Mesa
La mesa ye un mueble en forma de tableru llisu y horizontal, xeneralmente sosteníu por una o delles pates, hasta algamar un altor conveniente. Una de les sos principales funciones ye la de sirvir como plataforma pal consumu d'alimentos, dixebrándolos del suelu.[1] Tamién apurren una superficie de trabayu pa numberosos oficios. Igualmente, pueden sirvir pa usos lúdicos (mesa de billar, mesa de xuegos) o como soporte de diversos enseres y oxetos decorativos.
| Mesa | |
|---|---|
 | |
| Instalaciones | |
| Formáu por |
furniture leg (en)  |
 | |
Por cuenta de la so llarga historia, y al so usu xeneralizáu en determinaes sociedaes humanes, esisten una serie d'usos y costumes que se desenvolvieron a partir d'esti oxetu, como'l protocolu a la de comer, les normes de trabayu nuna redolada llaboral, etc.
Historia
editar
N'Exiptu, mientres l'Imperiu Antiguu, esistíen delles meses simples en forma de pedestal, que la so función yera la de dixebrar la comida del suelu. Estes meses derivaron probablemente de los soportes sobre los cualos asitiábense platos o tazones pa sirvir la comida. Amás de les meses, nes cases tamién habíen taburetes de trés pates. Sicasí, nun habíen meses de comedor pa sirvir a delles persones al empar.[2]
Les meses yá yeren utilizaes na antigüedá grecorromana, na que teníen una función llitúrxica, amás de ser utilizaes pal comerciu y la industria, y nel ámbitu domésticu.[3] Esti tipu de mesa, conocida como mesa délfica, yera redonda y tenía trés pates. Horacio #llamar mensa tripes, Cicerón tripodanea, y los griegos τριποδες.[4] Los antiguos griegos utilizaben les meses más frecuentemente que los exipcios, pero tampoco teníen grandes meses pa comer. Nel so llugar, utilizaben pequeñes meses rectangulares que podíen ser recoyíes so los asientos cuando nun taben siendo usaes, y pequeñes meses redondes sosteníes por trés soportes en forma de pates de venáu con pezuñes. Mientres l'imperiu romanu, inventáronse les consoles, meses de trés pates que podíen ser asitiaes contra un muriu, y tamién apaecen les grandes meses pa sirvir comida, formaes por un gran tableru de madera o de mármol sofitáu sobre un ellaboráu soporte de mármol decoráu con criatures mitolóxiques, o por otros #soporte más senciellos.
Mientres la Edá Media en Francia, nes residencies de les grandes families feudales, entamábense llacuaes mientres los cualos los alimentos asitiábense sobre llargues meses. El anfitrión #sentar nuna mesa especial, más alta que'l restu, meyor allumada y cubierta por un dosel. Los invitaos #sentar nes meses llaterales, los de mayor rangu #asitiar nes posiciones más cercanes al anfitrión. Los bancos, cubiertos de coxinos o tapetes, disponíense sobre unu de los llaos de la mesa, y la comida #sirvir dende'l llau contrariu.[5]
Mientres el mesmu periodu, n'Inglaterra, los paisanos d'un señor feudal podíen recibir un ciertu númberu d'oxetos, que se quedaben recoyíos nunos rexistros llamaos principalia, cuando ocupaben una de les sos cases. Ente estos oxetos, solíen cuntase meses de caballete, bien básiques, y dacuando los manteles pa vistiles. Les meses yeren bien inestables, y solíen tar flanqueadas de llargos bancos, una y bones les sielles y taburetes yeren bien escasos. Mientres la nueche les meses podíen ser retiraes pa faer espaciu pa la xente que dormía nel suelu, y mientres los díes nos que diba bon tiempu, yeren sacaes de les cases pa sirvir comíes al campu.[6]
Mientres la renacencia n'Italia, les meses taben xeneralmente constituyíes por un tablón sofitáu sobre caballetes, pedestales o soportes de piedra tallada.[7] N'Inglaterra, les meses apaecíen frecuentemente nes obres de teatru, y yeren asitiaes sobre l'escenariu cada vez que quería representase una llacuada.[8]
Na dómina barroca n'Europa (sieglos XVII y XVIII), les meses empiecen a ser decoraes profusamente con motivos esculturales simétricos inspiraos pola arquiteutura eclesiástica italiana.[9] Numberosos tipos de mesa apaecen mientres esti periodu, incluyendo les meses pa tomar el té. N'Alemaña, el moblame barrocu ye bien rectilliniu, dacuando encastrado en pesaes moldures decoratives. N'Inglaterra, los muebles barrocos nun apaecieron hasta los años 1660.
A principios del sieglu XVIII una nueva corriente fai la so apaición en Francia, nel cual les curves y la riqueza de les meses barroques vuélvense más llixeres y menos formales. Esti enclín recibió'l nome de #estilo #regencia, por cuenta de la rexencia que siguió a la muerte de Louis XIV en 1715. L'estilu rexencia marcó los entamos del moblame Rococó, que s'espublizó a partir de Francia, carauterizáu pola llixereza de los sos motivos decorativos, menos pimpanos que los de la dómina barroca, y poles sos formes asimétriques.
A principios del sieglu XIX apaecen dos nuevos tipos de mesa: la mesa con un pedestal central y la mesa de sofá. Les llargues meses de comedor vuelven ser populares. Tamién abonden les pequeñes meses d'escritoriu.[10]
Tipos de meses
editar- Mesa camiya. Mesa, xeneralmente redonda, anque tamién puede ser rectangular o cuadrada, con bastidor p'asitiar el braseru nel centru. Suelse asitiar nel centru del salón y cúbrese con faldes.
- Mesa llibro. Mesa que'l so tableru #plegar pola #metá y xírase pa ocupar la metá del espaciu.
- Mesa estensible. Mesa con tableru partíu pola #metá que s'asitia sobre rieles. El tableru dixébrase si ye necesariu y #inxertar nel centru un suplementu de madera. #Tratar d'una mesa polivalente que puede ampliase en situaciones escepcionales; por casu, si reciben visites. L'agregu #azorronar al asitiar enriba'l mantel.
- Mesa auxiliar. Mesa de pequeñes dimensiones que s'utiliza pa posar oxetos de forma temporal o en casu de necesidá. Sirve de sofitu a les meses principales. #Asitiar nos pasiellos, esquines o al pie de los sillones. N'ocasiones, preséntense xuegos de meses auxiliares de distintos tamaños que se guarden una debaxo de la otra y espléguense si les circunstancies #riquir.
- Mesa de xuegu. Mesa con tapete que s'utiliza pa xugar a les cartes. Tien caxones nos que se guarden les baraxes, fiches y material p'apuntar. N'ocasiones, presenta ceniceros enllastraos. Como se-yos da un usu esporádicu, xeneralmente, son plegables.
- Mesa de billar. Mesa especialmente afecha pa la práutica d'esi xuegu, cubierta por un tapete y con amortiguadores. Tamién suel tener una serie de pistes en metal nel so interior pa conducir les boles de billar dende los furacos o troneres hasta l'estante.
- Mesa de despachu o escritoriu. Mesa amplia y de bona calidá utilizada pa los llabores de despachu. Tien caxón o caxones tan solo por unu de los llaos.
- Mesina de lluz, mesilla o velador. Mesa de pequeñu tamañu que s'asitia al llau de la cama. Dacuando sirve de soporte pa una llámpara.
- Mesa d'ordenador. Mueble sobre'l que s'asitia l'ordenador. Sobre'l tableru cimeru asítiase la pantalla y dellos periféricos y nuna repisa inferior el CPU y l'imprentadora. Cuenta tamién con bandexa extraíble p'asitiar el tecláu.
- Bancu de trabayu. Un bancu de trabayu ye una mesa acondicionada pa realizar, sobre ella, un trabayu específicu.
- Trinchante o trinchero. Mesa que s'atopa nos comedores y utilizábase pa trinchar la carne. Xeneralmente, #tratar d'un mueble llargo y estrecho que s'asitia al pie de la paré.
- Pupitre. Mesa cuadrada utilizada frecuentemente n'escueles o institutos con un pequeñu caxón debaxo.
Ver tamién
editar- Bancu de trabayu
- Caballete plegable
- Escritoriu
- Mesina de lluz
- Ergonomía
Referencies
editar- ↑ Patiño Puente, Jesús Vicente.
- ↑ Oates, Phyllis Bennett (1998).
- ↑ «Tavolo» (italiano). Enciclopedia Treccani. Consultáu'l 6 de febreru de 2017.
- ↑ «Lapidi illustrate».
- ↑ «Banquetes y comilonas en la Edad Media» (castellanu). National Geographic España. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-07-17. Consultáu'l 6 de febreru de 2017.
- ↑ Hanawalt, Barbara A. (1986).
- ↑ Pile, John F. (2005).
- ↑ Meads, Chris (2001).
- ↑ Boyce, Charles (2013).
- ↑ Rivers, Shayne; Umney, Nick (2007).
Enllaces esternos
editar
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Mesa.
