Kornephoros o Korneforos ye'l nome de la estrella β Herculis (β Her / 27 Herculis / HD 148856),[11] de magnitú aparente +2,78 y la más brillosa de la constelación d'Hércules.

Ficha d'oxetu celesteKornephoros
estrella[1], near-IR source (en) Traducir[1] y UV-emission source (en) Traducir[1]
Datos d'observación
Ascensión reuta (α) 247,55499811083 °[2]
Declinación (δ) 21,48961132722 °[2]
Distancia a la Tierra 45,4498 pc
Magnitú aparente (V) 2,77 (banda V)
Magnitú absoluta −0,5[5]
Constelación Hércules (es) Traducir
Velocidá de rotación 3 km/s[6]
Velocidá radial −25,11 km/s[7]
Parallax 14,1521 mas[7]
Carauterístiques físiques
Radiu 17 Radius solars
Diámetru 22 200 000 km [8]
Masa 2,9 M☉
Gravedá superficial 520 cm/s²[9]
Tipu espectral G7IIIaFe-0.5[10]
Otros nomes
Cambiar los datos en Wikidata

Coordenaes: Sky map 16h 30m 13.2s, 21° 29 22.601

El nome de Kornephoros provién del griegu y significa «el portador del garrote».[12] Tamién recibe'l nome, menos utilizáu, de Rutilicus, que comparte cola estrella Zeta Herculis. Rutilicus vien de rutellum, diminutivu de rutrum, un preséu afiláu utilizáu na Antigua Roma na agricultura o na guerra, que Hércules lleva consigo en delles de les primeres representaciones.[13]

Carauterístiques físiques

editar

Kornephoros ye una estrella xigante mariella de tipu espectral G8III distante 148 años lluz del Sistema Solar, que la so temperatura superficial ye de 4967 K.[14] La so lluminosidá ye 175 vegaes mayor que la lluminosidá solar y el so diámetru ye unes 20 vegaes mayor que'l del Sol.[12] Tien una metalicidá inferior a la solar, siendo'l so conteníu relativo de fierro el 54% del que tien el Sol.[14] Al igual qu'otres xigantes, xira amodo sobre sigo mesma, habiéndose midíu una velocidá de rotación proyeutada de 3,4 ± 1,0 km/s.[15] Ye una fonte notable de rayos X, lo qu'implica cierta actividá magnética. Col triple de masa que'l Sol, la so edá envalórase nunos 440 millones d'años; empecipió la so vida siendo una estrella de tipu B similar a como ye güei Zubeneschamali (β Librae).[12]

Kornephoros ye una estrella binaria que la so componente secundaria ye invisible, siendo detectada pol efeutu gravitatoriu qu'exerz sobre la estrella principal. La masa de la estrella acompañante probablemente ye daqué cimera a la del Sol.[12]

Referencies

editar
  1. 1,0 1,1 1,2 Afirmao en: SIMBAD.
  2. 2,0 2,1 Floor van Leeuwen (2007). «Validation of the new Hipparcos reduction» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (2):  páxs. 653–664. doi:10.1051/0004-6361:20078357. 
  3. Afirmao en: Gaia EDR3. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 3 avientu 2020.
  4. Afirmao en: Catalogue of Stellar Photometry in Johnson's 11-color system. Stated in source according to: SIMBAD. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 2002.
  5. Caroline Soubiran (marzu 2008). «Vertical distribution of Galactic disk stars» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (1):  páxs. 91–101. doi:10.1051/0004-6361:20078788. 
  6. David Latham (7 avientu 2007). «Rotational and radial velocities for a sample of 761 Hipparcos giants and the role of binarity» (n'inglés). The Astronomical Journal (1):  páxs. 209–231. doi:10.1088/0004-6256/135/1/209. 
  7. 7,0 7,1 Afirmao en: Gaia DR2. Llingua de la obra o nome: inglés. Data d'espublización: 25 abril 2018.
  8. Henrique Schmitt (20 avientu 2017). «Fundamental Parameters of 87 Stars from the Navy Precision Optical Interferometer» (n'inglés). The Astronomical Journal (1):  páxs. 30-45. doi:10.3847/1538-3881/AA9D8B. 
  9. Eva Grebel (11 febreru 2016). «SP_Ace: a new code to derive stellar parameters and elemental abundances» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics:  páxs. 2–2. doi:10.1051/0004-6361/201526758. 
  10. «The Perkins catalog of revised MK types for the cooler stars» (n'inglés). The Astrophysical Journal Supplement Series:  páxs. 245–266. ochobre 1989. doi:10.1086/191373. 
  11. bet Her -- Star (SIMBAD)
  12. 12,0 12,1 12,2 12,3 Kornephoros (Jim Kaler, Stars)
  13. Kornephoros (The Fixed Stars)
  14. 14,0 14,1 Soubiran, C.; Bienaymé, O.; Mishenina, T. V.; Kovtyukh, V. V. (2008). «Vertical distribution of Galactic disk stars. IV. AMR and AVR from clump giants». Astronomy and Astrophysics 480 (1). páxs. 91-101 (Tabla consultada en CDS). http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008A%26A...480...91S&db_key=AST&nosetcookie=1. 
  15. Carney, Bruce W.; Gray, David F.; Yong, David; Latham, David W.; Manset, Nadine; Zelman, Rachel; Laird, John B. (2008). «Rotation and Macroturbulence in Metal-Poor Field Rede Giant and Rede Horizontal Branch Stars». The Astronomical Journal 135 (3). páxs. 892-906. http://cdsads.u-strasbg.fr/cgi-bin/nph-bib_query?2008AJ....135..892C&db_key=AST&nosetcookie=1. 

Coordenaes:   16h 30m 13.2s, 21° 29 22.601