Gan Ying

Gan Ying
embaxador	;
embaxador
Vida
Nacimientu	sieglu de I
Nacionalidá	China
Muerte	fecha desconocida
Oficiu	esplorador, diplomáticu

Gan Ying (chinu:甘英; Wade-Giles:Kan Ying), fou un militar y embaxador chinu unviáu en misión pa Roma nel añu 97 d.C., pol xeneral chinu Ban Chao. Formaba parte de la espedición de Ban Chao de 70.000 persones, que viaxaron ata la llende occidental de Partia.

Magar que Gan Ying probablemente enxamás algamó Roma, ye, a lo menos nos archivos históricos, l'únicu chinu que llegó ata'l llonxanu occidente na Antigüedá.

Siguiendo a Hou Hanshu, l'historiador chinu de la cabera dinastía Han (25-220 d.C.):

"Nel novenu añu (97d.C.), Ban Chao unvió al so ayudante Gan Ying pa que fuera pol camín de la Mar Occidental y más allá. Nes xeneraciones anteriores naide enxamás nun algamara estos sitios, nin el Shan Hai Jing daba detalles d'ellos. Él fixo un informe de les costumes y topografía de toos estos países."

(Hou Hanshu, citáu en Leslie y Gardiner)."

N'otra parte Hou Hanshu, tamién afirma:

"Nel novenu añu de Yongyuan (97 d.C.), Ban Chao unvió al so ayudante Gan Ying pa Daqin, pa qu'atrevesara Tiaozhi y algamara les veres de la Gran Mar (Golfu Pérsicu, na llende occidental d'Anxi (Partia),"

(Hou Hanshu, 88).

Gan Ying dexó un rellatu sobre Roma (Daqin en chinu), que pudo facese con fontes indireutes. Alluga la ciudá pal oeste de la mar:

"El so territoriu cubre delles miles de li (un li ye más o menos mediu quilómetru), tien cerca de 400 ciudaes amuriaes. Varies decenes de pequeños países tánla suxetos. Les muries esternes de les ciudaes tan feches de piedres. Desendolcaron estaciones y paraes de correos… Hai pinos y cipreses."

(Hou Hanshu, citáu en Leslie y Gardiner).

Tamién describe la monarquía adoutiva de Nerva, y l'apariencia física de los romanos y los sos productos:

"Como'l rei nun ye una figura permanente sinón escoyida como l'home más respetáu… La xente nesti país ye alta y de facciones regulares. Ellos aseméyense a los chinos, y esti ye'l motivu pol que ye nomada Da Qin (La Gran Qin)… La tierra produz abondanza d'oru, plata y xoyes precioses, incluyendo una xoya que relluma pela nueche.. ellos borden texíos con filos d'oru formando tapices y damascos de munchos colores, y faen ropes doraes y una ropa llavada nel fueu (asbestu)."

(Hou Hanshu, citáu en Leslie y Gardiner).

Finalmente, Gan Ying determina Roma, correutamente, como'l puntu d'orixe nel estremu occidental de la Ruta de la Seda:

"Ye dende esti país d'au provienen dellos maraviosos y preciosos oxetos de países estranxeros."

(Hou Hanshu, citáu en Leslie y Gardiner).

Referencies

"The Roman Empire in Chinese sources", Leslie and Gardiner, Rome, Bardi, 1996
"The Silk Road", Frances Wood, University of California Press, ISBN 0-520-24340-4