Molécula
Una molécula[1] ye una partícula formada por un conxuntu d'átomos lligaos por enllaces covalentes, de forma que queden xuníos el tiempu suficiente como pa completar un númberu considerable de vibraciones moleculares. Les molécules lábiles puen perder la so consistencia en tiempos relativamente curtios, pero si'l tiempu mediu de vida ye del orde d'unes poques vibraciones, tamos énte un estáu de transición que nun se pue considerar molécula. Hai molécules d'un mesmu elementu, como O2, O3, N2, P4..., pero les más d'elles son xuniones ente diferentes elementos.
Molécula | |
---|---|
group or class of chemical entities (en) | |
entidad molecular (es) | |
La química orgánica y gran parte de la química inorgánica ocúpense de la síntesis y reactividá de molécules y compuestos moleculares. La química física y, sobre manera, la química cuántica tamién estudien, cuantitativamente, nel so casu, les propiedaes y la reactividá de les molécules. La bioquímica conozse tamién como bioloxía molecular, yá qu'estudia a los seres vivos al nivel molecular.
Tipos d'enlaces nes molécules
editarNes molécules pue albidrase que los pares electrónicos compartíos caltienen xuníos a los átomos ente sigo. A esti enllaz llámase-y enllaz covalente. Dependiendo de la diferencia d'electronegatividá ente los átomos, l'enllaz va ser puramente covalente, o va presentar della polaridá o contribución iónica.
Fuercies intermoleculares
editarLes molécules rara vez s'atopen ensin interacción ente elles, sacante en gases enrarecíos. Asina, puen alcontrase en redes cristalines, como'l casu de les molécules de H2O nel xelu o con interacciones intenses pero que camuden aína de direicionalidá, como nel agua llíquido. L'estudiu de les interacciones específiques ente molécules, amestando'l reconocimientu molecular, ye'l campu d'estudiu de la química supramolecular.
Estes fuercies son fundamentales pa propiedaes como la solubilidá o'l puntu de bullidura. Delles, n'orde decreciente d'intensidá, son:
Descripción
editarLa estructura molecular pue ser descrita de diferentes formes. La fórmula química ye útil pa molécules cencielles, como H2O pal agua o NH3 pal almoniacu. Contién los símbolos de cada elementu que forma la molécula, amás de la so proporción per aciu de los subíndices.
Pa molécules más complexes, como les que s'atopen davezu en química orgánica, la fórmula química nun ye abondo, y paga la pena usar una fórmula estructural, qu'indica gráficamente l'allugamientu espacial de los distintos grupos funcionales.
Cuando quieren amosase otres propiedaes moleculares (como'l potencial llétricu na superficie de la molécula), o se trata de sistemes percomplexos, como proteínes, ADN o polímeros, utilícense representaciones especiales, como los modelos tridimensionales (físicos o representaos por ordenador). En proteínes, por exemplu, ha distinguise ente estructura primaria (orde de los aminoácidos), secundaria (primer plegamientu n'hélices, fueyes, xiros...), terciaria (plegamientu de les estructures triba heliz/fueya/xiru pa dar glóbulos) y cuaternaria (organización espacial ente los diferentes glóbulos).
Ver tamién
editarReferencies
editar- ↑ Esti términu apaez nel Diccionariu de l'Academia de la Llingua Asturiana. Ver: Molécula