Islla de la Soledá
La islla de la Soledá (rusu: Oстров Уединения, Ostrov Uedineniya, alemán: Einsamkeit Insel) ye una islla despoblada del Árticu, nel centru del mar de Kara. Tien 18,5 km de llargu y la so superficie ye de 202 km². Anque nun seya una islla llana, el so altor nun devasa los 30 m.
| Islla de la Soledá | |
|---|---|
 | |
| Situación | |
| País |  Rusia |
| Krais | Krai de Krasnoyarsk (es)  |
| Tipu | islla |
| Asitiáu en | Océanu Glacial Árticu |
| Coordenaes | 77°29′N 82°30′E / 77.48°N 82.5°E |
  Islla de la Soledá Islla de la Soledá (Árticu) | |
| Datos | |
| Altitú media | 30 m |
| Superficie | 20 km² |
| Población | 0 |
| Llonxitú | 11,5 km |
 | |
Alministrativamente, la islla de la Soledá pertenez al Krai de Krasnoyarsk de la Federación de Rusia.
Historia
editarEsta islla foi afayada en 1878 pol capitán noruegu Edvard Holm Johannesen de Tromsø que-y dio'l poéticu nome de "Soledá" («Ensomheden» en noruegu) por causa de la so posición solitaria y aisladísima, lloñe de toa tierra nun mar remotu y desolador.
Munchos años más tarde, en 1931, l'oceanógrafu rusu Vladimir Vize quixo esplorar la zona qu'arredola la islla de la Soledá col ruempexelos soviéticu "Malygin". Sicasí'l mal tiempu, habitual nesta islla afarada, xuníu al xelu y la borrina torgar. Vize taba convencíu qu'había otres tierres por afayar na redoma de la islla de la Soledá.[1] Anque'l profesor Vize fuera toa una autoridá en materies del árticu, a finales del sieglu les fotografíes de satélite de la zona demostraríen qu'esta islla taba efeutivamente nuna posición de total aislamientu y que la islla más cercana topase a más de 150 km. Pocu tiempu dempués el gobiernu de la URSS construyó una estación meteorolóxica na islla de la Soledá.
En setiembre de 1942 el submarín O-251 de la Kriegsmarine al mandu del capitán Timm, ataca la pequeña ya indefensa estación soviética de la islla de la Soledá saliendo a la superficie y disparándo-y unes cuantes granaes col so cañón. Esa sería la última aición de la Operación Wunderland primero que se tuviera qu'atayar por causa de la proximidá de les xelaes.[2] Una vegada reparaos los daños, la estación ártica sigui funcionando mientres la guerra fría.
Dende mayu de 1993, la islla de la Soledá forma parte de la Gran Reserva Natural del Árticu, la mayor reserva natural de Rusia. Les foques, morses, osos polares, según l'ensame d'aves marines de diverses especies qu'atopen abellugu sobre esta islla lloñe del mundu, tópense anguaño protexíos sol reglamentu de la reserva natural.
La estación ártica na islla de la Soledá foi cerrada definitivamente en 1996.[3]
Referencies
editar- ↑ «Hipótesis del profesor Vize». Archiváu dende l'orixinal, el 2007-09-28.
- ↑ L. Peillard, Geschichte des U-Bootkrieges 1939−1945. 1970.
- ↑ «Fotos de la estación meteorológica abandonada». Archiváu dende l'orixinal, el 2003-11-28.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Islla de la Soledá.
Datos: Q1308671- Multimedia: Uyedineniya Island
