Guillermo Tell Villegas Pulido

políticu venezolanu

Guillermo Tell Villegas Pulido (28 de xunetu de 1854Barinas – 25 de xunetu de 1949Caraques) foi un abogáu, periodista y políticu venezolanu. Presidente interín en 1892, mientres la crisis de la Revolución Llegalista liderada por Joaquín Crespo.[1]

Guillermo Tell Villegas Pulido
Presidente de Venezuela

31 agostu 1892 - 7 ochobre 1892
Guillermo Tell Villegas - Joaquín Crespo
diputáu de Venezuela

Vida
Nacimientu Barinas28 de xunetu de 1854
Nacionalidá Bandera de Venezuela Venezuela
Muerte Caraques25 de xunetu de 1949 (94 años)
Estudios
Estudios Universidá Central de Venezuela
Llingües falaes castellanu
Oficiu periodista, abogáu, diplomáticupolíticu
Emplegadores Universidá Central de Venezuela
Creencies
Relixón catolicismu
Partíu políticu Partido Liberal (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Biografía

editar

Fíu de José Antonio Villegas y Nieves Pulido, treslladar a Caraques pa estudiar derechu na Universidá Central de Venezuela, llogrando'l títulu d'abogáu en 1875. En 1876 xunto col so tíu del mesmu nome, funda la escuela «La Paz» en Caraques.

En 1879, ye nomáu como comisionado especial de Venezuela en Panamá, amás desempeñóse como Secretariu de la Gobernación del Distritu Federal (Caraques). Ente 1879 y 1880 ye designáu como Secretariu Xeneral del presidente Antonio Guzmán Blanco. En 1881, ye designáu xuez de primera instancia en Caraques y diputáu al Congresu Nacional pal estáu Bolívar, periodu 1890-1892.

Tres la dimisión del so tíu Guillermo Tell Villegas, asumió la presidencia mientres los díes de la Revolución Llegalista. Gracies a les sos influencies, en 1892 ayudó a establecer l'Hospital Psiquiátricu de Caraques, dempués de visitar el Manicomiu de Los Teques y reparar les condiciones nes que s'atopaben los pacientes. Villegas Pulido en busca de meyores alternatives, remocica un antiguu cuartel asitiáu nel oeste de Caraques, cola ayuda de la comunidá de monxes de San José de Tarbes, facilítase un tren pal treslláu de pacientes al nuevu edificiu inauguráu'l 17 de setiembre de 1892. Mientres el gobiernu de Joaquín Crespo se exilió de Venezuela.

En 1898, al so regresu, foi gobernador de los estaos Falcón y Guárico nos periodos (1900-1901) y Apure (1903-1904), amás de Fiscal Xeneral de Venezuela (1899-1909, 1913-1916 y 1936).

Dende 1906 hasta 1907, foi cónsul de Venezuela na islla de Trinidá y presidente de la Cámara de Diputaos en 1909. En 1912 hasta 1934, desempeñóse como presidente interín de la Orde del Llibertador, foi decanu de la Facultá de Ciencies Polítiques, Vicerrector de la Universidá Central de Venezuela (1930-1933) y miembru fundador de l'Academia de Ciencies Polítiques y Sociales, incorporar en 1915, presidiéndola en tres oportunidad.

Villegas Pulido tamién se dedicó al periodismu. Foi fundandor les revistes Alianza Lliteraria (1876), La Mayoría (1879), na ciudá de La Victoria, y el diariu Monitor en Ciudad Bolívar (1889), primer periódicu que reacciona contra Antonio Guzmán Blanco.[1]

Dalgunos de los sos trabayos:[2]

  • Xurisprudencia médica venezolana (1916)
  • Los estranxeros en Venezuela: la so non almisión, la so espulsión (1919)
  • El Matrimoniu - Estudio de Medicina Llegal en rellación cola Llei Venezolana (1920)
  • Estudio sobre'l llibru El Presidente del doctor R. F. Seijas
  • El certificáu prenupcial (1938)
  • Índiz de Lleis y decretos de los Estaos Xuníos de Venezuela (1939)
  • La inquisición de la Paternidá pol exame del sangre (1940)

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 Manuel., Rodríguez Campos,; Sara., Colmenares, (1997). Diccionariu d'historia de Venezuela., 2. ed., corr. y aum, Fundación Polar. ISBN 9806397371.
  2. «Guillermo Tell Villegas Pulido» (castellanu). Archiváu dende l'orixinal, el 11 de setiembre de 2012. Consultáu'l 23 d'agostu de 2017.

Enllaces esternos

editar