Historia de la llingua en Portugal

L'idioma oficial da República Portuguesa ye'l portugués.[1] Nos conceyos de Vimioso, Mogadouro y Miranda do Douro el mirandés tamién tien reconocencia,[2] anque ésti a diferencia del portugués nun pertenez al grupu galaicoportugués sinón al asturlleonés. El país al que güei llamamos Portugal foi habitáu por diverses tribus y confederaciones prerromanicas, na so mayor parte tribus celtes y lusitanes, anque habíen conias y turdetanes na zona sur. Dempués producióse la conquista romana de la península ibérica la cual desaguó nel procesu de romanización y na adopción del latin como llingua materna de los habitantes de Portugal. Nos últimos años del Imperiu Romanu empezaron les invasiones bárbares y dempués d'éstes la conquista musulmana de la península. A midida que los reinos cristianos ganaben terrén formaron llingües derivaes del llatín vulgar.

Ç de Cedilha

La llingua portuguesa gracies a la so rica historia incorporó vocabulariu de delles procedencies, exemplos son pallabres d'orixe celta: Beira, d'orixe íberu: Abóbora, d'orixe griegu: Zooloxía, d'orixe llatín: Filho, d'orixe germanico: Guerra, d'orixe árabe: Algodão y vocabulariu proveniente de les llingües indíxenes falaes nos territorios del Imperiu colonial portugués[3] (1415-2002). El portugués tuvo dellos alcuerdos ortográficos: el de 1910, el de 1945 y el de 1990.[4] L'academia que regula'l portugués européu ye l'Academia de les Ciencies de Lisboa.[5]

Galería

editar

Referencies

editar
  1. «Constituição da República Portuguesa». Consultáu'l 7 d'agostu de 2015.
  2. «Situação da língua mirandesa». Consultáu'l 7 d'agostu de 2015.
  3. «Imperiu Colonial Português». Consultáu'l 7 d'agostu de 2015.
  4. «Dicionário da Lingua Portuguesa - Porto Editora». Consultáu'l 7 d'agostu de 2015.
  5. «Sitiu oficial da Academia de Ciências de Lisboa». Consultáu'l 7 d'agostu de 2015.