Miguel Eusebio Bustamante

Miguel Eusebio Bustamante
diputáu del Congresu Nacional d'Hondures	;
diputáu del Congresu Nacional d'Hondures
Vida
Nacimientu	Departamento de El Paraíso (es) , 1780
Nacionalidá	Hondures
Muerte	Tegucigalpa, 5 d'abril de 1869 (88/89 años)
Estudios
Estudios	Universidá de San Carlos de Guatemala
Oficiu	políticu, abogáu
Creencies
Relixón	catolicismu
Partíu políticu	Partíu Conservador

Miguel Eusebio Bustamante Lardizábal (1780, Departamento de El Paraíso ^(es) – 5 d'abril de 1869, Tegucigalpa) foi un políticu d'enclín conservador y Xefe d'Estáu d'Hondures ente 30 de setiembre al 30 d'ochobre de 1827 y Presidente Provisional ente'l 12 al 14 de febreru de 1850.

Biografía

Los sos padres fueron Jacinto Bustamante y Josefa Lardizábal Sobrado. Siendo de familia acomodada y de la burguesía estudió Lleis na Universidad San Carlos de Borromeo en Guatemala. La so esposa foi María Ambrosía Garín Zepeda, anque según Leticia de Oyuela la so esposa foi María Escolástica Herrera Herrera.^[1]

La so vida política empezó siendo en 1812 Alcalde de Tegucigalpa. Darréu ente 1820 a 1821 foi electu Diputáu Provincial suplente por Tegucigalpa y dempués en 1830 electu Diputáu a l'Asamblea Llexislativa.

Xefatura d'Estáu

El 10 de mayu de 1827 tres la invasión del Coronel José Justo Milla Pineda a Hondures y derrocar al Gobiernu del Llicenciáu Dionisio de Herrera; Milla asume la xefatura d'estáu, convocando a eleiciones y llogrando los resultaos al so favor, nos cualos nomáronse al Llicenciáu Juan Lindo como Presidente del Congresu y a Anacleto Bendaña como Xefe d'Estáu y a Miguel Eusebio Bustamante como Vice Xefe,^[2] quien dempués asumiría la xefatura ente'l 30 de setiembre al 30 d'ochobre de 1827.^[3] De siguío y tres la derrota de Justo Milla en payares de 1827 na Batalla de La Trinidá, a manes del Xeneral Francisco Morazán, la Xefatura taba recayida en José Jerónimo Zelaya Fiallos; yá cuando tenía d'apurrí-yla a Morazán y los sos huestes patriótiques.

Presidencia provisional

En 1850 asocede un llevantamientu armáu en Comayagua capital d'Hondures, a manes del Xeneral José Santos Guardiola contra la presidencia del Llicenciáu Juan Lindo y l'Asamblea Llexislativa. Ye cuando les fuercies militares aparcaes en Tegucigalpa, nomen a Miguel Eusebio Bustamante como Presidente provisional o por depósitu, mientres el Vice Xefe señor Felipe Bustillo asumiera la titularidá como Presidente según la constitución vixente.^[4] El 25 de marzu de 1850 celébrase'l Pactu de Pespire” lo cual ponía fin y a la normalización la situación política nel país y exiliándose a los conservadores Xeneral Francisco Ferrera y Xeneral Coronado Chávez con camín d'El Salvador.

Referencies

↑ Leticia de Oyuela. De la corona a la llibertá: documentos comentaos pa la hestoria d'Hondures 1778-1870 (2000). Númberu 11 de Coleición Manuel Subirana. Ediciones Subirana, Tegucigalpa, Hondures. Páxina 142.
↑ Socesión de Xefes d'Estáu y Presidentes d'Hondures (n'inglés). worldstatesmen.org. Consultáu'l 2 de xunetu de 2018.
↑ Según el Decretu de fecha 15 de setiembre de 1827, dexaría de ser Xefe d'Estáu a partir del 18 del mesmu mes.«Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'agostu de 2011. Consultáu'l 22 d'agostu de 2011.
↑ Karen Lindvall-Larson. «Elections and Events 1812-1844», Latin American Election Statistics. Llibrería de la Universidá de California en San Diego. Consultáu'l 2 de xunetu de 2018.

Predecesor:
Anacleto Bendaña

Xefe d'Estáu d'Hondures

Setiembre de 1827-ochobre de 1827

Socesor:
José Jerónimo Zelaya Fiallos

[1] Leticia de Oyuela. De la corona a la llibertá: documentos comentaos pa la hestoria d'Hondures 1778-1870 (2000). Númberu 11 de Coleición Manuel Subirana. Ediciones Subirana, Tegucigalpa, Hondures. Páxina 142.

[2] Socesión de Xefes d'Estáu y Presidentes d'Hondures (n'inglés). worldstatesmen.org. Consultáu'l 2 de xunetu de 2018.

[3] Según el Decretu de fecha 15 de setiembre de 1827, dexaría de ser Xefe d'Estáu a partir del 18 del mesmu mes.«Copia archivada». Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'agostu de 2011. Consultáu'l 22 d'agostu de 2011.

[4] Karen Lindvall-Larson. «Elections and Events 1812-1844», Latin American Election Statistics. Llibrería de la Universidá de California en San Diego. Consultáu'l 2 de xunetu de 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]