Kobane o Kobanê (curdu: Kobanî o Kobanê) o Ayn al-Arab (árabe: عين العرب ʿAyn al-ʿArab, que significa güeyu del árabe) ye una ciudá na gobernación de Alepo, al norte de Siria. Cuenta con una población de 62.634 habitantes, según el censu de 2010. Ye habitada mayoritariamente por curdos (89%) y tamién por árabes (5%), turcos (5%) y armenios (1%).[1]

Kobane
Alministración
PaísBandera de Siria Siria
Gobernación Gobernación d'Aleppo
Distrito (es) Traducir Distrito de Ayn Al-Arab (es) Traducir
Subdistrito (es) Traducir Ayn al-Arab Subdistrict (en) Traducir
Tipu d'entidá ciudá
Nome oficial عين العرب (ar)
Nome llocal عين العرب (ar)
Kobanî (ku)
Códigu postal C1946
Xeografía
Coordenaes 36°53′28″N 38°21′13″E / 36.8910278°N 38.3536111°E / 36.8910278; 38.3536111
Kobane alcuéntrase en Siria
Kobane
Kobane
Kobane (Siria)
Superficie 7 km²
Altitú 520 m
Llenda con Turquía
Demografía
Población 44 821 hab. (2004)
Porcentaxe 100% de Ayn al-Arab Subdistrict (en) Traducir
100% de Distrito de Ayn Al-Arab (es) Traducir
100% de Gobernación d'Aleppo
0.2% de Siria
Densidá 6403 hab/km²
Más información
Fundación 1915
Estaya horaria UTC+02:00
Llocalidaes hermaniaes Municipio Roma VIII (es) Traducir
Cambiar los datos en Wikidata

Historia editar

El pobláu surdió alredor de la estación de tren construyida en 1912 pola empresa alemana Koban Railway Company pal Ferrocarril de Bagdag, en redol a la cual los curdos de les zones cercanes fueron construyendo viviendes. En 1915, refuxaos armenios que fuxíen del xenocidiu en Turquía estableciéronse al llau de la estación. Dempués de la demarcación de la frontera con Turquía en 1921, una parte del pobláu quedó nel otru llau de la frontera, güei incorporáu nel distritu turcu de Suruç, como Mürşitpınar. La infraestructura de la ciudá foi entamada y construyida mientres el mandatu francés de Siria y una serie d'edificios franceses caltiénense de pies y son utilizaos hasta anguaño.[1] A mediaos del sieglu XX, había tres ilesies armenies na ciudá, pero la mayoría de la población armenia emigró a la República Socialista Soviética d'Armenia na década de 1960.[2]

Guerra Civil Siria editar

Les Unidaes de Proteición Popular (Yekîneyên Parastina Xel YPG) curdes tomaron Kobane el 19 de xunetu de 2012.[3] Les YPG y los políticos curdos esperen llograr una autonomía pa la zona, que consideren parte del Curdistán siriu.[2][4][3] El 2 de xunetu de 2014, la ciudá y pueblos de la contorna fueron oxetu d'un ataque masivu del Estáu Islámicu d'Iraq y el Llevante (EIIL). El 16 de setiembre de 2014 l'EIIL volvió a entamar l'asediu de Kobane, con un asaltu a escala completa dende l'oeste y sur de la ciudá. Cerca de cien mil curdos sirios abellugar al otru llau de la frontera.[5] El día 6 d'ochobre de 2014 les tropes del EIIL ingresaron na parte este de la ciudá.[6]

El 29 d'ochobre alredor de 200 combatientes llegaron a la ciudá, p'ayudar a defender el llugar del asediu del Estáu Islámicu. Los refuerzos pertenecen al Exércitu Llibre Siriu, hasta mediaos de 2013 aliáu del EIIL contra'l gobiernu de Siria. Otru grupu de combatientes, milicianos peshmergues curdos procedentes d'Iraq, foi unviáu a Kobane. De los 130 combatientes curdos, la metá viaxó n'avión al sureste de Turquía y depués partió escontra la frontera nun convói que foi escoltáu por fuercies militares turques. El restu mover nuna caravana pel norte d'Iraq llevando pieces d'artillería.[7]

Paralelamente, más de 200,000 refuxaos Sirios fuéronse movíu a suelu turcu.[8] Sicasí, les fuercies de seguridá turques nun dexaron qu'integrantes de les Unidaes de Proteición Popular(YPG) y otros voluntarios cruciaren dende Turquía a Kobane, utilizando pa torgar gas lacrimógeno y cañones d'agua.[9] Numberoses protestes entamar en distintes ciudaes turques por cuenta de la falta de sofitu del gobiernu turcu escontra la población curda. Les autoridaes turques respondieron a les protestes utilizando gas lacrimógeno y cañones d'agua. Mientres estes protestes les fuercies de seguridá turques mataron a 12 manifestantes. Y acabaron cola vida de 31 persones más nos disturbios posteriores.[10] El Presidente Erdogan declaró que nun contemplaba participar nes operaciones contra'l EIIL en Siria, si éstes nun se dirixíen tamién contra'l réxime de Assad. Mientres el 1 de payares celebró'l día mundial de movilizaciones ciudadanes, en solidaridá cola población curda de Kobane. 5,000 persones manifestar na ciudá turca de Suruç, a 10 km de Kobane. A lo menos 15000 persones manifestar na Diyarbakir, principal ciudá curda en Turquía y dellos miles tamién n'Istambul, ensin que se rexistraren incidentes.[11] El 7 de payares informar de qu'una muyer curda de 28 años, Kader Ortakaya, foi disparada na cabeza por soldaos turcos, nel llau turcu de la frontera con Kobane. Informóse que participaba nuna manifestación pacífica por que Turquía dexara'l pasu dende Turquía, de los voluntarios y voluntaries con mires de xunise a la llucha contra'l EIIL en Kobanê.[12]

 
Kader Ortakaya

Mientres febreru de 2015, l'exércitu curdu recuperó totalmente la ciudá, intentando dar vuelta a la normalidá tres les graves estroces (el 80% de la ciudá ta destruyida). Informóse que miles de persones refuxaes volvieren a la ciudá, y que les tropes recuperaren otres 300 llocalidaes cercanes a Kobane.

Masacre de Kobane editar

La masacre de Kobane foi una combinación de misiones suicides y ataques a civiles curdos pol Estáu Islámicu d'Iraq y el Llevante na ciudá curda de Kobani qu'asocedió, a partir del xueves, 25 de xunu y terminó'l vienres 26 de xunu de 2015.[13][14][15]. Los ataques provocaron 223-233 civiles muertos, según 35-37 milicianos curdos y siquier 79 asaltantes EIIL. Foi la segunda mayor masacre cometida por EIIL yá que declaró un califatu en xunu de 2014.[16]

Referencies editar

  1. 1,0 1,1 The Second Report: Ayn al-Arab/Kobani, Etana Billetin-First issue; ETANA. Consultada'l 22 de setiembre de 2014.
  2. 2,0 2,1 Cheterian, Vikin; Sami-Joe Abboud (trad.) (2 d'ochobre de 2013). "Kurdish Leader Denies Syrian Kurds Seek Secession". Al Monitor. Consultada'l 22 de setiembre de 2014.
  3. 3,0 3,1 "More Kurdish Cities Liberated As Syrian Army Withdraws from Area"; Rudaw, 20 July 2012.
  4. NATO secret Kurdish War; Eurasia Review Consultáu'l 22 de setiembre de 2014.
  5. L'Estáu Islámicu sitia una ciudá curda na frontera siriu-turca; RT, 22 de setiembre de 2014.
  6. La bandera del Estáu Islámicu ondea en Kobane, pero los curdos nieguen que la ciudá cayera; El Mundo, 6 d'ochobre de 2014.
  7. Milicianos curdos iraquinos viaxen a Turquía pa reforzar defensa de Kobane. BBC. https://www.bbc.co.uk/mundo/ultimas_noticias/2014/10/141023_ultnot_turquia_curdos_kobane_cch. Consultáu'l 29 d'ochobre de 2014. 
  8. "1,500 Kurdish Fighters Join Forces Against IS in Syria". The New Indian Express. Retrieved 3 October 2014.
  9. "Protest erupts in Turkish Syrian borderline". Cihan News Agency. Retrieved 3 October 2014.
  10. "U.S. frustration rises as Turkey withholds military help from besieged Kobani". Washington Post. 9 October 2014. Retrieved 11 October 2014.
  11. "Thousands protest in Turkey to show solidarity with Kobane Kurds". Middle East Eye. Retrieved 3 November 2014.
  12. "Kurdish Woman Activist 'Shot in the Head' by Turkish Soldiers near Kobani". International Business Times. Retrieved 7 November 2014.
  13. «Pro-Kurdish party says Kobani ‘massacre' reflects Turkish support for ISIL». euronews. Consultáu'l 30 de xunu de 2015. (n'inglés)
  14. «Islamic State kills at least 145 civilians in Syria's Kobani». Reuters. Consultáu'l 30 de xunu de 2015. (n'inglés)
  15. «Kobani 'massacre' reflects Turkish support for ISIS: Pro-Kurd party». The Daily Star Newspaper - Lebanon. Consultáu'l 30 de xunu de 2015. (n'inglés)
  16. CNN Staff (26 de xunu de 2015). «Rights group: ISIS attack on Kobani is 'second largest' - CNN.com». CNN. Consultáu'l 30 de xunu de 2015. (n'inglés)

Enllaces esternos editar