Manuel Antonio Díez
Manuel Antonio Díez (1838 – 29 d'avientu de 1916)[1] foi un médicu y militar venezolanu.
Manuel Antonio Díez | |||
---|---|---|---|
| |||
Vida | |||
Nacimientu | 1838 | ||
Nacionalidá | Venezuela | ||
Muerte | 29 d'avientu de 1916 (77/78 años) | ||
Oficiu | científicu, médicu | ||
Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. |
Fíu del tamién militar y prócer de la independencia de Venezuela Mariano Díez. Estudió inxeniería y medicina. En 1860, graduar de teniente d'inxenieros na Academia Militar de Matemátiques y en 1865, de doctor en medicina y ciruxía na Universidá Central de Venezuela.
Foi vicepresidente de la república mientres el mandatu de Joaquín Crespo 1884-1886, y al terminar Crespo'l so mandatu, apurre'l poder a Díez hasta que Antonio Guzmán Blanco asume esi mesmu añu.[2] Dempués d'apurrir el poder a Guzmán Blanco continua na vicepresidencia hasta 1887, cuando Guzmán Blanco escueye a Hermógenes López, nuevu vicepresidente.
Diez tamién collabora con Joaquín Crespo nel derrocamientu del doctor Guillermo Tell Villegas n'ochobre de 1892 y vuelve a la vicepresidencia nesi añu.
En 1896 retirar de la vida política y dedícase a la medicina, publicando, ente otros, un Tratáu de l'alimentación (1896). Tamién escribió estudios y ensayos en dellos periódicos y revistes venezolanos: La Opinión Nacional (hasta 1892), en La Selmana, el Diario de Caracas y El Coxu Ilustráu (a partir de 1892). Nos sos últimos años, dedicar a escribir comedies como L'antroxu de Caracas (1911); Perfiles (1913); Cuadros vivos (1913); Mio, to, so (1915) y zarzueles: Pasáu y presente; Pascualina (1915).
Referencies
editar- ↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2020-09-19.
- ↑ http://hoy.com.do/creacionsobrino%C2%96bisnietu-del-patricioduarte/ Creación Sobrinobisnietu del patriciu Duarte]