L'idioma guti o quti foi faláu polos guti de los montes Zagros, que gobernaron mientres cerca d'un sieglu sobre Sumer mientres la dinastía guti de Sumer ente'l 2200 y el 2116 e. C. Los guti ocupaben un territoriu ente los montes Zagros y el ríu Tigris qu'anguaño s'estrema ente'l Curdistán iraquín ya iranín.

Guti
'Quti'
Faláu en Reinu guti
Anguaño:
 Iraq

Bandera de Irán Irán

Rexón Montes Zagros, Mesopotamia septentrional
Falantes llingua muerta
Familia Llingua ensin clasificar

  guti

Alfabetu Cuneiforme
Estatus oficial
Oficial en Nengún país
Reguláu por Nun ta reguláu
Códigos
ISO 639-1 nengún
ISO 639-2
ISO 639-3

Nada se conoz d'esta llingua sacante la so esistencia y una llista de reis guti na llista de reis sumerios. La esistencia queda atestiguada nuna llista de llingües falaes na rexón, atopada nuna tablilla del periodu babilónicu mediu, procedente presumiblemente de la ciudá d'Emar,[1]:p.13 que tamién inclúi como llingües rexonales l'akadio, l'amorita, el suteo, el "subareo" (o hurrita) y l'elamita. Tamién esiste "un rexistru d'un intérpreta de llingua guti" na ciudá d'Adab.[2][3]

Los nomes de reis guti de la llista sumeria son Inkishush, Zarlagab, Shulme (o Yarlagash), Silulumesh (o Silulu), Inimabakesh (Duga), Igeshaush (o Ilu-An), Yarlagab, Ibate, Kurum, Apilkin, La-erabum, Irarum, Ibranum, Hablum, Puzur-Suen, Yarlaganda, Si-um y Tirigan. Sobre la base d'estos nomes, dellos eruditos llegaron a refugar que fuera una llingua semítica o indoeuropea y nun paez rellacionada, como otres munches de la rexón, con nenguna otra llingua o familia llingüística conocida.[1]

Sicasí, Tamaz V. Gamkrelidze y Vyacheslav Vsevolodovich Ivanov conxeturaron que l'idioma guti podría tar cercanamente rellacionáu coles llingües tocaries, un subgrupu de llingües indoeuropees.[4]

Referencies editar

  1. 1,0 1,1 Wolfgang Heimpel (2003), Letters to the King of Mari: A New Translation, with Historical Introduction, Notes, and Commentary. Eisenbrauns. ISBN 1-57506-080-9, ISBN 978-1-57506-080-4; 657 pages
  2. Claus Wilcke (2007), Early Ancient Near Eastern Law: A History of Its Beginnings : the Early Dynastic and Sargonic Periods. Eisenbrauns. 204 pages. ISBN 1-57506-132-5, ISBN 978-1-57506-132-0
  3. Yang (1989), Was Adab the home of the Gutean king Erridupizzir who left 3 inscriptions at Nippur stil copied there in OB schools (Frayne 1993, 20-228)?, A956; OIP vol. 14 non. 80, p. 2.
  4. Гамкрелидзе Т. В., Иванов Вяч. Вс. Первые индоевропейцы на арене истории: прототохары в Передней Азии // Вестник древней истории. 1989. № 1.