Gustave Lefrançais

Adolphe Gustave Lefrançois (30 de xineru de 1826Angers – 16 de mayu de 1901XIV Distritu de París), más conocíu como Gustave Lefrançais, foi un personaxe de la Comuna de París.

Gustave Lefrançais
Vida
Nacimientu Angers[1]30 de xineru de 1826[2]
Nacionalidá Bandera de Francia Francia
Muerte XIV Distritu de París16 de mayu de 1901[2] (75 años)
Sepultura Cementeriu de Père-Lachaise[3]
Grave of Lefrançais (en) Traducir
Estudios
Llingües falaes francés[4]
Oficiu contable, profesor, políticu, comunero (es) Traduciranarquista
Miembru de Federación del Jura (es) Traducir
Primera Internacional
Comité central républicain des Vingt arrondissements (en) Traducir
Commune Council (en) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Les sos idees revolucionaries piesllen-y les puertes de la enseñanza pública. Alumnu de la Escuela Normal de Profesores de Versalles, nun obtién puestu. Les diferentes escueles "llibres" onde intenta enseñar despídenlu rápidamente. En 1848, faise de l'Association des instituteurs et institutrices socialistes, lo que-y val ser condergáu a tres meses de prisión y dos años residencia vixilada. En 1851 prohíbese-y enseñar. Pasa un tiempu en Londres ente 1852 y 1853 depués del golpe d'estáu de Napoleón III. Depués conviértese nunu de los opositores parisinos al Segundu Imperiu.

Depués de la proclamación de la República'l 4 de setiembre de 1870, ye elixíu como delegáu al Comité Centra Republicanu. Participa na insurreción del 31 d'ochobre de 1870 contra'l Gobiernu de la Defensa Nacional. Arrestáu, ye deteníu hasta la so absolución en febreru de 1871.

El 26 de marzu de 1871, ye elixíu al Conseyu de la Comuna. Ye miembru de la comisión executiva hasta'l 3 d'abril, depués de la de Trabayu y de la d'Intercambios, y finalmente de la de Finances (21 d'abril). Vota escontra la creación del Comité de Salú Pública. A lo llargo de la Selmana Sangrienta combate sobre les barricaes y consigue refuxase en Xinebra. Ye condergáu en rebeldía pol Conseyu de Guerra.

Faise de la Fédération jurassienne de tendencia bakuninista. Collabora con diversos periódicos de signu anarquista, asoleya l'Étude sur le mouvement communaliste de Paris en 1871, conviértese nunu de los collaboradores d'Eliseo Reclus. Torna a Francia depués de l'amnistía de 1880. Enantes de morrer exerció la profesión de contable.

Eugène Pottier dedicó-y el so poema La Internacional al que musicó en 1888 Pierre Degeyter.

Referencies

editar
  1. «Le XIXe siècle» (francés) páxs. 2 (19 mayu 1901).
  2. 2,0 2,1 Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 12104665t. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
  3. Afirmao en: Deux siècles d'histoire au Père Lachaise. Páxina: 495. Autor: Paul Bauer. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 2006.
  4. Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  5. Afirmao en: Q55086974. Páxina: 46. Editorial: Éditions du Seuil. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1964. Autor: Michel Winock.

Enllaces esternos

editar