Idioma meroíticu

L'idioma meroíticu falábase en Meroe durante'l periodu meroíticu del Reinu de Kush (sobre 300 e. C.-400), y agora ye una llingua muerta. Escribir nel alfabetu meroíticu. Nun s'entiende perbién entá por cuenta de la escasez de testos billingües; les poques pallabres que los sos significaos confirmáronse son desaparentes pa determinar la so afiliación xenética; dellos llingüistes suxirieron que puede ser una llingua afroasiática o nilo-saḥariana, ente qu'otros considerar una llingua aisllada. Escribir en dos tipos d'escritura, la demótica (escrita con una aguya y emplegada pal caltenimientu de rexistros, y la hieroglífica, que s'emplegaba en documentos relixosos y reales).

Meroíticu Reinu de Kush (actual Sudán)
Rexón	Nubia
Puestu	Non nos 100 mayores (Ethnologue 1996)
Llingua muerta	sí
Familia	Aisllada
Alfabetu	Escritura meroítica
Estatus oficial
Oficial en	Nengún país
Reguláu por	Nun ta reguláu
Códigos
ISO 639-1	`—`
ISO 639-2	`—`
ISO 639-3	`xmr`

Per otra parte, l'antiguu nubiu ye una llingua distinta, nun se sabe si rellacionada col antiguu meroíticu. L'antiguu nubiu ta atestiguáu ente los sieglos VIII y XV, escritu nuna variante del alfabetu griegu ampliáu con signos afechos de la escritura meroítica y otros tomaos del alfabetu coptu. L'antiguu nubiu ye una llingua nubia que paez ser l'antecesor del modernu nobiin (nubiu septentrional).

Referencies

Bibliografía

Académie des inscriptions et belles-lettres (Hrsg.): Meroitic newsletter. Paris 1968 ff.
Gerhard Böhm: Die Sprache der Aithiopen im Lande Kusch in Beiträge zur Afrikanistik, Band 34, Wien 1988, ISBN 3-85043-047-2
Derek A. Welsby: The Kingdom of Kush, British Museum Press, Londres 1996, S. 189-195, ISBN 0-7141-0986-X