotación sobre la pelota dende l'empiezu del golpe llogrando un "heavy top spin" bien allegáu pa xugadores de canches lentes como les de magre, polvu de lladriyu o tierra batida como lo fueron los especialistes Thomas Muster y Sergi Bruguera.
Otra faceta del so xuegu yera tener un xuegu agresivu, natural, creativu, y llenu de toque de serviciu y volea bien apegáu a los llibros clásicos d'enseñanza de tenis y que perfeccionó enforma gracies a los conseyos del so compañeru de dobles nel equipu Copa Davis d'Estaos Xuníos, John McEnroe.
El so potentísimo, variáu y natural serviciu dexaba utilizar práuticamente tolos efeutos posibles que pueden executase sobre una pelota de tenis tales como: "kick, american twist, flat y, slice" que resultaba ser devastador yá que algamaba 135 milles per hora y que ye estudiáu hasta'l día de güei nos sos aspeutos mecánicos y téunicos.
Tocantes al so revés o "back hand" de "top spin" tamién utilizaba una empuñadura "eastern" y pal so revés cortáu o de "slice" usaba la clásica "continental". Nel casu del revés de "top spin" copió casi totalmente el so golpe del mesmu Ivan Lendl, consideráu por munchos como unu de los meyores reveses de la historia, cuando entrenaba xunto a él y Petr Korda na so etapa de junior. La única diferencia yera que Lendl usaba una empuñadura "continental" nesi golpe.
La so marca personal foi'l remate volador "smash flying" o "jumping smash", que siempres llevantaba a los aficionaos de la butaca pola so espectacularidá dempués de rematar un globu o "lob" del adversariu.
El so xuegu nun tenía nenguna fisura en canches rápides como la grama, verde o "grass", forga o moqueta y canches dures de cementu o "hard courts". Sicasí, en canches lentes como'l magre, el so xuegu nun tenía la mesma ventaya tocantes a que'l so serviciu nun yera tan decisivu. Amás, nel "back side" tenía problemes en neutralizar el "kick up" de la pelota resultante de golpes pesaos de "top spin", lo cual obligar en munches ocasiones a pegar la pelota col so revés d'una forma defensiva qu'algamaba namái en dexar la pelota'l centru de la cancha del oponente con poca fondura. A pesar de tolos problemes descritos enantes consiguió convincentemente vencer a dos ex campeones nel Abiertu Francés en 1996, Sergi Bruguera y Jim Courier. Visiblemente cansáu dempués d'apostar 3 partíos siguíos de 5 sets, perdió na semifinal con Yevyeni Kafelnikov, a lo postrero campeón del tornéu nesi añu.
A pesar de los sos defectos en canches de magre'l so xuegu ye consideráu como unu de los más completos de la historia d'esti deporte, yá qu'en canches dures Sampras podía realizar práuticamente tolos golpes posible y conocer a la perfeición en situaciones d'altu riesgu y presión. Amás yera capaz de ganar un partíu xugando tantu dende'l fondu de la pista variando alternativamente con ataques ocasionales na rede o, otra manera, sirviendo y voliando na rede práuticamente tou un partíu.
Nel xuegu mental y tácticu foi creciendo nel trescurrir de los sos años de carrera, amosando determinación, coraxe y garra inusitada en momentos cruciales cuando se les ingenió parar superar a situaciones, rivales y marcadores bien adversos como tar 2 sets embaxo dende l'empiezu d'un xuegu, ganar partíos en condiciones bien difíciles como tener que xugar nes lentes, húmedes y contraries canches de magre, sentise bien ablayáu debíu al cáncer terminal diagnosticáu del so entrenador por esi entós Tim Gullikson y d'últimes tar enfermu o menguáu notablemente nel aspeutu físicu. Esto pueden atestiguar les recordaes y resonantes victories frente a Jim Courier metanes llárimes nos cuartos de final Abiertu Australianu de 1995, contra Alex Corretja sobreponiéndose a vultures nos cuartos de final del abiertu de los Estaos Xuníos de 1996, frente a Andrei Chesnokov en 1995 mientres la final de Copa Davis a pesar de sufrir calambres como yá foi indicáu con anterioridá n'otra seición d'esti artículu y pa rematar la forma tan contundente y con autoridá que la llogró llograr el so postreru Grand Slam na so carrera l'Abiertu d'Estaos Xuníos de 2002, cuando gran parte de la prensa deportiva internacional criticar pol so baxu rendimientu y clamaben pol so retiru inmediatu.
Como interés, hai de solliñar que Sampras dende bien nuevu asistía nun proyeutor de cintes antigües de películes pa la enseñanza de tenis en blancu y negru de los años cincuenta del míticu Jack Krammer, siguiendo los sos conseyos tácticos de como xugar y vencer.
Dalgunos de los más conocedores especialistes d'esti deporte, como Bud Collins, plantegen que podría entá ser consideráu'l meyor de la historia anque un Federer superar nel númberu de Gran Slam ganaos por cuenta de la xeneración de tenistes tan numberosa y talentosa en toles superficies qu'enfrento na so dómina y llograr sobresalir tan brillantemente. La gran mayoría d'estos rivales yá formen parte del salón de la fama en Newport poles sos aportaciones a esti deporte.
Familia y vida personal
editarSampras casóse'l 30 de setiembre de 2000 cola actriz norteamericana Bridgette Wilson. Con ella tien dos fíos: Christian Charles y Ryan Nikolaos.
Pete sufre de talasemia una enfermedá hereditaria que lu causa anemia, pola cual retiróse.
La so actitú ante la prensa y el mundu ye bien acordada polo que recibió crítiques pola so falta de carisma. Sicasí, la so ética deportiva y de trabayu son intachables y les sos resultancies falen por sigo solos.
Saber de Sampras que ye un entusiasta de les bones costumes y gústa-y tener actitúes de gran caballeru. Antes de propone-y casoriu a la so esposa llamó a los padres d'ella pa pidi-yos la so mano y la bendición.
Sampras ye un fanáticu del equipu de baloncestu Los Angeles Lakers.
Clasificación histórica
editar| Tornéu | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | Carrera SR | Carrera V/D |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Torneos de Grand Slam | |||||||||||||||||
| Abiertu d'Australia | A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|1R |
4R | A |align="center"|A |align="center"
style="background:yellow;"|SF |
G | F | 3R | G | CF | A |align="center"
style="background:yellow;"|SF |
4R | 4R | 2 / 11 | 45–9 | ||||
| Roland Garros | A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|2R |
A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|2R |
CF | CF | CF | 1R | SF | 3R | 2R | 2R | 1R | 2R | 1R | 0 / 13 | 24–13 | ||
| Wimbledon | A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|1R |
1R | 2R | SF | G | G | G | CF | G | G | G | G | 4R | 2R | 7 / 14 | 63–7 | |
| US Open | 1R | 4R | G | CF | F | G | 4R | G | G | 4R | SF | A |align="center"
style="background:Thistle;"|F |
F | G | 5 / 14 | 71–9 | |
| SR | 0 / 1 | 0 / 4 | 1 / 3 | 0 / 3 | 0 / 3 | 2 / 4 | 2 / 4 | 2 / 4 | 1 / 4 | 2 / 4 | 1 / 4 | 1 / 2 | 1 / 4 | 0 / 4 | 1 / 4 | 14 / 52 | |
| Victories - Ganes | 0–1 | 4–4 | 10–2 | 6–3 | 15–3 | 23–2 | 21–2 | 20–2 | 18–3 | 19–2 | 17–3 | 8–1 | 18–3 | 13–4 | 11–3 | 203–38 | |
| Year-End Championship | |||||||||||||||||
| ATP Tour World Championship / Tennis Masters Cup |
A |align="center"|A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|RR |
G | SF | F | G | SF | G | G | SF | G | SF | A |align="center"|A |align="center"
style="background:#efefef;" |5 / 11 |
35–14 | ||||
| Xuegos Olímpicos | |||||||||||||||||
| Individuales | A |align="center"
colspan="3" style="color:#ccc;"|Not Held |
3R | Not Held | A |align="center"
colspan="3" style="color:#ccc;"|Not Held |
A |align="center"
colspan="2" style="color:#ccc;"|Not Held |
0 / 1 | 2–1 | ||||||||||
| Super 9 / ATP Masters Series | |||||||||||||||||
| Indian Wells | NS9 | 2R | A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|3R |
3R | G | G | CF | 2R | 3R | 2R | CF | F | SF | 2 / 12 | 27–10 | ||
| Miami | NS9 | CF | 2R | CF | G | G | F | SF | SF | 3R | CF | G | 3R | 3R | 3 / 13 | 42–9 | |
| Montecarlu | NS9 | A |align="center"|A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|2R |
A |align="center"|A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|2R |
A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|2R |
3R | A |align="center"|A |align="center"|A |align="center"|A |align="center"
style="background:#efefef;" |0 / 4 |
1–4 | ||||||||||
| Roma | NS9 | A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|2R |
CF | SF | G | 1R | A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|1R |
3R | 2R | A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|1R |
1R | 1 / 10 | 17–9 | ||||
| Hamburgu | NS9 | A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|3R |
A |align="center"|A |align="center"|A |align="center"
style="background:yellow;"|SF |
A |align="center"|A |align="center"|A |align="center"|A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|2R |
1R | 1R | 0 / 5 | 5–5 | |||||||||
| Toronto / Montreal | NS9 | SF | 2R | A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|3R |
A |align="center"
style="background:Thistle;"|F |
A |align="center"|A |align="center"
style="background:BlanchedAlmond;"|CF |
A |align="center"
style="background:BlanchedAlmond;"|CF |
A |align="center"
style="background:PaleTurquoise;"|3R |
0 / 7 | 15–7 | |||||||
| Cincinnati | NS9 | 3R | F | G | SF | A |align="center"
style="background:BlanchedAlmond;"|CF |
CF | G | F | G | 3R | 2R | 2R | 3 / 12 | 36–9 | ||
| Stuttgart | NS9 | SF | CF | SF | 2R | SF | SF | F | 3R | SF | A |align="center"|A |align="center"
style="background:BlanchedAlmond;"|CF |
A |align="center"
style="background:#efefef;" |0 / 10 |
23–10 | ||||
| París | NS9 | 3R | F | 2R | CF | CF | G | 2R | G | F | 3R | A |align="center"|A |align="center"|A |align="center"
style="background:#efefef;" |2 / 10 |
24–7 | ||||
| Estadístiques de la so carrera | |||||||||||||||||
| Añu |align="center"
style="background:#efefef;" |1988 |
1989 | 1990 | 1991 | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | Carrera |align="center"
style="background:#efefef;" |Victories % | ||
| Torneos xugaos | 9 | 19 | 22 | 20 | 21 | 23 | 18 | 21 | 17 | 18 | 22 | 13 | 12 | 15 | 16 | 266 | |
| Títulos totales | 0 | 0 | 4 | 4 | 5 | 8 | 10 | 5 | 8 | 8 | 4 | 5 | 2 | 0 | 1 | 64 | |
| Finales | 0 | 0 | 0 | 4 | 2 | 1 | 2 | 4 | 1 | 0 | 3 | 0 | 2 | 4 | 1 | 24 | |
| Pista dura V-D | 8–7 | 13–10 | 27–8 | 25–7 | 25–5 | 43–6 | 37–3 | 37–6 | 46–4 | 35–5 | 30–10 | 23–5 | 28–7 | 26–10 | 20–8 | 423–101 | 81% |
| Yerba V-D | 0–0 | 2–2 | 6–2 | 5–3 | 7–2 | 7–1 | 11–1 | 12–0 | 4–1 | 8–1 | 8–1 | 12–0 | 11–1 | 6–2 | 2–3 | 101–20 | 84% |
| Carpeta V-D | 2–2 | 1–4 | 18–6 | 19–6 | 18–4 | 21–5 | 17–6 | 16–5 | 10–3 | 10–2 | 14–3 | 1–0 | 1–1 | 0–0 | 0–0 | 148–47 | 76% |
| Tierra Batida V-D | 0–1 | 2–3 | 0–1 | 3–3 | 22–8 | 14–4 | 12–2 | 7–5 | 5–3 | 2–4 | 9–3 | 4–3 | 2–4 | 3–4 | 5–6 | 90–54 | 63% |
| Total V-D | 10–10 | 18–19 | 51–17 | 52–19 | 72–19 | 85–16 | 77–12 | 72–16 | 65–11 | 55–12 | 61–17 | 40–8 | 42–13 | 35–16 | 27–17 | 762–222 | |
| Victories % | 50% | 49% | 75% | 73% | 79% | 84% | 87% | 82% | 86% | 82% | 78% | 83% | 76% | 69% | 61% | 77% | |
| Ranking | 97 | 81 | 5 | 6 | 3 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 1 | 3 | 3 | 10 | 13 | ||
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: The Bud Collins History of Tennis. Páxina: 637. Editorial: New Chapter Press. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2010. Autor: Bud Collins.
- ↑ «Past USA-Russia Davis Cup clashes» (inglés). The Davis Cup (12 de payares de 2007). Archiváu dende l'orixinal, el 2007-12-04.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Pete Sampras.- King of Swing - Pete Sampras Archiváu 2004-11-27 en Wayback Machine Sitiu oficial - n'idioma inglés
- Perfil ATP (n'inglés)
Datos: Q9446- Multimedia: Pete Sampras
