Idioma sindhi
| Sindi, sindhi سنڌي / सिन्धी / sindhī' | |
|---|---|
| Faláu en |  Paquistán
y |
| Zona | Asia meridional |
| Falantes | 54,3 millones |
| Puestu | 50 (Ethnologue 1996) |
| Familia | Indoeuropéu Indo-iranies |
| Alfabetu | Alfabetu árabe y Alfabetu devanagari |
| Estatus oficial | |
| Oficial en | India y Paquistán |
| Reguláu por | Nun ta reguláu |
| Códigos | |
| ISO 639-1 | sd
|
| ISO 639-2 | snd
|
| ISO 639-3 | snd
|
El sindi o sindhi (en alfabetu árabe: سنڌي, en devánagari: सिन्धी, treslliteración: sindhī) ye la llingua de la provincia pakistaní de Sind, nel sur d'Asia. Pertenez al grupu de les llingües índiques (del subgrupu indoiranias de la familia indoeuropea. Ye faláu por 18,5 millones de persones en Pakistán y 1,7 millones na India,[1] siendo'l segundu idioma más utilizáu en Pakistán. Magar ser un idioma indoiranio, tien fuertes influencies de les llingües dravídiques.
El alfabetu utilizáu pa la so escritura ye un alfabetu árabe modificáu; sicasí y especialmente na India, tamién s'utiliza l'alfabetu devanagari.[1] El sindhi n'alfabetu devanagari ye menos común pero más bono d'aprender pa los indios que yá pueden escribir en hindi, idioma que tamién utiliza l'alfabetu devanagari. En Pakistán l'alfabetu utilizáu pol urdu, idioma oficial del país, ye l'alfabetu árabe, y el devanagari nun ye utilizáu n'absolutu, polo que los pakistaníes que falen sindí siempres utilicen l'alfabetu árabe modificáu.
