Gorgonea Tertia (ρ Persei / ρ Per / 25 Persei)[8] ye una estrella na constelación de Perséu. El so nome provién de la mitoloxía griega, refiriéndose a les gorgonas rellacionaes col héroe Perséu. Y anque les gorgonas namái yeren trés, na constelación atópense Gorgonea Prima —Algol (β Persei), que representa la cabeza d'Aguamala—, Gorgonea Secunda (π Persei) y Gorgonea Quarta (ω Persei), xunto a Gorgonea Tertia. Los cuatro estrelles nun tienen nenguna rellación ente sigo fora del ámbitu mitolóxicu.

Ficha d'oxetu celesteGorgonea Tertia
estrella variable de periodo largo (es) Traducir[1], estrella con movimiento propio alto (es) Traducir[2], near-IR source (en) Traducir[2] y UV-emission source (en) Traducir[2]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 46,294141061 °[3]
Declinación (δ) 38,84027619 °[3]
Magnitú aparente (V) 3,39 (banda V)
Magnitú absoluta −1,7
Constelación Perseus (es) Traducir
Velocidá de rotación 11,2 km/s[5]
Velocidá radial 27,0672 km/s[6]
Parallax 10,6 mas[3]
Carauterístiques físiques
Radiu 150 Radius solars
Masa 5 M☉
Gravedá superficial 10 cm/s²[5]
Tipu espectral M4+IIIa[7]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 3h 5m 10.594s, 38° 50 24.994

Asitiada a 317 años lluz del Sistema Solar, Gorgonea Tertia ye una fría xigante colorada lluminosa de tipu espectral M4II con una temperatura efectivo de 3460 K. El so diámetru ye unes 164 vegaes mayor que'l del Sol. Teniendo en cuenta una importante cantidá d'enerxía emitida nel infrarroxu, la so lluminosidá ye 3470 vegaes superior a la solar. Con una masa de 3 mases solares, la so edá envalórase en 440 millones d'años; tien un nucleu inerte de carbonu-oxíxenu y tópase nuna de les últimes fases de la so evolución estelar enantes de convertise nuna nana blanca.[9]

Amás ye una estrella variable semirregular del tipu de μ Cephei, variando la so magnitú aparente ente +3,3 y +4,0 en ciclos de 50 y 1100 díes.

Ver tamién

editar

Referencies

editar
  1. Afirmao en: General Catalogue of Variable Stars.
  2. 2,0 2,1 2,2 Afirmao en: SIMBAD.
  3. 3,0 3,1 3,2 Floor van Leeuwen (2007). «Validation of the new Hipparcos reduction» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2):  páxs. 653–664. doi:10.1051/0004-6361:20078357. 
  4. Afirmao en: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2002.
  5. 5,0 5,1 David Latham (7 avientu 2007). «Rotational and radial velocities for a sample of 761 Hipparcos giants and the role of binarity» (n'inglés). The Astronomical Journal (1):  páxs. 209–231. doi:10.1088/0004-6256/135/1/209. 
  6. «APOGEE Data and Spectral Analysis from SDSS Data Release 16: Seven Years of Observations Including First Results from APOGEE-South». The Astronomical Journal (3). setiembre 2020. doi:10.3847/1538-3881/ABA592. 
  7. «The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series:  páxs. 245–266. ochobre 1989. doi:10.1086/191373. 
  8. V* Rho Per -- Semi-regular pulsating Star (SIMBAD)
  9. Gorgonea Tertia (Stars, Jim Kaler)

Coordenaes:   3h 5m 10.594s, 38° 50 24.994