Islla Campbell

Islla Campbell
Situación
Tipu	islla
Parte de	Islles Campbell
Asitiáu en	Océanu Pacíficu
Coordenaes	52°32′03″S 169°09′59″E / 52.534215°S 169.166525°E
	Islla Campbell Islla Campbell (Océanu Pacíficu)
Datos
Puntu más altu	Mount Honey (en)
Superficie	112,68 km² y 11 331 ha
Población	0
Llonxitú	17 km

La islla Campbell, llamada en maorí Motu Ihupuku, ye un remota islla del Océanu Pacíficu, dependiente de Nueva Zelanda, ye la islla principal del archipiélagu de les islles Campbell, tán asitiaes nes coordenaes:

52°32.4′S 169°8.7′E / 52.5400°S 169.1450°E / -52.5400; 169.1450/ 52°32.4′S 169°8.7′E / 52.5400°S 169.1450°E / -52.5400; 169.1450/ 52°32.4′S 169°8.7′E / 52.5400°S 169.1450°E / -52.5400; 169.1450/ 52°32.4′S 169°8.7′E / 52.5400°S 169.1450°E / -52.5400; 169.1450.

Les islles Campbell tomen unes superficie de 115 km² y ta arrodiáu per numberosos accidentes xeográficos, aguyes, roques, castros y les islles como Dent, Folly y Jacquemart, siendo esta última islla'l llugar más meridional Nueva Zelanda.

La islla Campbell ye montascosa, llegando a más de 500 metros nel sur. Un llargu fiordu, llamáu puertu Perseverance que casi biseca la islla, abrese al océanu sobre la mariña este.^[1]

La islla Campbell foi afayada en 1810 pol Capitán Federico Hasselburgh y el so bergantín foquero Perseverance, que yera propiedá de la empresa con base en Sydney llamada Campbell & Co., d'ende'l nome de la islla. Producióse una gran caza de foques y lleones marinos, quedando les poblaciones práuticamente erradicadas.

Mientres la Segunda Guerra Mundial instalóse una base de guardacostes na ensenada de Tucker, en orellar norte del puertu Perseverance. Tres el final de la guerra, les instalaciones fueron usaes como una estación meteorolóxica hasta 1958, cuando una nueva estación foi construyida na ensenada Beeman, unos cientos de metros al este de la vieya estación. Esta base foi permanente hasta 1995 cuando se convirtió n'automática. Güei la presencia humana ta llindada a les visites periódiques de científicos de caltenimientu ya investigación.

Nel añu 2001, l'aguarón chinu foi erradicáu de la islla dempués de 200 años de la so introducción, foi la mayor operación de erradicación a nivel mundial. Confirmóse que la islla taba llibre d'aguarones nel añu 2003. Dende la restauración de la islla, la vexetación (megahierba) y los invertebraos tuvieron recuperándose, les aves marines volvieron a la islla cerceta de Campbell (Anas nesiotis), l'ave más rara del mundu, reintroducióse. Otra ave natural ye la bisbita de Richard (Anthus novaeseelandiae) y el correlimos de Campbell una especie ensin describir, afayada nel añu 1997, o de la especie correlimos de Nueva Zelanda (Scolopacidae). Especies que sobrevivieren nes islles y castros axacentes qu'empezaron colonizar de nuevu la islla Campbell dempués de que erradicación de les especies alóctonas.^[2]