Wikipedia

Hakko-ryu

Hakko-ryu (八光流, Hakkō-ryū) o Hakko-ryu Jujutsu, ye una escuela o “estilu” de jujutsu rellacionada col Daito-ryu, fundada en 1941 por Ryuho Okuyama (1901–1987), alumnu de Sokaku Takeda y prauticante de shiatsu. Munches téuniques d'esta escuela son perasemeyaes a les del Daito-ryu Aikijujutsu.

Hakko-ryu
八光流
Tamién Hakko-ryu Jujutsu
Fecha de fundación 1941
País d'orixe  Xapón
Fundador Ryuho Okuyama (1901-1987)
Sede central Omiya-ku, Saitama, prefeutura de Saitama, Xapón
Artes enseñaes Jujutsu, Koho Shiatsu
Escueles proxenitores Daito-ryu Aiki-jujutsu
Deporte olímpicu Non

El cabezaleru actual de la escuela ye’l fíu, qu'adoptó tamién el nome de Ryuho Okuyama. La sede central, o “hombu dojo”, asítiase n’Omiya-ku, Saitama, prefeutura de Saitama.

Significáu del nome

editar

El términu xaponés Hakko-ryu significa "Escuela de la Octava Lluz." Nel espectru de colores hai siete franxes de color, pero creyíase qu'había tamién una franxa invisible perestrecha: la Octava Lluz. Les escueles d'Hakko-ryu Jujutsu estudien estratexes que refuguen el conflictu lo más posible, y empleguen téuniques que nun faen usu de la fuercia, sinón que trabayen contra los degomanes y movimientos naturales pa valtar al contrariu. Estes téuniques cuasi nun son visibles, pero sí efeutives y potentes, neto que la octava lluz.

Formación y carauterístiques de la escuela

editar

Okuyama yera instructor de Daito-ryu Aiki-jujutsu, arte qu'estudiara con dos maestros, Kyoju Dairi Matsuda (Toshimi) Hosaku[1] y el mesmu Takeda Sokaku, yá vieyu. En 1938 Okuyama acabó los estudios con Takeda y espublizó un testu d'artes marciales tituláu Daito-ryu Goshinjutsu (El Sistema Daito de Defensa Personal). Más tarde fundó'l Dai Nippon Shidokai (Asociación de la Vía del Samurái del Gran Xapón)[2] y escomenzó a enseñar lo que llamaba Daito Hiden Shido (Vía Secreta del Samurái Daito-ryu). El primer dojo d'Okuyama taba asitiáu n'Asahikawa y llamábase Nippon Shidokai Ryubukan; en 1939 marchó pa Kanda y abrió otru dojo llamáu Dai Nihon Shidokai. Esti foi'l finxu del principiu de la dixebra del Daito-ryu. Daquella Takeda yera mui vieyu y el so fíu Tokimune inda mui nuevu; al nun ver oportunidá p'avanzar na escuela Daito-ryu, y siendo una persona habilidada como médicu y artista marcial[3][4], Okuyama entamó a formar el so propiu sistema basáu nel Daito-ryu Jujutsu y Daito-ryu Aiki no jutsu.

El Hakko-ryu Kaiso Hokokusai (ceremonia de fundación del Hakko-ryu) tuvo llugar el 1 de xunu de 1941[5] nel Shiba Tenso Jinja (santuariu shinto nel distritu Shiba, de Tokiu). Pa entós l'Hakko-ryu taba formáu y Okuyama tomó’l nomatu lliterariu de Ryoho (xiru del Dragón). El Hakko-ryu Kobujuku (escuela privada pal estudiu del Hakko-ryu) taba asitiada nel distritu de Kanda en Tokyo. Cuando na Segunda Guerra Mundial los bombardeos aliaos entamaron a bastiar a trompatalega, Okuyama y la so familia fuxeron y xuntáronse a la secta de Shugendo (mena d'amestáu de Budismu y Sintoísmu) del Monte Haguro, na prefeutura de Yamagata. El Hakko-ryu Kobujuku foi afaráu cuando'l bombardéu de Tokyo. In 1947 coló pa Omiya City (Saitama City) y fundó'l Hakko-ryu So Hombu Dojo (Hakko-ryu Juku Hombu Dojo). Hasta la fecha esta ye la ciudá llariega del Hakko-ryu.

Magar que les téuniques del Hakko-ryu tán mui rellacionaes col Daito-ryu ye la influyencia de la medicina oriental[6][7] y un códigu moral estrictu lo qu'estrema l'estilu. El sistema Koho Shiatsu ye enseñáu a los miembros nos niveles cimeros. L'énfasis del sistema de jujutsu ponse nos puntos de presión y na remanamientu del cuerpu del oponente a traviés tanto de la cadarma ósea como de los meridianos del cuerpu, lo qu'aida a dar al Hakko-ryu la so identidá de paecer feble pero ser en realidá bien potente na práutica.

Les téuniques del Hakko-ryu tresmítense na forma de Kata o conxuntos de "waza" (téuniques) conocíos como "Gi". Cada kata tien un númberu de téuniques Omote (direutes) qu'han aprendese enantes de que l'estudiante pueda progresar al siguiente nivel. Cada nivel tamién contién Kihon waza (téuniques básiques), qu'introducen al estudiante nos principios fundamentales del Hakko-ryu. Les téuniques Omote nun hai que camudales, sinón qu'hai que les pasar a la siguiente xeneración y asina socesivamente. Son les siguientes:

  1. Shodan-Gi
  2. Nidan-Gi
  3. Sandan-Gi
  4. Yondan-Gi

Arriendes de los Omote, Kihon y Gensoku del Hakko-ryu, hai delles lleiciones qu'inclúin obviamente conceutos como:

  1. Kamae (postura/guardia de combate)
  2. Hara/Tanden/Ki (centru de gravedá, y cómo ún pue concentrase meyor nél)
  3. Kime (decisión)
  4. Tsukuri/Kuzushi/Kake (preparar/desequilibrar/executar)
  5. Maai (distancia de combate col adversariu)
  6. Sen (iniciativa de combate o "timing")
  7. Suki (detectar debilidaes/abertures)

Dempués del Yondan (4u Dan) el sistema torna a usar l'antiguu sistema Menkyo de llicencies de los koryu. L'estudiante tien que ser convidáu por Okuyama a entrenar con él los conxuntos de téuniques del Menkyo; pa llograr la invitación l'estudiante tien que tener referencies d'un Shihan con bona reputación nel Hombu. En recibiendo la invitación, l'estudiante ha viaxar a Xapón y vivir un tiempu cola familia Okuyama, y entós recibe l'entrenamientu de Menkyo.[8]

Organización

editar

El Hakko-ryu gobiérnase d'una forma patriarcal. El sistema Hakko-ryu Jujutsu y la terapia Koho Shiatsu[9] pertenecen ensembre a la familia Okuyama. Okuyama tien l'autoridá total, aconseyáu si acasu polos Shihan veteranos y los conceyos, pero la so pallabra ye definitiva. El Hakko-ryu rique llealtá total, nun se pue estudiar otru arte marcial al mesmu tiempu, solamente Hakko-ryu; a los qu'estudien otra cosa mándenlos marchar. Pa dalgunos esta ye una regla difícil de cumplir, pero especialmente pa los non xaponeses, y produxo la espulsión de munchos a lo llargo de los años. Solamente hai unes poques persones fuera de Xapón que tán a bones col hombu y tán reconocíos como llexítimos Shihan y maestros. Un exemplu d'una rama non reconocida ye l'Hakko Denshin Ryu. Okuyama afirma que "Dalgunos igual usen la pallabra "Hakko" na denomación de los sos sistemes. Les partes interesaes tán avisaes de que munchos nun tienen rellación col Hakkoryu. El deséu de llexitimación de tal afiliación ensin l'acompañamientu d'entrenamientu, esfuercios, sacrificiu, responsabilidaes, llendes y cargues qu'esixe ser un miembru auténticu, ye lo que pasa de verdá colos que nunca tuvieron entrenamientu o afiliación dalos col Hakkoryu.”

El Hakko-ryu ye una tradición distinta y estremada de les más recién formaes Hakko Denshin Ryu y Hakko Densho Ryu.

Estudiantes famosos

editar

El fundador del Shorinji Kempo, Doshin So (宗道臣, 1911–1980) foi estudiante d'Hakkoryu un tiempu, anque al paecer nun completó’l deprendimientu[10].

Referencies

editar
  1. ↑ «Historia del Jujutsu». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-11-02.
  2. ↑ Historia del Hakko-ryu
  3. ↑ [1]
  4. ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-09-25.
  5. ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-10-28.
  6. ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2014-02-03.
  7. ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-06-05.
  8. ↑ «Téuniques del Hakko-ryu». Archiváu dende l'orixinal, el 2008-09-27.
  9. ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2011-06-05.
  10. ↑ La influencia de las artes marciales japonesas en el Shorinji Kempo, por Rogelio Casero

Enllaces esternos

editar
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Hakko-ryu&oldid=4252760»