La Nonzalera
La Nonzalera[1] ye una entidá de población de la parroquia de Perlora, en Carreño.
La Nonzalera | |
---|---|
Alministración | |
País | España |
Autonomía | Principáu d'Asturies |
Provincia | provincia d'Asturies |
Conceyu | Carreño |
Parroquia | Perlora |
Partíu xudicial | Xixón |
Tipu d'entidá | casería |
L'INE establez que La Nonzalera ye una casería de 70 habitantes (37 homes y 33 muyeres). El so códigu de referencia ye 33 014 072500. [2]
Alcuéntrase a una distancia de Candás, capital del conceyu, de 1,20 km. Tien una altitú máxima de 58 m sobre'l nivel del mar. Pal añu 2001 contaba con 35 viviendes, 25 principales y 10 non principales. [3]
Topónimu
editarXosé Lluis García Arias[4] fala asina al referise al "Nocéu":
- "Sobre'l llatín NUCEM ‘nuez’ (EM), con una modificación mel vocalismu, fórmse l'apelativu "nuez". L'árbol que produz nueces, el nocéu, parte d'un deriváu del tipu NUC¯ETUM, anque modificando un poco la pallabra llatina que propiamente significaba ‘llugar pobláu de nogales’. Col sufixo -ALEM > -al, tan frecuente ente los árboles frutales asturianos, fórmase'l sinónimu y menos socorríu "nogal", que se remonta a NUC¯ALEM (EM). L'axetivu NUCEUM ‘de nogal' combináu col mesmo sufixu ye responsable d'ast. "nozal" ‘árbol productor de nueces’, sinónimo de "nocéu"; si NUCEM se combina con -ARIUM, tendremos el so sinónimu "noceiru", sólo vivu hacia occidente. Los plantíos de nogales conócense tovía anguaño colos nomes de noceda, nocedal, nocedera, nogaleda, nogalera, nogaleru, nozalera, nozaliru, nozalea, etc. La toponimia da cuenta d'algunos pueblos portadores del nome del árbol o del so conxuntu:
- Nocéu (Rs), El Nocíu (Ll), La Nozal (Mi), La Nozala (Ll). También aparece el diminutivo Noza lín (Cñ), Los Noza linos (Pi). Son coleutivos Noceda (Gr, Md, Cn, An), La Nozalera (Cñ), La Nozaleda (Ca), La Nozalea (Sg)."
Sitios d'interés
editarEsta casa data del añu 1893, y fue construyía pa la familia Arrinda, que la vendería poco dempués.
L'estilu la casa ye eclécticu, de raíz colonial. La estructura cuadrangular ruémpese cola entrada avanzada y zarrada y una escalare delantera. El teyáu ye planu y presenta un aleru con modillones neoclásicos y una buhardilla con detalles de gotes y triglifos.
L'edificiu ye d'estilu rexonalista montañés y fue construyida en 1947 pal motrimoniu Moré de Carreño, Félix y Carmen, que-y da nome a la casona. La inauguración fue un acontecimientu pa la zona, hasta'l puntu de qu'acudiera a ella l'obispu d'Uviéu, Benjamín de Arriba y Castro.
El 15 de xunu de 1968, mercáronla Mª Jesús Prendes y Moisés Suárez, pa convertila nun establecimientu hosteleru que, anguaño, tien dos estrelles y pertenez a un grupu hosteleru con dellos negocios na zona.