Mercáu

Mercáu
	economía

Mercáu n'economía ye un conxuntu de transaiciones de procesos o intercambiu de bienes o servicios ente individuos. El mercáu nun fai referencia direuta al arriquecimientu o a les empreses, sinón a cencielles al alcuerdu mutuu nel marcu de les transaiciones.^{[ensin referencies]} Estes pueden tener como partes a individuos, empreses, cooperatives, ONG, ente otros.

El mercáu tamién ye l'ambiente social (o virtual) que favorez les condiciones pal intercambio. N'otres pallabres, tien d'interpretase como la institución o organización social al traviés de la cual los ofertantes (productores, vendedores) y demandantes (consumidores o compradores) d'un determináu tipu de bien o de serviciu, entren n'estrecha rellación comercial con cuenta de que realizar abondoses transaiciones comerciales.

Los primeros mercaos de la historia funcionaben por aciu el trueque.^{[ensin referencies]} Tres l'apaición del dineru, empezar a desenvolver códigos de comerciu que, n'última instancia, dieron llugar a les modernes empreses nacionales ya internacionales.

A midida que la producción aumentaba, les comunicaciones y los intermediarios empezaron a desempeñar un papel más importante nos mercaos.

Una definición de mercáu según la mercadotecnia: Conxuntu de consumidores que quieren, pueden y tán dispuestos a mercar un productu ufiertáu.

Definiciones diverses

Mercáu ye cualquier arreglu que dexe que los compradores y vendedores llogren información y faigan negocios ente sigo^[1]
Mercáu ye un mecanismu al traviés del cual compradores y vendedores interactúan pa determinar precios ya intercambiar bienes y servicios.^[2]
Mercáu ye un grupu de compradores y vendedores d'un bien o serviciu en particular.^[3]

Tipos de mercaos

Ente les distintes clases de mercaos pueden estremase:

Los mercaos al per menor o minoristes y los mercaos al per mayor o distribuidores.
Los mercaos de productos entemedios o de materies primes.
Los mercaos de valores (bolses de valores).

Otra división o clasificación puede ser^[4]

Según sía'l tipu de bien o serviciu que s'intercambia, podemos falar de mercaos de bienes y servicios y mercaos de factores granibles. Nuna economía de mercáu, los mercaos de bienes y servicios son los que determinen qué producir y los de factores dan respuesta a los problemes de cómo y para quién producir.
Atendiendo al grau de competencia o a la estructura del mercáu, falamos de mercaos competitivos y mercaos non competitivos. Nos primeres, el númberu de participantes ye bien alto y naide tien poder sobre les condiciones del mercáu, esto ye, precios y cantidaes. Nos segundos, bien porque'l númberu de participantes ye más amenorgáu o bien por otres causes que yá s'esplicarán más palantre, dalgunu de los participantes nel mercáu tien un ciertu poder sobre la determinación de los precios y/o de les cantidaes.
Dependiendo del grau de regulación, los mercaos pueden ser llibres o interveníos. Un mercáu ye llibre cuando nenguna autoridá controla les condiciones del mercáu, de forma que los participantes merquen y vienden llibremente, y el preciu ye la resultancia de la interacción de oferentes y demandantes. Falamos de mercaos interveníos o regulaos cuando los precios o les cantidaes son determinaos por daquién ayenu al mercáu.
Tamién ye frecuente oyer falar de los llamaos «mercaos negros». Estos refiérense a los mercaos que funcionen al marxe de la llegalidá esistente, bien porque lo que s'intercambia son bienes y servicios non llegales, o bien porque les actividaes que realicen escapen al control de les autoridaes económiques y nun se contabilicen nel productu nacional d'un país.

El términu mercáu tamién s'emplega pa referise a la demanda de consumu potencial o envalorada. El conceutu clásicu de mercáu de llibre competencia define un tipu de mercáu ideal, nel cual ye tal la cantidá d'axentes económicos interrellacionaos, tanto compradores como vendedores, que nengún d'ellos ye capaz de modificar el preciu (competencia perfecta), va ser distinta de la que se xenera nun mercáu onde alleguen un númberu amenorgáu de vendedores oligopolio. Como casu estremu, onde la competencia ye inesistente, destácase aquel nel que'l mercáu ye controláu por un solu productor monopoliu . En cualesquier d'estes situaciones cabo que los productores compartan el mercáu con gran cantidá de compradores, con pocos o con unu solu. Atendiendo a la estructura interna, el númberu d'axentes que participen nel mercáu y el nivel de competencia, pueden clasificase en:

Mercaos de competencia perfecta.
Mercaos de competencia imperfecta.

Mercáu de competencia perfecta

Non tolos mercaos son eficientes nel sentíu de que non en toos ellos esiste unes condiciones téuniques llamaes de competencia perfecta. Los mercaos eficientes o de competencia perfecta son aquellos nos que s'asume qu'esisten tanto vendedores como compradores d'un mesmu bien o serviciu que nengún d'ellos, actuando independientemente, puede influyir sobre la determinación del preciu y que ésti de la mesma, ta dau y ye afitáu poles mesmes fuercies del mercáu.

La competencia perfecta ye una representación idealizada de los mercaos de bienes y de servicios na que la interacción recíproca de la ufierta y la demanda determina'l preciu. Un mercáu de competencia perfecta ye aquel nel qu'esisten munchos compradores y munchos vendedores, de forma que nengún comprador o vendedor individual exerz influencia decisiva sobre'l preciu. Por que esto asoceda, tien de cumplise estos siete elementos:

Esistencia d'un eleváu númberu de oferentes y demandantes. La decisión individual de cada unu d'ellos va exercer escasa inflúi sobre'l mercáu global.
Homoxeneidá del productu. Nun esisten diferencies ente los productos que vienden los oferentes.
Tresparencia del mercáu. Tolos participantes tienen plena conocencia de les condiciones xenerales en qu'opera'l mercáu.
Llibertá d'entrada y salida d'empreses. Toles empreses, cuando lo deseyen, van poder entrar y salir del mercáu.
Llibre accesu a la información.
Llibre accesu a recursos.
Beneficiu igual a cero nel llargu plazu.

La esencia de la competencia perfecta nun ta referida tanto a la rivalidá como a la dispersión de la capacidá de control que los axentes económicos pueden exercer sobre la marca del mercáu. Cuando se viola o nun se cumple con dalgún de los requisitos pa la competencia perfecta produzse un fallu de mercáu.

El funcionamientu de los mercaos en competencia perfecta

Nun mercáu llibre de restricciones o mercáu con competencia perfecta, la ufierta y la demanda de los distintos bienes determinen un preciu d'equilibriu pa cada bien, y a dichu aprecio les empreses deciden llibremente que cantidá producir. Poro, el mercáu determina'l preciu y cada empresa acepta esti preciu como un datu fixu sobre'l que nun puede influyir. Cuando la demanda d'un productu nun afecte significativamente a posibles productos complementarios o suplementarios, va poder definise la curva de demanda y determinar l'equilibriu parcial pa un mercáu d'un namái bien. A partir del preciu d'equilibriu cada empresa individual va producir la cantidá que-y indique'l so curva d'ufierta pa esi preciu concretu. La curva d'ufierta de cada empresa ta condicionada pol so costu de producción. (Costu marxinal en términos más precisos).

Al preciu que se determine nel equilibriu d'un mercáu competitivu les empreses nun van tener, polo xeneral, los mesmos beneficios. Esto deberá a que, magar suponemos que toles empreses conocen la mesma teunoloxía al curtiu plazu, les instalaciones fixes de cada empresa van ser distintes, de forma que los costos y beneficios van ser distintos.

Anque esta situación puede esistir nel curtiu plazu (mientres nun sía posible alteriar el tamañu de la empresa), nun se va caltener en cuanto les organizaciones llogren readaptar los sos procesos granibles. Amás, los beneficios que llogren les empreses más eficientes, van ser teníos en cuenta poles compañíes d'otros mercaos o sectores. De nuevu. nel curtiu plazu, éstes nun van poder abandonar el sector nel que s'atopen, pero asina puedan liquidar les sos instalaciones, van facer.

Asina, nun mercáu de competencia perfecta hai un enclín a que s'embrivan los costos y fornir asina los beneficios.

El términu "balérase'l mercáu", provién de lo mesmo: cumplir l'oxetivu de la competencia perfecta, que ye maximizar los escesos d'ufierta per parte de los empresarios, y l'escesu de demanda polos consumidores. Un "mercáu vacíu" ye aquel nel que se vendió y mercó tou lo que se produció.

La competencia perfecta y l'eficiencia económica

Nos mercaos de competencia perfecta, el beneficiu al llargu plazu ye nulu, yá que mientres un mercáu ufierte la posibilidá de llograr beneficiu netu d'una inversión van entrar más y más productores hasta que'l beneficiu quede anuláu. Naturalmente na práutica la competencia perfecta ye irrealizable y a curtiu y mediu plazu'l mercáu nun ye perfectamente competitivu, y ye nesa situación que les empreses pueden llograr beneficios. Cuando'l mercáu ta cerca de ser perfectamente competitivu, les empreses que pretenden llograr beneficios xeneralmente tienen d'aprovechar meyor la teunoloxía p'amenorgar costos y aumentar el marxe de beneficiu ente'l preciu de venta y el costu unitariu de producción.

Mercaos de competencia imperfecta

Los mercaos de competencia imperfecta son aquellos nos que bienes y productores son los abondo grandes como pa tener un efeutu notable sobre'l preciu. Esisten dellos modelos d'esti tipu de mercáu ente ellos el mercáu monopolístico y los diversos modelos oligopolísticos. Tamién esisten mercaos onde un comprador tien abonda cuota de mercáu pa influyir nel preciu esi tipu de mercaos, un exemplu d'esi tipu de mercaos son los monopsonios y los oligopsonios.

La diferencia fundamental colos mercaos de competencia perfecta mora na capacidá que tienen les empreses oferentes de controlar en preciu. Nestos mercaos, el preciu nun s'acepta como un datu ayenu, sinón que los oferentes intervienen viviegamente na so determinación.

Na práutica'l mercáu real ye imperfectu, siendo la competencia perfecta un óptimo teóricu. Pela cueta en mercaos fuertemente monopolísticos la competencia producir ente los capitales, que busquen el máximu beneficiu en competencia coles inversiones n'otros mercaos.

Polo xeneral, puede afirmase que cuanto más eleváu resulte'l númberu de participantes, más competitivu va ser el mercáu, pero'l monopoliu nun implica que nun esista competencia.

Denominaciones y tipos de mercáu

Per ámbitu xeográficu

Mercáu internacional o mercáu esterior: Ye aquel que s'atopa n'unu o más países nel estranxeru.
Mercáu nacional o mercáu interior: Ye aquel que toma tol territoriu nacional pal intercambiu de bienes y servicios.
Mercáu rexonal: Ye una zona xeográfica determinada llibremente, que nun coincide de manera necesaria coles llendes polítiques.
Mercáu d'Intercambiu Comercial al Mayoreo: Ye aquel que se desenvuelve n'árees onde les empreses trabayen al mayoreo dientro d'una ciudá.
Mercáu metropolitanu: Trátase d'una área dientro y alredor d'una ciudá relativamente grande.
Mercáu local: Ye'l que se desenvuelve nes tiendes establecíes o en modernos centros comerciales dientro d'una área metropolitana.

Exemplos de mercáu internacional qu'al empar constitúin un mercáu rexonal son:

Mercáu interior de la Unión Europea
Mercosur (Mercáu Común del Sur)

Pola so naturaleza

Mercaos financieros Ye un mecanismu que dexa a los axentes económicos l'intercambiu d'activos financieros. Polo xeneral, cualquier mercáu de materies primes podría ser consideráu como un mercáu financieru si'l propósitu del comprador nun ye'l consumu inmediatu del productu, sinón el retrasu del consumu nel tiempu a debida correspondencia.
- Mercáu de bonos Ye un mercáu financieru onde los participantes merquen y vienden títulos de delda, usualmente na forma de bonos
- Mercáu de capitales Son un tipu de mercáu financieru nos que s'ufierten y demanden fondos o medios de financiamientu a medianu y llargu plazos. Frente a ellos, los mercaos monetarios son los qu'ufierten y demanden fondos (lliquidez) al curtiu plazu.
- Mercáu de valores Son un tipu de mercáu de capitales nel que s'axusta la renta variable y la renta fixa d'una forma estructurada, al traviés de la compraventa de valores negociables. Dexa la canalización de capital a mediu y llargu plazu de los inversores a los usuarios.
- Mercáu primariu: El mercáu primariu o mercáu d'emisión ye aquel mercáu financieru nel que s'emiten valores negociables y nel que por tanto tresmítense los títulos per primer vegada. Los mercaos de valores estremar en mercaos primarios y secundarios, dixebrando la fase d'emisión de valores y la de la so negociación posterior.
- Mercáu secundariu Ye una parte del mercáu financieru de capitales dedicáu a la compraventa de valores que yá fueron emitíos nuna primer ufierta pública o privada, nel denomináu mercáu primariu.
Mercáu billateral Ye un mercáu nel qu'un grupu d'usuarios xenera un externalidad sobre otru distintu, esistiendo una plataforma que los pon en contautu. Exemplos de mercaos billaterales son: Les tarxetes de creitu, Les consoles de videoxuegos, Les axencies de cites. Los sitios web de puyes.

Mercáu cautivo Denominar mercáu cautivo a aquel nel cual esisten una serie de barreres d'entrada que torguen la competencia, y converten al mercáu nun monopoliu o oligopolio. Ye'l contrariu al llibre mercáu.
Mercáu gris Ye un términu proveniente del idioma inglés que se refier al fluxu de mercancíes que se realiza al traviés de les canales de distribución distintes a los autorizaos pol fabricante o'l productor. A diferencia del mercáu negru, les mercancíes 'grises' nun son illegales
Mercáu llibre Sistema nel que'l preciu de los bienes o servicios ye alcordáu pol consentimientu ente los vendedores y los consumidores, por aciu les lleis de la ufierta y la demanda. Rique pal so implementación de la esistencia de la llibre competencia, lo que de la mesma rique qu'ente los participantes d'una transaición comercial nun haya coerción, nin fraude, etc, o, más polo xeneral, que toles transaiciones sían voluntaries.
Mercáu negru Términu utilizáu pa describir la venta clandestina ya illegal de bienes, productos o servicios, violando la fixación de precios o'l racionamientu impuestu pol gobiernu o les empreses.
Mercáu llaboral o Mercáu de trabayu mercáu onde conflúin la demanda y l'ufierta de trabayu. El mercáu de trabayu tien particularidaes que la estremen d'otru tipu de mercaos (financieru, inmobiliariu, de materies primes, etc.) yá que se rellaciona cola llibertá de los trabayadores y la necesidá de garantizar la mesma. Nesi sentíu, el mercáu de trabayu suel tar influyíu y reguláu pol Estáu al traviés del derechu llaboral y por una modalidá especial de contratos, los convenios coleutivos de trabayu.

El Mercáu dende'l Márketing

Herramienta mercado

Dende'l puntu de vista del marketing, el mercáu ta formáu por tolos consumidores o compradores actuales y potenciales d'un determináu productu. El procesu de midida ye un aspeutu fundamental na investigación de mercaos. La midida de los fenómenos de mercáu ye esencial pal procesu de suministrar información significativa para tomar de decisiones. Los aspeutos que son midíos comúnmente son: el potencial del mercáu pa un nuevu productu, los compradores de grupos según les carauterístiques demográfiques o psicográficas, les actitúes, perceiciones o preferencies de los compradores escontra una nueva marca, o determinar la efectividá d'una nueva campaña publicitaria. Pa munchos proyeutos d'investigación, l'error de midida puede ser considerablemente mayor que l'error muestral. El fechu de tener una comprensión clara del problema de midida y la forma de controlar esti error ye un aspeutu importante nel diseñu d'un proyeutu eficaz d'investigación de mercaos. La xera d'escoyer y diseñar les téuniques de midida ye responsabilidá del especialista d'investigación. Sicasí, con frecuencia la persona que toma decisiones tien d'aprobar les téuniques de midida encamentaes y precisa tar segura de qu'estes téuniques sían eficaces nel control del error de midida. El tamañu d'un mercáu, dende esti puntu de vista, guarda una estrecha rellación col númberu de compradores que tendríen d'esistir pa una determinada ufierta. Tolos integrantes del mercáu tendríen d'axuntar trés carauterístiques:deséu, renta y posibilidá d'aportar al productu.

Ver tamién

Referencies

↑ Parkin, Michael (1 de xineru de 2014). Economía. Pearson, páx. 44. ISBN 9786073222815. Consultáu'l 27 de xunetu de 2015.
↑ Samuelson, Paul (1 de xineru de 2005). Economics - 18th Edition, 18th edition (n'inglés), McGraw-Hill. Consultáu'l 27 de xunetu de 2015.
↑ (1 de xineru de 2012) Principio d'economía. Cengage Learning Editores, páx. 66. ISBN 9786074818093. Consultáu'l 29 de xunetu de 2015.
↑ Introducción a la Economía. Pearson Prentice Hall, 2009.

Bibliografía

Aspers, Patrik (2011) Markets Cambridge. Polity Press.
Bourdieu, Pierre (1999) Acts of Resistance: Against the Tyranny of the Market. The New Press.
Harvey, David (2005) A Short History of Neoliberalism Oxford University Press.
Hughes, Alex (2005) “Geographies of Exchange and Circulation: alternative trading spaces” Progress in Human Geography
Krugman, Paul, Robin Wells & Kathryn Graddy (2007): Economics: European Edition ISBN 0-7167-9956-1
Marshall, A. (1961). Principles of Economics. C. W. Guillebaud, Ed. 2 Vol. London: Macmillan.
Peck, J. (2005) “Economic Geographies in Space” Economic Geography 81(2) 129–175.
JORDAN MEZA (2014)"EL MERCÁU Y LES SOS TRACES" "NEW DIVER" 12(5) PRIMER EDICICIÓN, ALFAGUARA.

Enllaces esternos

Wikimedia Commons tien conteníu multimedia tocante a Mercáu.
¿Qué o quién ye'l mercáu? (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'historial y la última versión)., por Walter Williams

[1] Parkin, Michael (1 de xineru de 2014). Economía. Pearson, páx. 44. ISBN 9786073222815. Consultáu'l 27 de xunetu de 2015.

[2] Samuelson, Paul (1 de xineru de 2005). Economics - 18th Edition, 18th edition (n'inglés), McGraw-Hill. Consultáu'l 27 de xunetu de 2015.

[3] (1 de xineru de 2012) Principio d'economía. Cengage Learning Editores, páx. 66. ISBN 9786074818093. Consultáu'l 29 de xunetu de 2015.

[4] Introducción a la Economía. Pearson Prentice Hall, 2009.

[1]

[2]

[3]

[4]