L'Alto la Ilesia
L'Alto la Ilesia[3] ye una entidá de población de la parroquia d'El Pieloro, en Carreño.
 L'Alto la Ilesia | |
|---|---|
| Alministración | |
| País |  España |
| Autonomía |  Principáu d'Asturies |
| Provincia | provincia d'Asturies |
| Conceyu |  Carreño |
| Parroquia | El Pieloro |
| Partíu xudicial | Xixón |
| Tipu d'entidá | entidá singular de población[1] |
| Xeografía | |
| Coordenaes | 43°34′15″N 5°48′35″W / 43.57094°N 5.8096°O |
  L'Alto la Ilesia L'Alto la Ilesia (Asturies) | |
| Altitú | 129 m[2] |
 | |
L'INE establez que L'Alto la Ilesia ye una aldega de 34 habitantes (19 homes y 15 muyeres). El so códigu de referencia ye 33 014 090100 . [4]
Alcuéntrase a una distancia de Candás, capital del conceyu, de 4 km. Tien una altitú máxima de 120 m sobre'l nivel del mar. Pal añu 2001 contaba con 16 viviendes principales. [5]
Topónimu
editarXosé Lluis García Ariasfala de delles fórmules relatives al cultu cristianu que s'apliquen a la toponimia asturiana, ente elles, les que falen del términu "Ilesia"[6] y tamién, na estaya "Altu, Oteru" refiérse direutamente a esti topónimu[7]:
- "pue apaecer como primer elementu nominal d'un compuestu, L’Alto la Ilesia (Cñ);"
Sitios d'interés
editarSanta María d'El Pieloro ye'l templu románicu más importante del conceyu, declaráu Bien d'Interés Cultural.
La nave del cuerpu principal ta fechada nel sieglu XIII y, ente los sieglos XIII y XIV, construyóse la Capiella Mayor protogótica, que sustituyera l'ábside románicu. Nel sieglu XVI, llevantóse la capiella la Nuestra Señora de les Nieves, adosada al llau Sur de la Capiella Mayor. De dómina barroca son la construcción del campanariu y el pórticu, amás de la sacristía, onde taba la capilla de la Nuestra Señora de les Nieves.
La ilesia amburó cuando la Guerra Civil Española, perdiéndose la coleición de retablos barrocos qu'abellugaba: El Retablu de la Capiella Mayor (1716), el Retablu del Santísimu Cristu (1709), el Retablu de San Blas (1726) y el Retablu de la Nuestra Señora de les Nieves. En 1939, Luis Menéndez Pidal redautó el proyeutu de reconstrucción de la ilesia, que se fizo durante la década de 1940. Nueves restauraciones, mientres los años 80 y 90, dexaron la ilesia col aspeutu actual.
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: Nomenclátor Geográfico de Municipios y Entidades de Población. Autor: Institutu Xeográficu Nacional d'España. Editorial: Institutu Xeográficu Nacional d'España. Llingua de la obra o nome: gallegu. Data d'espublización: 22 mayu 2019.
- ↑ URL de la referencia: https://www.sadei.es/tematico/aplicaciones/Nomen/Datos/A2022M00.xlsx.
- ↑ «Espediente colos topónimos oficiales de Carreño». BOPA.
- ↑ Nomenclátor del INE, 2011[1]
- ↑ Nomenclator de la SADEI [2]
- ↑ Xose Lluis García Arias, "Toponimia Asturiana"[3]
- ↑ Xose Lluis García Arias, "Toponimia Asturiana"[4]
- ↑ Páxina del ayuntamientu de Carreño [5]
Enllaces esternos
editar
Datos: Q13147321
