Monique Loudières
Monique Loudières (15 d'abril de 1956, Choisy-le-Roi) ye una baillarina de balé, coreógrafa y profesora francesa. Ye miembru de la Ópera de París dende 1967; en 1982 recibió'l estatus de baillarina principal. Dempués de retirase de los escenarios en 1996, siguió aceptando invitaciones hasta 2010. Ente 2001 y 2008 foi direutora artística de la Escuela Cimera de Danza de Cannes Rosella Hightower.[3][4]
Monique Loudières | |
|---|---|
| Vida | |
| Nacimientu | Choisy-le-Roi, 15 d'abril de 1956[1] (68 años) |
| Nacionalidá |
 Francia |
| Estudios | |
| Llingües falaes | francés |
| Oficiu | coreógrafa, baillarina de balé, profesora |
| Premios |
ver
|
| IMDb | nm1062568 |
 | |
Biografía
editarNació en Choisy-le-Roi, un suburbiu de París. El so pediatra encamentó-y a los sos padres que la neña empezara a tomar clases de balé p'ameyorar la so fráxil constitución.[3][5] Dempués d'estudiar mientres cinco años (1967-1972) na Escuela de Balé de la Ópera de París, foi almitida na Opera de París a la edá de 16 años.
Carrera
editarCuando tenía 19 años, bailló los sos primeros solos en L'oiseau bleu, en -y spectre de la rose (d'Emmanuel Thibault) y Aureole (de Paul Taylor).[6]
Ente les edaes de 13 a 26, Loudières foi apadrinada por Yves Brieux quien-y dio una comprensión de teatru, escenariu, y la idea de proyeición. George Balanchine y Jerome Robbins ayudar a desenvolver la musicalidá, según la so téunica de respiración.[7]
En 1982, dempués de que Loudières representara a Kitri en Don Quixote (de Rudolf Nureyev), la direutora artística Rosella Hightower alzar a étoile ('baillarina estrella'). Representó los papeles d'heroínes dramátiques en Giselle, Romeo y Julieta (de Prokofiev) y Onegin. Tamién bailló papeles nos ballets de coreógrafos contemporáneos como George Balanchine, Maurice Béjart y John Neumeier.[6]
Tamién trabayó con Alvin Ailey, Christine Bastin, Maurice Béjart, Joëlle Bouvier, Nils Christe, Mats Ek, William Forsythe, Martha Graham, Jiří Kylián, Daniel Larrieu, Bianca Li, Serge Lifar, Kenneth MacMillan, John Neumeier, Régis Obadia, Roland Petit, Jerome Robbins, Paul Taylor y Twyla Tharp.[8]
Ella creó roles en ballets coreografiados por Rudolf Nureyev: Black and Blue, Washington Square y La dansomanie,[9] Precipice (d'Ailey, en 1983).[3] y Attentat poétique (de Larrieu, en 1992).[3] Loudière bailló como convidada nel Balé de Boston, el Balé de Tokiu, el Teatru alla Scala (de Milán), The Royal Balé, Stuttgart Balé, Teatru Colón y nel Festival de Balé de L'Habana. En 1993 foi gallardoniada col Gran Premiu Nacional de Danza y en 1996 foi condecorada como Comandante de la Orde d'Artes y Lletres.[6]
Retiru
editarDempués de retirase de los escenarios en 1996, siguió aceptando les invitaciones hasta 2010. En 1997 creó'l papel de Sylvia (de Neumeier), y bailló Giselle nel homenaxe a Yvette Chauviré, en 1998.
Buscó l'equilibriu ente'l trabayu y la vida familiar, tando casada y con dos fíos.[7] Loudière enseñó danza dende los 30 años d'edá.[7] Ente 2001 y 2008 foi la direutora artístico y pedagóxico de la Escuela Cimera de Danza de Cannes «Rosella Hightower».[4]
Referencies
editar- ↑ Afirmao en: Who's Who in France. Identificador de Who's Who in France: 24772. Llingua de la obra o nome: francés. ISSN: 0083-9531.
- ↑ URL de la referencia: https://www.siv.archives-nationales.culture.gouv.fr/siv/rechercheconsultation/consultation/ir/pdfIR.action?irId=FRAN_IR_026438. Data de consulta: 24 abril 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Monique Loudières», curtiu artículu en The Oxford Dictionary of Dance, publicáu nel sitiu web Oxford Index. Consultáu'l 11 d'abril de 2016.
- ↑ 4,0 4,1 «Monique Loudières» Archiváu 2016-08-27 en Wayback Machine, artículu (en francés) publicáu nel sitiu web les Etés de la Danse. Consultáu'l 11 d'abril de 2016.
- ↑ «Monique Loudières, passeuse d'“émotions vraies”. Trajectoire d'une danseuse étoile exceptionelle» Archiváu 2014-03-29 en Wayback Machine (enllaz rotu) artículu en PDF, en francés, publicáu nel sitiu web Femmes 3000. Consultáu'l 11 d'abril de 2016.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 «Monique Loudieres» Archiváu 2016-04-19 en Wayback Machine, artículu (en francés) publicáu nel sitiu web Cannes Dance, de la Ecole Supérieure de Danse de Cannes. Consultáu'l 11 d'abril de 2016.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 Teulet, Carole (2010): «Monique Loudières: itinéraire d'une étoile», artículu (en francés) del 3 de febreru de 2010, publicáu nel sitiu web del Théâtre du Capitole. Consultáu'l 11 d'abril de 2016.
- ↑ «Monique Loudières» Archiváu 2016-03-04 en Wayback Machine, artículu n'italianu publicáu nel sitiu web Dance News (Roma). Consultáu'l 11 d'abril de 2016.
- ↑ «Chronologie: années 1980-1989» Archiváu 2015-09-07 en Wayback Machine, ficha en francés nel sitiu web Fondation Rudolf Noureev. Consultáu'l 11 d'abril de 2016.
Enllaces esternos
editar- Monique Loudières na Internet Movie Database (n'inglés)
- Monique Loudières n'AllMovie (n'inglés)
Datos: Q3320885
