NGC 4395
NGC 4395 ye una galaxa espiral que s'atopa a namái 14 millones d'años lluz de distancia en direición a la constelación de Canes Venatici, los perros de caza. De magnitú aparente 10,6, ye una galaxa de baxa lluminosidá superficial (15,3). Tien delles árees amplies más brilloses que van en sentíu noroeste-sureste. Estes manches tienen los sos propios númberos NGC: 4401, 4400 y 4399.
NGC 4395 | ||
---|---|---|
Datos d'observación (dómina J2000.0) | ||
Tipu | SA(s)m | |
Ascensión reuta | 12h 25m 48.9s | |
Declinación | +33° 32' 48" | |
Distancia | 14 millones d'al | |
Magnitú aparente (V) | 10,6 | |
Tamañu aparente (V) | 13,2' × 11,0' | |
Constelación | Canes Venatici | |
Carauterístiques físiques | ||
Magnitú absoluta | - | |
Radiu | - | |
Otres carauterístiques | ||
Galaxa LSB | ||
Otres designaciones | ||
NGC 4399 a 4401 UGC 7542 / PGC 40596 | ||
[editar datos en Wikidata] |
Carauterístiques
editarLo más destacable nesta galaxa ye que contién unu de los furacos prietos supermasivos más pequeños qu'esisten. Cuando lo habitual ye que'l furacu prietu central d'una galaxa tenga una masa ente 1 y 1000 millones de vegaes la masa solar, el de NGC 4395 ye "tan solo" 300.000 vegaes más masivu que'l Sol.[1]
Igualmente ye atípica la galaxa, pos ye fundamentalmente plana, ensin el bulbu central qu'amuesen la mayor parte de les galaxes con forma de discu. Créese que la forma de la galaxa ta rellacionada col pequeñu tamañu del furacu prietu. En concretu, piénsase que'l furacu prietu nun ye más grande porque nun tien materia na so redolada inmediata pa siguir creciendo. Puede dicise que yá s'hai "comíu" toles estrelles del centru de la galaxa.