José Patricio Guggiari

José Patricio Guggiari Corniglioni (17 de marzu de 1884, Asunción – 29 d'ochobre de 1957, Buenos Aires) foi un políticu del Partíu Lliberal Paraguayu.

José Patricio Guggiari
Presidente de Paraguái
Vida
Nacimientu	Asunción, 17 de marzu de 1884
Nacionalidá	Paraguái
Muerte	Buenos Aires, 29 d'ochobre de 1957 (73 años)
Sepultura	Cementerio de la Recoleta (es)
Estudios
Estudios	Universidá Nacional d'Asunción escuela primaria
Oficiu	abogáu, maxistráu, políticu
Creencies
Partíu políticu	Partido Liberal Radical Auténtico (es)

Foi Presidente de la República de Paraguái ente 1928 y 1932. En 1931, tres la sangrienta represión contra una manifestación que pidía una actuación más enérxica en defensa del Chaco, abandonó'l cargu pa ser xulgáu pol Parllamentu. Absueltu, recuperó la presidencia.

Biografía

Les constancies del Rexistru Civil señalaben que yera asunceno, nacíu nesta capital el 17 de marzu de 1884, nel llar de los maríos don Pedro Guggiari y doña Petrona Corniglione, con ascendencia suiza italiana. Casáu con doña Rosa Ramona Rojas, foi padre de María Estela y José Antonio Guggiari Rojas (casáu con Alexandrina Marasco). Tuvo amás a Clementina (casada con Miguel Peralta).

Apurríu'l so padre a los menesteres comerciales ya industriales con miembros de la so familia, el pequeñu José Patricio ye lleváu a Villarrica del Espíritu Santu, onde va recoyer más tarde los persuasivos rexistros oratorios – que lo fixeron célebre – carauterística bien qu'evidente d'aquella histórica rexón. Ellí cursaba la escuela primaria.

Empecipia y completa los estudios secundarios nel Colexu Nacional de l'Asunción y en 1901 egresa de bachiller en ciencies y lletres. De momentu da empiezu a la so carrera universitaria.

En 1910 se gradúa de doctor en derechu y ciencies sociales, pero'l so enclín nun sería yá profesional sinón política.

Convien recordar dellos queferes anteriores a la so llegada a la primer maxistratura pa esponer asina la so capacidá de serviciu. El 8 d'agostu de 1904 figura ente los que pasen a la vera arxentina al afayase la combalechadura lliberal. El 30 d'abril de 1906 suscribe l'acta de fundación de la Lliga de la Mocedá Independiente, que'l so orixinal conserva hasta'l final de los sos díes. Darréu incorpórase de llenu al lliberalismu, del qu'hai de ser titular en 1924.

Diputáu, en 1913; presidente de la Cámara respeutiva en 1918. Nel entemediu desempéñase como ministru del interior de Gondra (1920), siendo ési la sida pal llevantamientu militar. Depués diputáu, en 1924.

Asume, la presidencia de la República'l 15 d'agostu de 1928, de manes de Eligio Ayala.

En 1928 constitúyese, con escasu sucesu, a pesar de les circunstancies, el Congresu Nacional de Defensa; en 1929 ye creáu, tres trabayosos alderiques, l'Arzobispáu (que nun intentaba ser más qu'una espresión autonómica); en 1931 l'antiguu pueblu d'Ayos pasa a denominase “Coronel Oviedo”, n'homenaxe a unu de los sos más pernomaos fíos, quien entá vivía; socesivamente son creaes les respeutives Escueles d'Odontoloxía y Ciencies Económiques, base de les Facultaes que llegaron dempués. La educación, tanto civil como militar, tampoco foi desdexada; en 1929 sanciónase la Llei 1.048 de Reforma Universitaria, que laude arremolcándose dende 1926. En 1931 establezse un nuevu plan d'estudios pal Colexu Nacional y nel orde castrense habilítase la Escuela Cimera de Guerra.

Daquella yá hai 810 escueles primaries, 2.452 maestros y 108.222 alumnos.

En tantu, igualmente la incipiente izquierda activa dende'l manifiestu del “Nuevu Ideariu Nacional” (1929) y dende “La Pallabra” (1930), concretándose la so actividá cola ocupación d'Encarnación y el so correspondiente proclama revolucionaria'l 20 de febreru de 1931. Al mes siguiente ye esconxuráu un alzamientu militar”, axudicáu al daquella mayor Rafael Franco. El tráxicu sucesu asocedíu'l 23 d'ochobre, dexó un fondu repulgu non yá nel juzgamiento del so gobiernu sinón na sensibilidá de la so propia persona.

Asocedíos aquellos graves acontecimientos, ocasión en que la cuota d'enerxía tuvo a cargu del Cnel. Arturo Bray, d'alcuerdu a les sos propies memories, el Dr. Guggiari solicita'l so juzgamiento pol Congresu, tresfiriendo dende esa fecha y hasta'l 17 de xineru de 1932 la primer maxistratura al vicepresidente, que yera don Emiliano González Navero. El parllamentu , absolver de culpa y pena. Con esti fechu convertir nel primer presidente llatinoamericanu en ser sometíu a un xuiciu político y absuelto de cargos. "Al arguyu de ser lliberal solo superar l'honor de ser paraguayu"..famosa frase del políticu lliberal

Enllaces esternos

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre José Patricio Guggiari.
• «José Patricio Guggiari». en Find a Grave. (n'inglés)

• Datos: Q2357083
• Multimedia: José Patricio Guggiari