Idioma pa-hng

El pa-hng (tamién transcrito pa-hung; Bāhēng yǔ) ye una llingua diverxente de la familia hmong (Miao) faláu nes provincies Guizhou, Guangxi y Hunan asitiaes nel sur de China y tamién nel norte de Vietnam.

Pa-Hng *pa˧˩ŋ̊ŋ˧˥*
Faláu en	China Vietnam
Rexón	Guizhou, Guangxi y Hunan
Falantes	32 000 (1995)
Familia	Hmong-Mienh
Estatus oficial
Oficial en	Nengún país
Reguláu por	Nun ta reguláu
Códigos
ISO 639-1	nengún
ISO 639-2
ISO 639-3	`pha`

Clasificación

El pa-hng ye una llingua notablemente estremada del restu de llingües hmong. Benedict (1986) argumentó que podía considerase una caña independiente de les llingües hmong-mienh. Ratliff (2010) acotó qu'esta llingües yera la llingua más diverxente de cuantes analizó esta llingüista^[1] Otros autores consideren que podría formar una caña con dos llingües bunu el younuo y el wunai (hm nai).

Dialeutos

Publicáronse diverses llistes de vocabulariu de distintos dialeutos, en Mao & Li (1997) pueden atopase llista en tres dialeuto. Otru dialeutu más ye'l que s'atopa en Vietnam, los dialeutos del pa-hng clasifíquense usualemnte asina:

Pa-hng septentrional:
- Gundong 滚董, condáu de Liping 黎平, Guizhou
- Huxingshan 虎形山, conddado de Longhui 隆回, Hunan
Pa-hng meridional:
- Wenjie 文界, condáu de Sanjiang County 三江, Guangxi
- Na-y, Vietnam

El dialeutu na-y (tamién denomianado pà then, que ye'l nome vietnamita pal pa-hng) ye un enclave xeográficamente separáu del restu. Paul Benedict (1986) argumentó qu'esta variedá tien de considerase una caña estreme dientro de les llingües hmong-mienh^[2] Sicasí, Strecker (1987) xustificó que'l na-y paez ser una variante de Pa-Hng, anque verdaderamente tien delles peculiaridaes.^[3]

Referencies

↑ Ratliff, Martha. 2010. Hmong–Mien language history. Canberra, Australia: Pacific Linguistics.
↑ Benedict, Paul. 1986. "Miao–Yao Enigma: The Na-y language". Linguistics of the Tibeto-Burman Area 9.1:89–90.
↑ Strecker, David. 1987. 'Some Comments on Benedict's "Miao–Yao Enigma: The Na-y language".' Linguistics of the Tibeto-Burman Area 10:22–42; and Addendum, pp 43–53.

Bibliografía

毛宗武, 李云兵 / Mao Zongwu, Li Yunbing. 1997. 巴哼语研究 / Baheng yu yan jiu (A Study of Baheng [Pa-Hng]). Shanghai: 上海远东出版社 / Shanghai yuan dong chu ban she.

Enllaces esternos

[Ratliff2010-1] Ratliff, Martha. 2010. Hmong–Mien language history. Canberra, Australia: Pacific Linguistics.

[2] Benedict, Paul. 1986. "Miao–Yao Enigma: The Na-y language". Linguistics of the Tibeto-Burman Area 9.1:89–90.

[3] Strecker, David. 1987. 'Some Comments on Benedict's "Miao–Yao Enigma: The Na-y language".' Linguistics of the Tibeto-Burman Area 10:22–42; and Addendum, pp 43–53.

[1]

[2]

[3]