Le Pétomane
Le Pétomane (1 de xunu de 1857, Marsella – 8 d'agostu de 1945, Toulon) foi l'alies artísticu del humorista francés llamáu Joseph Pujol (Marsella 1 de xunu de 1857 - 1945).
Le Pétomane | |
|---|---|
 | |
| Vida | |
| Nacimientu | Marsella, 1 de xunu de 1857[1] |
| Nacionalidá |
 Francia |
| Muerte | Toulon, 8 d'agostu de 1945[1] (88 años) |
| Sepultura | La Valette-du-Var |
| Estudios | |
| Llingües falaes | francés[2] |
| Oficiu |
cabaretista, flatulista (es)  , panaderu |
| Emplegadores |
Moulin Rouge (es) (1890 – 1894) |
| Seudónimos | Le Pétomane |
| IMDb | nm0700254 |
 | |
Fízose particularmente famosu pola so singular habilidá pa controlar los sos músculos abdominales lo que-y dexaba soltar gases a la so voluntá. D'esta forma realizaba númberos como tocar Au clair de la lune con un flautín o apagar lluces sobre l'escenariu.
Biografía
editarUnu de los cinco fíos del matrimoniu ente François, picapedreru y escultor d'orixe catalán, y Rose Pujol, el mozu Joseph Pujol empezó a ganase la vida como aprendiz de panaderu na so Marsella natal. En 1887 decidió probar suerte montando un pequeñu númberu nel que demostraba les sos habilidaes, lo qu'acabó llamando l'atención d'un empresariu que lu llevó a París, onde llogró un ésitu considerable y acabó actuando nel Moulin Rouge (1892).
Nos años socesivos foi incorporando númberos al so repertoriu, qu'incluyía ente otros tocar la Marsellesa, asonsañar cañonazos y nubes y acompañar la llectura d'un poema sobre una granxa con imitaciones d'animales a base de peos.
En 1894 foi demandáu pol Moulin Rouge por participar nuna actuación bonal p'ayudar a un amigu n'apuros económicos, lo que-y valió la so rotura con esa sociedá y fichaxe pol Théâtre Pompadour, col que percorrió Francia recoyendo rises al so pasu.
Cuando españó la Primer Guerra Mundial retiróse a Marsella y fíxose panaderu. Nunca más volvió xubir sobre un escenariu.
_at_concert.jpeg)
Cites
editar- «Je vais devant moi, sans m’occuper de mes arrières».
«Yo colo escontra alantre ensin esmoleceme de la mio retaguardia». - «Un artiste doit savoir se lâcher sur scène».
«Un artista tien de saber relaxase nel escenariu». - «Au cours de sa longue vie, il nous a donné le meilleur de lui-même».
«A lo llargo de la so vida dionos lo meyor de sí mesmu». (El so fíu) - «Tous les soirs, de 8 heures à 9 heures Le Pétomane. -Le seul qui ne paie pas des droits d'auteur»
«Toles nueches de 8 a 9 Le Pétomane. L'únicu que nun paga derechos d'autor». (Cartelu d'unu de los sos espectáculos)
Referencies
editar- François Caradec, Jean Nohain, Le Pétomane, J.-J. Pauvert, 1965, nueva edición, Mazarin, 2000
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 13566781w. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
Enllaces esternos
editar- Joseph Pujol... Le pétomane Archiváu 2010-06-13 en Wayback Machine
- Poema de Raoul Ponchon: Le pétomane (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión).
Datos: Q318582
Multimedia: Joseph Pujol
