Helen Megaw
Helen Dick Megaw (Dublín, 1 de xunu de 1907–Ballycastle, 26 de febreru de 2002)[3] foi una mineralogista irlandesa que contribuyó al desenvolvimientu de la cristalografía de rayos X,[4] téunica qu'utilizó pa estudiar los cristales de xelu y determinar la estructura de la perovskita. El so llibru Ferroelectricity in Crystals sobre'l fenómenu de la ferroelectricidad foi mientres enforma tiempu la principal obra de referencia sobre esa tema.[3][4]
Helen Megaw | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Dublín, 1 de xunu de 1907 |
| Nacionalidá | Irlandesa |
| Muerte | Ballycastle, 26 de febreru de 2002 (94 años) |
| Familia | |
| Padre | Robert Megaw |
| Estudios | |
| Estudios |
Girton College Universidá de Cambridge |
| Direutor de tesis | John Desmond Bernal |
| Llingües falaes | inglés[1] |
| Oficiu | química, cristalógrafa |
| Emplegadores | Universidá de Londres |
| Premios |
ver
|
 | |
Educación y carrera editar
Helen Megaw nació en Dublín nel senu d'una familia influyente. El so padre, Robert Dick Megaw, abogáu y políticu, foi xuez del Tribunal Supremu d'Irlanda del Norte.[4] Megaw asistió a la escuela en Dublín y en Brighton.[5] Estudió n'Universidá de la Reina de Belfast mientres un añu y en 1926 treslladar a Girton College (Cambridge) pa estudiar Ciencies Naturales. En graduándose en 1930, empecipió estudios de doctoráu na Universidá de Cambridge.[6] El so supervisor John Bernal, unu de los primeros investigadores en reconocer el potencial de la cristalografía de rayos X pal estudiu de compuestos químicos, empecipió a Megaw nesti campu,[4] onde la investigadora realizó les sos contribuciones científiques más notables, como l'estudiu de distintos tipos de cristales de xelu, lleváu a cabu mientres el so doctoráu. Xunto con Bernal, tamién investigó los enllaces d'hidróxenu n'hidróxidos metálicos, trabayu que recibió muncha atención.[7]
Megaw llogró'l títulu de doctor en 1934. Ente 1935 y 1937 prosiguió'l so trabayu d'investigación en Viena y Oxford. Dende 1937 hasta 1943 trabayó como profesora d'escuela. In 1943 consiguió un emplegu en Philips Lamps Ltd, allugada en Mitcham, onde investigó'l titanato de bariu (BaTiO3), un compuestu ferroeléctrico de gran interés pa la industria electrónico. Megaw determinó la estructura cristalina del material y afayó que yera del mesmu tipu que les perovskites, llegando a convertise nuna de los principales espertos nestos minerales.[4] En 1945, llogró un puestu como investigadora nel Laboratory Cristalográficu de Birkbeck College.[5] Al cabu d'un añu tornó a Cambridge como profesora na so alma mater, Girton College, y siguió la so carrera científica nos Llaboratorios Cavendish, investigando materiales ferroeléctricos y los feldespatos.[6] Amás del so llabor como investigadora y educadora, Megaw foi participante activa de l'asociación Third Foundation, responsable de la fundación en 1954 del tercer colexu pa muyeres de Cambridge y formó parte de la direición del colexu hasta 1972.[6]
Obra editar
Amás de dellos artículos científicos,[7] Megaw escribió Ferroelectricity in Crystals, publicáu pola editorial Methuen en 1957, una obra innovadora y la primera del so tipu[4] y Crystal Structures: a Working Approach, publicada por W.B. Saunders Co en 1973.[6] Donó dellos de les diagrames de les estructures de cristales qu'estudiaba al Conseyu de Diseñu Industrial, que los emplegó nel diseñu de diversos oxetos, ente ellos un xuegu de té exhibíu nel Festival de Gran Bretaña de 1951.[4]
Premios y reconocencies editar
El Comité Antarctic Place-names del Reinu Uníu (UK-APC) nomó nel so honor la isla Megaw, parte de les Islles Bennet de L'Antártida en reconocencia al so estudiu de los cristales de xelu.[8] Tamién lleva'l so nome la megawita (CaSnO3), un tipu de perovskita.[9]
Megaw foi la primer muyer en recibir la Medaya Roebling de la Sociedá Mineralóxica Americana. Llogró dos doctoraos honoris causa de la Universidá de Cambridge y de la Universidá de la Reina de Belfast respeutivamente.[4]
Referencies editar
- ↑ «idRef» (francés). Agencia Bibliográfica de Enseñanza Superior. Consultáu'l 11 mayu 2020.
- ↑ Afirmao en: Sociedad Mineralógica de los Estados Unidos.
- ↑ 3,0 3,1 Glazer, A. M.. «Megaw, Helen Dick (1907–2002)». Oxford Dictionary of National Biography. doi:.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 «Helen Dick Megaw (1907 - 2002): Mineralogist». The Dictionary of Ulster Biography. Consultáu'l 11 de febreru de 2017.
- ↑ 5,0 5,1 Kahr, Bart (2015). «Broader Impacts of Women in Crystallography». Crystal Growth and Design 15: páxs. 4715–4730. doi:.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Personal papers of Helen Megaw
- ↑ 7,0 7,1 «Helen D. Megaw». CWP and Regents of the University of California. Archiváu dende l'orixinal, el 6 d'ochobre de 2016. Consultáu'l 9 de febreru de 2017.
- ↑ National Geospatial-Intelligence Agency. «Megaw Island: Antarctica». Geographical names. Archiváu dende l'orixinal, el 9 de febreru de 2017. Consultáu'l 11 de febreru de 2017.
- ↑ «Megawite, CaSnO3: a new perovskite-group mineral from skarns of the Upper Chegem caldera, Kabardino-Balkaria, Northern Caucasus, Russia». Mineralogical Magacín 75 (5). ochobre de 2011. doi:. http://www.ingentaconnect.com/content/minsoc/mag/2011/00000075/00000005/art00002. Consultáu'l 20 d'ochobre de 2012.
Datos: Q5702829
