Marie-Anne Pierrette Paulze
Marie Anne Pierrette Paulze (20 de xineru de 1758, Montbrison – 10 de febreru de 1836, París), conocida como Marie Lavoisier ta considerada como "la madre de la química moderna". Marie Lavoisier foi frecuentemente mentada nel so papel d'esposa del científicu Antoine Lavoisier, magaar que son menos espublizaos los sos llogros científicos na química.
Marie-Anne Pierrette Paulze | |
|---|---|
.jpg) | |
| Vida | |
| Nacimientu | Montbrison[1], 20 de xineru de 1758[2] |
| Nacionalidá |
 Bulgaria |
| Muerte | París[1], 10 de febreru de 1836[3] (78 años) |
| Sepultura | Cementeriu de Père-Lachaise[4] |
| Familia | |
| Padre | Jacques Paulze |
| Casada con |
Antoine Lavoisier [5] Benjamin Thompson (1805 – valor desconocíu)[5] |
| Estudios | |
| Llingües falaes |
francés[2] inglés llatín italianu |
| Oficiu | química, ilustradora, traductora |
 | |
Biografía
editarA la edá de trés años, quedóse güérfana de madre, Claudine Thoynet Paulze. El so padre, Jacques Villee, abogáu parllamentariu y financieru, unvióla a un conventu au recibió la so educación.[6]
Con casi catorce años foi pidida en matrimoniu pol Conde d'Amerval, que la triplicaba n'edá. El so padre intentó oponese, pero foi amenaciáu con perder el so emplegu si refugaba, por cuenta de lo que consultó con unu de los sos colegues, si nun taría dispuestu a casase cola so fía. Antoine Lavoisier, tenía 28 años, y yera noble, abogáu, economista y químicu. Casáronse'l 16 d'avientu de 1771.
Trayeutoria
editar
En 1775 la pareya treslladóse a París, onde florió l'interés de Marie Lavoisier pola química. Llueu Marie empezó a arreyase nes investigaciones científiques del so maríu y a participar viviegamente nel trabayu del llaboratoriu.[7] Pierre siguía trabayando pa Ferme-Générale pero fuera designáu como alministrador de la pólvora, nel Arsenal de París. Cola seguridá económica qu'algamó tuvo en condiciones de construyir un llaboratoriu.
A midida que l'interés de Marie avanzaba, recibió instrucción formal nel campu de parte de Jean-Baptiste Bucquet y Philippe Gingembre, dambos colegues de Lavoisier. Los Lavoisiers pasaben la mayor parte del so tiempu xuntos nel llaboratoriu, trabayando n'equipu, en delles direiciones.
En mayu de 1793, mientres la Revolución francesa, yá na etapa del Reináu del Terror, Antoine Lavoisier foi acusáu de traición, por cuenta de la so posición prominente na Ferme Générale. Cola mesma acusación, foi arrestáu primero'l padre de Marie-Anne y depués, el 28 de payares, el mesmu Lavoisier, siendo recluyíu en Port-Libre. Mientres la prisión del so maríu, Marie-Anne visitólu regularmente y lluchó por llograr la so llibertá. Ella mesma defendiólu énte Antoine Dupin, quien lu denunciara, y quien tenía tamién el poder de salvalu. Marie-Anne apeló a les investigaciones científiques que facíen y la importancia qu'elles teníen pa Francia. Les sos apelaciones foron inútiles y Lavoisier foi finalmente enxuiciáu y executáu el 8 de mayu de 1794 en París, cuando tenía 50 años. El mesmu día foi executáu tamién el so padre.
Dempués d'esto, Marie-Anne volvióse retraída. Confiscáronse-y tolos bienes pol gobiernu revolucionariu, incluyendo los cuadernos de notes y el llaboratoriu. A pesar d'ello, llogró axuntar muncha documentación qu'entamó y espublizó como les Memories de Química de Lavoisier, sentando les bases de la química moderna.
El primer volume contién los trabayos sobre'l calor y la formación de los líquidos, ente que'l segundu ta dedicáu a les idees sobre combustión, aire, calcinación de metales, aición de los ácidos, y la composición de l'agua. Na copia orixinal Marie-Anne escribió'l prefaciu y atacó a los revolucionarios y contemporáneos de Lavoisier, a los que-yos atribuyía la responsabilidá pola so muerte. Esti prefaciu nun foi finalmente incluyíu na publicación, pero'l llibru dexó caltener les contribuciones del so home y les de so mesmes nel campu de la química.
Dellos años dempués, Marie-Anne volvió casase, esta vegada con Benjamin Thompson, Conde de Rumford. Rumford yera unu de los médicos más conocíos del so tiempu, pero la pareya nun llogró asitiase y terminaron dixebrándose.[8] Marie-Anne caltuvo a lo llargo de tola so vida l'apellíu del so primer maríu, Lavoisier, amosando la devoción que-y guardó. Morrió'l 10 de febreru de 1836 na so casa en París, a los 78 años d'edá.
Les sos contribuciones a la química
editarMarie-Anne asistía a Lavoisier nel llaboratoriu mientres el día, anotando observaciones nel llibru de notes y dibuxando diagrames de los sos diseños esperimentales. Los estudios que fizo col pintor Jacques-Louis David dexáron-y dibuxar con precisión los aparatos del llaboratoriu, daqué que finalmente resultó de gran utilidá cuando se buscó entender los métodos y resultancies de Lavoisier. Madame Lavoisier foi tamién la organizadora y editora de los informes.
Xuntos, los maríos Lavoisier reficieron el campu de la química que, teniendo los sos raigaños na alquimia convirtiérase nun saber apoderáu pola noción de floxistu espublizada por Georg Stahl. Nel sieglu XVIII la idea del floxistu (un elementu asemeyáu al fueu que se llibera mientres la combustión) foi usada pa describir les propiedaes aparentes de los cambeos que la materia esperimentaba cuando s'amburaba. Por cuenta del so dominiu del inglés, llatín y francés, Marie-Anne, fizo traducciones de dellos trabayos sobre'l floxistu por que'l so maríu pudiese lleelos. Dablemente la so traducción más importante fuera'l Ensayu sobre Floxistu de Richard Kirwan, traducíu y al empar criticáu por Madame Lavoisier, con notes al pie nes que puntualizaba los errores químicos del trabayu. Tamién traduxo obres de Joseph Priestley, Henry Cavendish y otros investigadores, que resultaron un aporte invalorable pa Lavoisier. Nel casu del floxistu, foi la traducción de Marie-Anne la que lu llevó al convencimientu de que la hipótesis yera incorreuta, lo que de la mesma empobinólu nos sos estudios sobre la combustión y el so descubrimientu del gas osíxenu.
Estudios
editarRosana Sanchis (2002), Xéneru y ciencia: Anne Marie Paulze, Madame Lavoisier (1758-1836), una muyer na revolución química, Alambique, IX (31), páxs. 112-118.
Referencies
editar- ↑ 1,0 1,1 Afirmao en: Le Dictionnaire universel des créatrices. Autor: Claudine Brelet. Editorial: Éditions des Femmes. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 22 payares 2013.
- ↑ 2,0 2,1 Afirmao en: autoridaes BNF. Identificador BnF: 14557139m. Data de consulta: 10 ochobre 2015. Autor: Biblioteca Nacional de Francia. Llingua de la obra o nome: francés.
- ↑ Afirmao en: SNAC. Identificador SNAC Ark: w62n55ng. Apaez como: Marie-Anne Pierrette Paulze. Data de consulta: 9 ochobre 2017. Llingua de la obra o nome: inglés.
- ↑ Afirmao en: Le cimetière du Père-Lachaise. Páxina: 220. Autor: Jules Moiroux. Llingua de la obra o nome: francés. Data d'espublización: 1908.
- ↑ 5,0 5,1 Q107248787. «Antoine-Laurent Lavoisier» (en rusu). Brockhaus and Efron Encyclopedic Dictionary. Volume XVII, 1896.
- ↑ 1964-, Oakes, Elizabeth H., (2001). Encyclopedia of world scientists. Facts on File. ISBN 9780816041305.
- ↑ Smartt., Bell, Madison (2005). Lavoisier in the year one : the birth of a new science in an age of revolution, 1st ed, W.W. Norton. ISBN 9780393051551.
- ↑ C., Haines, Catharine M. (2001). International women in science : a biographical dictionary to 1950. ABC-CLIO. ISBN 9781576075593.
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Marie-Anne Pierrette Paulze.- John H. Lienhard (2002). The Engines of Our Ingenuity. Episodio 1673. Transcripción. NPR. KUHF-FM Houston. The transcript page includes Marie Lavoisier's engraving of a gazometer, from Traité Elémentaire de Chimie.
Datos: Q7229- Multimedia: Marie-Anne Pierrette Paulze
